Drukte drukte en o ja drukte
Zo gingen zij gezamenlijk richting ziekenhuis, moesten beiden naar verschillende specialisten en de tijden dat ze moesten komen lagen zo dicht bij elkaar dat ze gezamenlijk gingen. Zij moest eerst en natuurlijk liep het spreekuur uit, ze zat op hete kolen, niet omdat de kachel brandde, maar omdat ze de uitslag zou krijgen, van: zou het wel, zou het niet....eindelijk binnen komt het verlossende woord: uitslagen zijn vooralsnog goed, hè dok zeg nou gewoon dat het goed is, want dat woord ervoor, doet vandaag ff niet mee, oké?
De man kijkt over zijn bril heen en glimlacht, vraagt hoe het verder gaat en ach, ze mag niet mopperen, is wel moe, komt van de medicijnen, haren vallen uit, is van de medicijnen, weerstand is er amper, komt van de medicijnen, waarop zij zegt: ach dok, dat maakt toch niks uit, ze hoeft ze toch nog maar vier en een half jaar te slikken. Dus waar gaat het over?
Met een vervolgafspraak vertrekt ze en gaat op zoek naar hem, want hij mag even later naar zijn date met een andere specialist. Ook daar loopt het spreekuur giga uit, worden er wel wat kleine onderzoekjes gedaan maar dan is het wachten op de big boss. Dat duurt even en in het kleine kamertje (nee niet het kleinste kamertje) wordt het steeds warmer.
Dan besluiten ze met zijn twee in de grote wachtkamer te gaan zitten, op dat moment gaat de deur open van de big boss. Ze gaan samen naar binnen en dan is ineens sprake van een geheel ander scenario want er kloppen een paar dingen niet en DAT wil weer zeggen dat HIJ weer voor de pijlers mag. Ruim drie uur later zijn ze thuis. Hebben net tijd een boterham naar binnen te douwen en dan mag HIJ weer richting arts nummer drie.
Komt terug met een antibiotica kuur, die ZIJ ook al slikt, (best fijn dat het er is maar als het te vaak moet gaat ze wel balen) ZIJ bleef thuis want had een afspraak met een bekende en die kun je niet voor de deur laten staan.
Maar in de tussentijd is er sprake van pure en echte paniek, want ze wil even langs een buurman een pakje afgeven, echter doet de man niet open!
Zijn auto staat voor de deur, dus nog eens bellen en tikken op de deur, geen respons, dan even gluren door het raam en dan ziet ze hem liggen op de bank, stil. Ze ramt met de bos sleutels op het raam, geen reactie. Dan pakt ze haar telefoon en belt hem op, hij zal toch niet.....
Er wordt opgenomen en van pure opluchting zegt ze iets wat niet netjes is en ik voor haar beter niet hier neer kan zetten, hij opent de deur en ze zegt; mijn hart zit bijkans in mijn achterwerk. Hij lacht maar zij dus niet, en hij zegt, ik was in slaap gevallen....ja zoveel was duidelijk, maar het mens schrok zich te pletter.
Net bekomen van die schrik wordt er wederom gebeld en kan ze bijkomen door eventjes gezellig te kleppen, voordat ze naar de keuken gaat om voor het eten te gaan zorgen...
Ze vond het raar, dat ze moe was....nou zei ik, als IK zoveel in een dag stop, ben ik ook afgedraaid, dus schaam je vooral niet.
Slaap lekker.
casema.nlGeplaatst in de categorie: moraal
Drukte
110
Geef je reactie op deze inzending: