Spreekbeurten
Weet je nog, die tijd van vroeger? Er werd een liedje van gecomponeerd en natuurlijk denken we allemaal aan toen! Was het zaligmakend, was het beter dan nu ikzelf denk van niet, sterker nog zeker weten dat het vroeger niet beter was dan nu. Dat het anders was, jazeker wel heel anders, niet te vergelijken! Dat zullen onze ouders die er niet meer zijn ook vast en zeker gezegd hebben. Een simpel onderwerp is toch wel, dat iedereen die naar school moest te maken kreeg met het houden van een spreekbeurt, onderwerpen mocht je zelf kiezen.
Maar in de tijd dat internet nog niet was uitgevonden, tv nog niet bij iedereen een vanzelfsprekendheid was, de radio een item dat middels een knopje in de muur met 3 klikjes op net zoveel zenders gezet kon worden, in die tijd was het maken van een spreekbeurt nog een taak die op zijn zacht gezegd dagen in beslag kon nemen!
En als ik zeg dagen dan bedoel ik dat ook. Als je namelijk als onderwerp bijvoorbeeld natuur op je netvlies had staan dan was je op zijn minst verplicht er het een en ander over te weten en gelezen te hebben. In diezelfde tijd was het zeker geen vanzelfsprekendheid om boekenkasten vol boekwerken te bezitten. En de verplichting om een bibliotheek te bezoeken was dan de enige oplossing.
Een half uur lopen om er te komen, uren bezig om het goeie boek te vinden (tenminste dat dacht je dan) uren bezig er in je mooiste handschrift er een goed werk van te maken, om eenmaal nalezend tot het besef te komen dat er "iets aan ontbrak". Wederom een half uur naar de bieb, verder zoeken, verder schrijven, half uur teruglopen naar huis. Het geval afschrijven en het beste ervan hopen! Al met al een fors aantal uren voor een simpele spreekbeurt.
In deze tijd, waarin internet entv niet meer weg te denken zijn, en men op honderd en een manieren muziek kan horen, gewild of niet, gewenst of niet, waarin men met een druk op de knop van alles kan laten gebeuren, variërend van het doordrukken van het toilet, het aanzetten van een apparaat, dat voedsel opwarmt, licht aandoet, apparaten oplaadt, is ook het maken van een spreekbeurt een regelrecht eitje geworden.
Onderwerpen zijn er genoeg, en het maken van een spreekbeurt vereist tegenwoordig alleen nog maar het idee, om in een ampel uurtje een leuke beurt in elkaar te zetten.
Leve Google, je tikt een onderwerp in, pakt van hier en daar een zin en een kind doet de was. Dat een kind op die manier inderdaad hele verhalen (of plagiaat) kan maken middels onze zoekmachine zet mij aan het denken, hoeven ze er niet meer bij na te denken, niet al teveel moeite te doen, zoals wij dat toen moesten, zittend in de bieb, boeken lenend, lezend, begrijpend lezend, er een goedlopend verhaal van makend zodat ook anderen begrepen waar je het over had?
Als dan ook nog in het nieuws te horen is, dat schoonschrijven misschien wel verdwijnt, als dan ook nog de smartphones mee mogen in de klas, dan denk ik terug aan die uren in die bieb. Stoffig en wel ploeteren in weer en wind om een spreekbeurt te kunnen maken!
Oké, je wist niet beter, maar het cijfer van toen kan niet tippen aan de plagiaat spreekbeurten van nu, toch? En interpreteer me niet verkeerd, er is niks mis met nu, er was namelijk ook niks mis met toen!
Maar wat zou ik een tijd hebben overgehouden als al die gemakkelijke dingen er toen wel waren geweest!
casema.nlGeplaatst in de categorie: school
Google
120
Geef je reactie op deze inzending: