Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Vol verwachting: blij verrast

Ik nam plaats op de barkruk toen mijn hart sneller begon te kloppen. Ik kende Daisy alleen van haar profielfoto en digitale woorden, dus de waarheid lag in het midden.
Tussen gerangschikte flessen whisky zag ik een klok 19:55 weergeven. Ik had acht uur afgesproken met Daisy, dus ik was ruim op tijd. Te laat komen voor mijn eerste afspraak vind ik vervelend.
Het was dinsdagavond, op zo’n doordeweekse dag is het rustiger met het uitgaanspubliek.

Om mij heen zag ik verspreid zes andere mensen zitten. Ik had mijn rechter elleboog op de bar en staarde naar de flessen whisky. Terwijl ik aan het dagdromen was keek een barvrouw mij vriendelijk vragend aan. Ik zei in het Engels: “oh pardon, an Ice Tea please”.

Ik dacht aan de laatste foto van Daisy van haar profiel waar ik gisteravond naar keek. Ik staarde schuin naar links naar een bierviltje en in mijn gedachte zag ik alleen maar haar fabelachtige glimlach. Ver weg hoorde ik een stem zeggen: “two euro”.
De stem herhaalde: "two euro, please”.
Ik keek omhoog en zag de barvrouw met opgetrokken wenkbrauwen en een vragende blik. Achter de barvrouw zag ik de klok 20:00 weergeven. De spanning in mijn buik werd groter!

Daisy had de Engelse pub uitgekozen om af te spreken. Zelf kom ik graag in een Engelse pub. De vloerbedekking in het interieur geeft een huiselijke ambiance. Net als een bankstel in de vorm van een halve maan in een nis. Ook de aangename muziek dat wordt gedraaid bezorgt je een voortdurend gespreksstof, zoals de blues, jazz en ook new wave uit de jaren tachtig. Maar door de spanning van mijn blind date leek het net of ik in een nieuwe omgeving kwam.
Ik voelde twee trillingen in mijn broekzak. Van schik liet ik bijna mijn glas uit mijn handen vallen. Ik pakte mijn mobiel en ik las: “Don't worry. Five more minutes :-) Damn traffic”.

Na een diepe zucht van verlichting nam ik een slok van mijn ijsthee.
Op de datingsite communiceerden wij in het Engels. Tijdens tussenpozen van ons digitale gesprek kon ik wegdromen door haar profielfoto. Ik staarde toen naar een brunette met lang golvend zwart haar. Op de foto droeg zij een bordeaux rode T-shirt met een V-hals. Daisy had het haar over haar linkerschouder hangen tot over haar linkerborst.
Twee trillen gingen weer in mijn broekzak. Ik las: “Do you recognize me :-)”.
Ik draaide mijn gezicht naar de deur. Ik moest flink slikken met mijn kin op de borst. Mijn ogen werden groot en mijn mond stond voor mijn gevoel twee minuten open.
In de deuropening stond Daisy sprookjesachtig met haar glinsterende bruine ogen en zwart lang golvend haar. Daisy droeg een zwarte avondjurk met een V-hals tot haar decolleté. Haar schouders waren bedekt met kant. Ze had haar haar net zoals de profielfoto.
Door de split in haar avondjurk en doordat ze haar linkervoet op de drempel had staan zag ik haar glanzende linkerbeen goed.
Terwijl ik naar haar keek zag ik haar vertraagd naar mij toe lopen. Haar hoge hakken gingen als een echo tegen mijn trommelvlies. Terwijl zij parmantig voor mij stond maakte zij een soepele beweging met haar rechterhand om mijn mond te sluiten en zei: “close your mouth, good-looking young man”.

Door haar magistrale verschijning vergat ik haar te vragen om aan een tafel te zitten. Daisy liep om mij heen van mijn rechterkant naar links. Ik voelde de controle uit mijn lichaam gaan. Ik draaide met haar mee op de kruk terwijl ik in haar betoverende ogen keek.
Daisy pakte de lege kruk naast mij en ging zitten. Ze legde haar rechterhand op mijn linkerschouder. Ik voelde een zachte warme uitademing tegen mijn linker oor. Mijn ogen waren gesloten en ik voelde mij zweven boven groene valleien gelegen in Beieren. Voor mijn beleving duurde het moment drie minuten. Daisy vroeg: “zullen we verder in het Nederlands praten?”
Ik opende mijn ogen en keek naar een teder gezicht met zachte natuurlijke make up. Een sterrenhemel toonde in haar bruine iris. In een vlaag van verstandsverbijstering van mijn gemanipuleerde geest vroeg ik: “is je naam dan ook echt Daisy?”
Terwijl de glinstering in haar ogen twinkelde strekte zij haar hand en zei: “aangenaam, mijn naam is Arcelia”.

Schrijver: Alexander v/d Zande, 10 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 1 stemmen 74



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)