De oude communist vertelde verder

Op deze echte eerste lentedag ben ik weer gaan wandelen achter mijn rollator in het nabijgelegen park en zag tot mijn grote blijdschap de oude communist weer op een bank zitten. Mijn zuurstoftankje was weer vol, dus hoefde ik mij niet te haasten. Na een vriendelijke begroeting nam ik plaats naast hem. Daar zat hij dan, even lang als ik (1.80 m) en gekleed in een blauwe pantalon met een scherpe vouw, een wit overhemd zonder stropdas, een donkere trui en daarover een kort lederen leren jack. Op zijn hoofd droeg hij een bruine pet. Hij had en vriendelijke gelaatsuitdrukking. Op een gegeven moment, zei hij:

''Ik zie u vaak lopen bij Albert Heijn en is dat uw vrouw, die bij u loopt?''
''Ja, vorig jaar waren we 60 jaar getrouwd. Ze is 82 en heel lief. Ik heb haar in 1952 leren kennen in Arnhem, waar zij huishoudster was bij een Indisch gezin. Ik was toen soldaat en bij een leger oefening zag ik haar voorbij fietsen en ik zwaaide naar haar en ze wuifde terug. Na een paar dagen zag ik haar weer in de verte aan komen fietsen. Ik rende naar de weg om haar van dichtbij te zien. Ze keek heel vriendelijk naar me en ze stopte. Wat een mooie meid, dacht ik. Dezelfde dag ben ik met haar naar de bioscoop geweest.''

''Nou, dat is heel mooi, dat u het zolang met dezelfde vrouw heeft uitgehouden en zij met u natuurlijk. Tegenwoordig gaan sommige getrouwden al gauw weer scheiden. Ik was na twee jaar al gescheiden van mijn vrouw. Toen was ik raadslid van de CPN in een klein dorp en een VVD wethouder zat mij steeds te zuigen. Hij kon het niet hebben, dat enkele gewone raadsleden uit verschillende plaatsen van onze partij het Kremlin in Moskou mochten bezoeken.

We gingen met een autobus, gefinancierd door het dagblad De Waarheid. Rusland was voor ons het Paradijs voor de gewone man. Chroetsjov nodigde ons uit voor een praatje bij de haard. Helaas was onze grote leider Stalin in 1953 overleden. We kregen overvloedige maaltijden, brood en van alles kon je erop krijgen en pap met een gehaktbal. De thee en kvas was ook lekker. Kvas is een licht gegiste brooddrank. De hele dag werd er wel ergens op gedronken met wodka. Op een gegeven moment had Chroetsjov er genoeg van en zei tegen ons, dat hij nog meer te doen had.

We kwamen dus veel eerder thuis dan de bedoeling was. Mijn huwelijk met Anna was niet zo best, de hele dag liep ze mij te koeioneren. Ik deed niks goed. Ik wilde van haar af, maar omdat ik Raadslid was voelde zij zich voornaam in het dorp en wilde niet scheiden. Midden in de nacht stond ik voor mijn huis en opende de huisdeur en zag ik in de hal een lange jas aan de kapstok hangen met een VVD speldje erop. Ik dacht krijg nou wat. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik de trap op en hoorde mijn vrouw kreunen. Ze zal toch niet met die wethouder in bed liggen, dacht ik.

Langzaam opende ik de slaapkamerdeur en het gekraak van het bed was duidelijk te horen. Ja hoor, het was hem. Samen lagen ze op mijn bed te kroelen. Eigenlijk was ik een beetje blij, dat mijn vrouw overspel pleegde, want nu kon ik scheiden van haar. In die tijd kon dat nog met bewezen overspel. Meteen maakte ik een foto met datum en tijd en het bewijs was geleverd. Ik hoorde mijn vrouw nog zeggen, dat het weerlichtte. Zij had mij niet opgemerkt in de gang bij de slaapkamer.

Toen ik dat allemaal had gezien ben ik weggegaan naar het stadhuis en heb op de bank van de wethouder een grote drol gedeponeerd. Heel vroeg heb ik het stadhuis weer verlaten en ben ik naar huis gegaan en vertelde mijn vrouw wat ik gezien had. Ze gaf het toe, want ze hield niet meer van me. Nu wilde ze wel van mij scheiden. Gelukkig hadden we geen kinderen, want die zijn altijd de dupe als papa en mama uit elkaar gaan. Daarna heb ik nog een paar keer verkering gehad met gescheiden vrouwen, maar die wilden alleen maar op vakantie en seks was er niet bij. Zwaar kloten dus.''
Mijn zuurstof fles begon weer leeg te raken, waarschijnlijk door het vele lachen, want hoe die oude communist dat allemaal vertelde was zeer vermakelijk.