Maigret in Loppersum
Commissaris Maigret heeft het druk genoeg met zijn recherche in Delfzijl, zou je zeggen, maar gisteravond is hij gebeld door de plaatselijke bromsnor van Loppersum over een vermissingszaak, die al drie jaar voortsleept. Agent Siebe Wallinga had hem via via weten te bereiken en hij ziet Maigret als de laatste kans in deze zeer duistere en intrigerende zaak. Eerst verzette Maigret zich hevig, daar zijn zaak in Delfzijl prioriteit had, maar omdat hij daar maar mondjesmaat in vorderde en tijd over had, nam hij het boemeltreintje naar Loppersum.
Siebe verwelkomt hem op het armoedige stationnetje en ze wandelen rustig naar zijn huisje anex bureautje. Maigret lurkt stevig van zijn pijptabak en hij verspreidt een heerlijk zoete geur. Siebe serveert met trillende handen een kop koffie met een gevulde koek van de bakker uit Appingedam. Eenmaal gewend aan zijn hoge bezoek steekt hij van wal en vertelt hij de nodige gegevens:
Drie jaar geleden kocht een boekhandelaar uit de stad Groningen één van de grootste panden van Loppersum, ene Tjeerd Kamminga, die bijna met pensioen ging en alvast zijn droom waarmaakte. Men vond het maar vreemd dat een boekhandelaar in deze tijden zo rijk kon zijn om zo'n duur pand te kopen, dus ontstonden er al gauw insinuerende geruchten over hem. Sommigen dachten dat hij een drugshandelaar was geweest, anderen dachten dat hij een pooier was geweest, weer anderen dachten allebeide en nog weer anderen dachten dat hij nog steeds in die business handelde. Tjeerd kreeg overal argusogen en kortafreacties over zich heen, wat een kluizenaar van hem maakte. 's Zomers zat hij in de bloementuin te zonnen en te lezen in stapels boeken en 's winters deed hij datzelfde onder een felle leeslamp. Hij had enkel contact met kruidenier Tim Groenteman van het supermarktje, die net als hij van een flinke borrel hield en ze zaten dan ook vaak lol te trappen in het dorpscafé. Tjeerd ging iedere zaterdag naar zijn collega-boekhandelaar Willem Boekenlegger om samen een hapje te eten en om flink door te zakken in een donker café. Hij liet zich steevast knippen door kapper Henk Model, die door iedereen Henk Mietje genoemd werd. Zo ontstond ook het gerucht dat Tjeerd van dattum was en dus waren de Loppersumse kerels extra op hun hoede voor hem en zijn fratsen. Op een ochtend was hij ineens verdwenen, zijn voordeur stond wagenwijd open en het sporenonderzoek heeft niet opgeleverd. Het gekke was dat kruidenier Tim ook spoorloos was verdwenen, maar die dook na een maand plotseling weer op en hij zei dat hij de tijd van zijn leven op Ibiza had beleefd en niets over Tjeerd kon melden, hij had hem niets wetend nog enkele ansichtkaarten gestuurd.
Maigret fronst zijn wenkbrauwen en hij drinkt van zijn tweede kop koffie. Een scheutje whisky erbij weigert hij niet. 'Eerst maar naar die kapper!', zegt hij.
De kapper is helemaal overstuur, wanneer hij Maigret herkent en nog meer wanneer die hem vragen over Tjeerd stelt. Hij barst in tranen uit. 'Hadden jullie een sexuele relatie?', vraagt Maigret. De kapper knikt en er volgen nog meer huilbuien. 'Spraken jullie wel eens over andere minnaars?', vroeg Maigret. 'Zel-zelden', zei Henk, 'alleen in bedekte termen'. 'Heeft hij zo wel eens over kruidenier Tim Groenteman gesproken?' 'Niet dat ik...of wacht eens, ja, ik geloof van wel, hij noemde hem een dronken kippetje!' 'Is 'kippetje' een geheim woord voor 'homofiel'? 'Bij ons wel, ja!'. 'En Willem Boekenlegger, is die ook van de partij?' 'O, Willem, jazeker, dat weet iedereen, die komt er openlijk vooruit hij was jarenlang de vaste partner van Tjeerd, totdat het misging in Groningen en hij hier zijn eigen boekwinkel begon, maar ze bleven toch naar elkaar toe trekken!' 'Was Willem een jaloers type?' 'O, nee, integendeel!' 'Bent u een jaloers type?' 'Ik? Kom nou zeg, ik doe nog geen vlieg kwaad en ik heb wel wat beters te doen!' 'Ik dank u vriendelijk, u hebt me zeer goed geholpen!'.
Terug in Loppersum neemt Maigret agent Siebe meteen mee naar de kruidenierswinkel van Tim Groenteman en als er niet wordt opengedaan, gaan ze via de tuin naar de achterdeur, die half openstaat. In een berghok brandt licht en daar kloppen ze aan. Een geschrokken Tim doet open en deinst achteruit. Een penetrante alcoholwalm rondom zijn rode bietengelaat. Aan de muren hangen allemaal foto's van naakte mannen en in een la vindt Maigret een stapeltje naaktfoto's van Tjeerd. Wiebe krakt door een losliggende plank en stapt op een scelet. 'Kijk aan!', zegt Maigret doodkalm, 'zo leidt de moordenaar ons weer vanzelf naar de plek des onheils!'. 'Vuile rotrechercheur!', tiert Tim, maar Wiebe heeft hem al snel in de boeien. Hij huilt aan één stuk door en jeremieert over al die andere minnaars, die hem van hem wilden afpakken, 'hij is van mij, begrijpen jullie, helemaal alleen van mij!'.
Nadat de schuldige Tim TBR kreeg en na nog een flinke neut, zwaaide Wiebe met tranen in zijn ogen commissaris Maigret uit, die zijn klus in Delfzijl ging klaren. Een koperen plakkaat op het dorpscafé herinnert tot op de dag van vandaag aan deze tot nu toe nooit bekend geworden, succesvolle speuractie van de veelgeprezen commissaris Maigret.
Geplaatst in de categorie: misdaad
Maigret in Loppersum
311
Geef je reactie op deze inzending: