Pact/Geroofde herinneringen

Eerherstel, rehabilitatie. Genoegdoening. Daar is het mij om te doen, dus vandaar deze brief. Weliswaar opnieuw. Zuiver omdat er iets rechtgezet dient te worden. Puur daar uiteindelijk het recht moet en zal zegevieren. Dat verdrag dat jullie onderling op een gegeven moment hebben gesloten, zuivert jullie geweten geenszins. Door dat pact, die overeenkomst, zijn en worden gedurende enige jaren de lasten verdeeld. Dat juk, dat blok aan jullie benen draagt allengs zwaarder daar op zeker moment het gemoed verzaakt. Als hiervan inmiddels al geen sprake is geweest. De tijd staat welbeschouwd nooit stil, pauzeert niet. Motoren echter wel eens, daar constructiefoutjes en/of abominabel onderhoud vaak geenszins positief zijn voor een gunstig vervolg. De afgelopen bijna-kwarteeuw, heb ik mij bezonnen en ben tot de conclusie gekomen dat het nu mijn beurt is.

'Hier kom jij rijkelijk laat mee, als ik deze opmerking even mag plaatsen'.

Mijn hele verhaal is opgetekend in zowel beschouwingen, hartenkreten als gedichten. Een taart die inmiddels is aangesneden. De punten kunnen worden verdeeld en uiteraard is er voor de liefhebbers slagroom. Jullie verdrag, in leugen gegoten, kan nooit zegevieren. Heeft dit bovendien ook nooit gedaan, hoewel jullie gedacht hebben dat jullie voor begane zonden, tegen betaling verleende kwijtschelding van straffen hebben gekregen. Het tegendeel is echter waar.

De zorgverzekeraar uit het noorden van het land die ervoor zorgt dat jullie maandelijks aan jullie verplichtingen kunnen voldoen, is inmiddels geïnformeerd. Terwijl jullie denken deze zorgverzekeraar te zijn, hebben zij de touwtjes in handen... Daarom ook gaat binnenkort het recht zegevieren: jullie leugen, dit kan en wil ik niet ontkennen, was snel. Nu echter hoef ik slechts het vizier scherp te stellen...

Schrijver: Annejan Kuperus, 27 juli 2014

ajkuperushotmail.com

Kijker op scherp op scherp

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 106