Weekje Kreta
'Ga jij dit jaar nog ergens heen?', vroeg mijn gehandicapte buurvrouw, die zelf via een speciaal vakantieoord voor 75 euro ergens bij een Friese boerderij ging uitwaaien.
'Jazeker wel, ik heb een spotgoedkoop weekje Kreta weten te versieren, all inclusive!'. 'Alles inclusief, behalve de vrouwtjes zeker!', antwoordde ze met een vette knip-oog. 'Dat weet je maar nooit, zeker nu rijke toeristen daar extra in trek zijn!', zei ik vrolijk, terwijl ik mijn flesje Grolsch leegdronk. 'Stuur je me nog een kaartje?', vroeg ze. 'Alleen als jij mij ook één stuurt!', antwoordde ik beleefd. 'Deal!', zei ze en ze karde full speed naar haar flat.
In het vliegtuig was ik omringd door Griekse druktemakers, die kibbelden over de herinvoering van de drachme, want dat woord viel keer op keer. De stewardess gaf me een miniflesje ouzo en ik begon in de stemming te komen. Op de televisie vertoonden ze de onschuldige film 'Moonlighting' met Bruce Willis en Cybill Shepherd. Enkele kinderen zaten luide videospelletjes te spelen en iemand met hoogtevrees werd onwel.
Zodra het vliegtuig de Griekse bodem aanraakte, begonnen alle Grieken keihard te juichen, alsof er een doelpunt was gescoord. Mijn Amerikaanse buurvrouw, die zowat uit haar vel ontplofte, zei: 'They look so stupid, don't they?'. 'They love their country, I guess', antwoordde ik. 'They are all out of money!', zei ze bits en ze graaide haar met suikergoed volgestouwde tas bij elkaar.
Mijn hotelletje in Chania verdiende nog niet één ster, want het was aan alle kanten vervallen en betreurenswaardig saai. Voor die absurd lage prijs mocht ik niet zeuren en de warme hap was uitgebreid en bood vooral heel veel vlees in knoflooksaus. Overdag maakte ik trips naar Leuka, Slakia en Rethimnon. Daar vergaapte ik me aan de pittoreske architectuur en de kleurrijke, gastvrije mensen. Ondanks de btw-verhoging dronk ik meer dan goed voor me was, maar ik spekte die arme bevolking graag.
Soms was ik in de namiddag al te dronken van de aangelengde ouzo om nog wat te ondernemen, maar na een ijskoude douche wist ik mezelf weer op te krikken voor het vrolijke nachtleven. In een discotheek ging ik helemaal uit mijn dak, ook omdat discotheken in Nederland niet meer bestaan, volgens mij. Een slanke jongedame met lang zwart haar tot op haar wellustig dansende heupen had mij al gauw in de gaten en ze zoog me op met haar magnetische, zwaar opgemaakte ogen. 'Do you want a drink?', vroeg ik. 'I like whisky!', zei ze. 'Okay, I bring you one!', zei ik met stotterstem en bezweet bovenlijf, terwijl haar zware boezem mij gek van begeerte maakte.
Helena, zo heette ze, had iets van negen whisky's achter de kiezen, toen ze wankelend met me mee ging naar het strand. 'We need some fresh air!', zei ik zorgzaam. 'Indeed, my lover!', zei ze dronken en mak als een schaapje. Het voelde alsof ik misbruik maakte van haar dronken situatie, maar zelf was mijn verstand ook niet meer zo helder werkend. Eenmaal in het strandzand begonnen wij automatisch met elkaar te vrijen en verdwenen onze kleren op diverse plekken. Het was een passie, die nog nergens op aarde zo intens en heftig is geweest, we leken wel een zee van vuur. Na de liefdesdaad siste het toen we onze lichamen in de klotsende zee verkoelden. We tongzoenden wel een uur lang, terwijl haar duimlange tepels aangenaam in mijn borstkas prikten, totdat Helena ineens 'I must go now!' zei. Ik stond haar schim verbouwereerd na te staren. Zij was natuurlijk gewoon getrouwd.
De laatste dag was aangebroken en ik schreef op het kaartje aan mijn buurvrouw, dat het eten, het weer en de bezienswaardigheden fantastisch waren en dat er inderdaad een Griekse schoonheid bij inbegrepen zat.
In het vliegtuig terug nam ik met veel genoegen weer zo'n verduiveld lekker flesje ouzo.
Geplaatst in de categorie: vakantie