Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De stervoetballers Mussi en Mussli

Het was de finale van het wereldkampioenschap voetbal. En wat voor een finale! Natuurlijk was het Zwitserland tegen Algerije. Dat was de reden van een hysterische dans op alle tafels van de restaurants in Rio de Janeiro van Sepp Blatter. Wat was die Sepp Blatter op zijn balletspitsen een fantastische danser op de tafel!
Natuurlijk was het zijn Zwitserland die in de finale kwam voor de gouden voetbal.

Zwitserland was een gekkenhuis geworden en miljoenen in Bern en Basel zongen op straat in koor: ”Hup hup geef ons de kup.” De Zwitsers hebben in hun logo de kat want Zwitserland is een kattenland en de Algerijnen hadden in hun logo op hun shirt de wasknijper.

Zwitserland had wel geen Messi maar de stervoetballer Mussi en Mussli. Mussi maakte op zijn shirt reclame voor tandenborstels en tandheelkundige apparatuur en Mussli voor Mussli met rozijnen. De supporters van Zwitserland begrepen die reclame voor tandheelkundige apparatuur niet en dat stoorde hen totdat ze ingelicht werden door een stadionomroeper dat voetballers lief moeten zijn voor elkaars voeten en voor elkaars witte tanden zo kwetsbaar en mooi gepoetst met tandpasta.
En tijdens deze finale at men voor de beeldbuis geen chips maar Mussli met krenten kost maar zeven centen en men dronk uit een beker Alpenmelk.

Het wedstrijdbeeld was als volgt: ”De Zwitsers droegen allemaal een bal op hun hoofd maar konden niet goed het doel van de opponent zien en de Algerijnen waren bijna onzichtbaar want die hadden er voor gekozen ondergronds te spelen”.

Dat lijkt surrealistisch en dat is het niet als je bedenkt dat dit een vooraf afgesproken tactiek is goedgekeurd door de Fifa.
Zo groeven de Algerijnen als mollen gangen en kamers onder het voetbalveld en zo staken ze alleen hun voeten bovengronds die dan maar moesten aanvoelen waar de bal op dat moment was. Dat deden ze bijna nooit zodat de bal al gauw zoek raakte.
De Zwitsers wisten geen raad met het op de blinde tast voetballen van de Algerijnen.
De Zwitsers droegen toverschoenen in het elektrische stadion. Een verdwaalde gast deed de stekker uit het stopcontact waar het stadion en de toverschoenen van de Zwitserse voetballers mee aangesloten waren. En zo ging alle licht uit en zag je niets meer.
De Zwitserse elf riep op het veld: ”Waar is Winkel Brilmij, wij willen een bril, oh waar kunnen we een bril kopen want we zien geen hand meer voor ogen!”
En toen plotseling liep er een witte kat op het veld die begon te drinken uit een schotel met melk.
De wedstrijd was zo lelijk dat de toeschouwers een sinaasappellolly gingen verorberen.
Op het veld was af en toe een Algerijnse voet te zien die boven de grond uitstak en een aantal Zwitsers die in het donker op hun gevoel naar de juiste WK voetbal zochten die er eigenlijk niet meer was.
Mussli en Mussi probeerden het nog wel. Maar zonder succes.

Een scheidsrechter stond met een verkeersdriehoek te zwaaien op het veld. De Zwitserse toeschouwers aten pap en de Algerijnen speelden onder de grond waar ze zoveel stampten met hun voeten tegen de bodem aan dat het veld een berglandschap werd en waarbij het Zwitserse doel precies in een ravijn kwam te liggen zodat de bal vanuit de hoogte vanzelf naar beneden rolde het Zwitserse doel in. Maar wat niet onderschat moet worden is de bergbeklimmersmentaliteit der Zwitsers.
Ach de wedstrijd is een gedenkwaardige wedstrijd geworden omdat niemand zich meer de einduitslag kon herinneren.

De Dochter van Mussli, Gussli vertelde mij in vertrouwen dat onder de zolen van de toverschoenen van de Zwitserse elf de einduitslag te zien was.
Maar een Algerijnse dochter van een der stervoetballers vertelde mij ook in vertrouwen dat haar vader een strikje zacht om de staart had gelegd van de witte poes die zomaar het voetbalveld opkwam om uit een schoteltje melk te drinken waarop de einduitslag van de wedstrijd geschreven stond.

Een Zwitser had met zijn flapoor een nul gescoord en een Algerijnse voet die boven de grond uitstak had 1 tegen 1 gescoord.
Zo was er feest in Algiers als wel in Bern.

Schrijver: cornil, 13 december 2013


Geplaatst in de categorie: humor

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)