Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Crime passionel in Kollum

Aan de Voorstraat in Kollum staat het pittoreske antiekwinkeltje van de familie Zaanstra. De buitenkant is mooi in de lak gezet en het ouderwetse uithangbord wiebelt en piept in de wind. Het gaat slecht met de antiekhandel, want door de wereldcrisis besteden de mensen hun schaarse centen liever aan voedsel en drank. Dure spulletjes zijn voor de rijken. De grijsharige antiquair Sietze Zaanstra kijkt met de dag somberder door zijn brilleglazen. Zijn vrouw Femke is uit nood in een bejaardentehuis gaan werken. Ze komt iedere avond hondsmoe thuis, want door de onderbezetting moet ze werken voor tien. Hun oudste zoon Auke is al jaren het huis uit en hij woont in een chic herenhuis in Leeuwarden, waar hij notaris is. Hij is getrouwd met de bloedmooie Judith en ze hebben vijf kinderen. Judith werkt bij een advocatenkantoor. 'Met de oudste is het godzijdank allemaal volop goedgekomen!', denkt Sietze weemoedig.

Hun jongste zoon Wiebe kon nauwelijks leren en ook al wilde hij graag bakker worden, door het ontbreken van het vereiste diploma werd hij niet aangenomen op de bakkersschool. Hij was maandenlang in zak en as. Hij leefde van een karige uitkering en hij dronk kopstoten in café De Roskam, wat zijn toch al wankele geestesgesteldheid flink ondermijnde. Hij werd zwaardepressief en daarnaast ook nog eens smoorverliefd op Lobke Troelstra, de charmante verkoopster in een beeldige kledingzaak. Soms stond Wiebe dronken aan de overkant van de Voorstraat en maakte hij gekke bekken en stootte hij raar met zijn onderlichaam. De politie hield hem nauwlettend in de gaten, maar ze vonden hem een zielige onbenul. Wiebe ontdekte de heilzame werking van wiet en met toegenegenheid koesterde hij zijn wietplantjes. Zijn ouders dachten dat het citroenplanten waren en ze hoopten, dat hij in de groenvoorziening terecht kon.

Via via kwam er een plek voor Wiebe vrij en wel in de Kollumer kaasfabriek. Wiebe voelde zich voor het eerst van zijn leven op waarde geschat en hij werkte als een Fries paard. Zijn meerderen waren dik tevreden over hem en aan kaas ontbrak het de familie Zaanstra niet meer. Zijn ouders waren wel wat huiverig, maar ze vonden het ook wel mooi voor Wiebe om een eigen huisje te krijgen en zo geschiedde. Hij bewoonde een klein, oud bejaardenhuisje, maar hij voelde zichzelf de koning te rijk. Hij ging iedere dag trouw op zijn aftandse opoefiets naar de kaasfabriek en hij werkte er met veel plezier. Hij keek graag naar de bollingen van de vrouwelijke werknemers en daar droomde hij 's nachts dan van. Door zijn werkzaamheden zag hij Judith steeds minder en dat speet hem verschrikkelijk. Hij wist inmiddels waar zij woonde en op een dronken avond fietste hij daar naartoe. Hij stond bol van de testosteron.

Hij belde aan en even later deed Judith haar deur open. 'Ja, wat is er?', zei ze. 'Ik kom bij je op bezoek!', zei Wiebe. Ze moest vreselijk lachen. 'Maar ik ken jou helemaal niet, ben je soms bezopen of zo?' 'Nee, nee, ik ben zo nuchter als een steenkool, maar ik wil graag contact met jou!' 'Maar waarom dan?' 'Omdat ik jou mooi vind en ik jou vaak bekeken heb!' 'Godsamme, kerel, je bent me d'er een, nou, vooruit maar, kom maar binnen!' 'Dankjewel, lieve vrouw, ik zal heel netjes zijn!' 'Doe niet zo vreemd, man, wil je een biertje?' 'Liever een wijntje, als je hebt!' 'Heb ik, ga lekker op de bank hangen, dan kom ik er zo aan!'. Judith en Wiebe raakten in een diep gesprek over elkanders leven en de derde fles wijn werd aangebroken. 'Wil je verkering met mij?', vroeg Wiebe ineens. 'Nou, nee zeg, ik ken je pas net!', antwoordde Judith verbaasd. Dat was bij Wiebe in het verkeerde keelgat geschoten en hij pakte de wijnfles en hij sloeg Judith daarmee dood. Het bloed spatte over zijn kleren, maar dat hinderde hem niet. Hij zat urenlang met haar dode lichaam in zijn armen. 'Wij horen bij elkaar!', herhaalde hij alsmaar, ook toen de politie hem in de boeien sloeg en hij voorgoed in een gesloten inrichting verdween.

Schrijver: Joanan Rutgers, 2 september 2014


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 1 stemmen 67



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)