Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De koster van Elspeet

Frans Coster is pas drie jaar de koster van de Hervormde Gemeente in Elspeet. Hij woont naast de Hervormde Kerk en naast zijn kosterschap is hij de postbode van het pittoreske dorp. Hij heeft geschiedenis aan de universiteit van Utrecht gestudeerd, maar in het tweede jaar is hij gestopt, omdat hij overspannen raakte. Terug in Elspeet is hij door de oude koster opgeleid als koster. Toen de oude koster overleed, verhuisde Frans van zijn ouderlijk huis aan de Dominee Wisseweg naar de kosterwoning. Frans is smoorverliefd op de cassière Ineke Terpstra, die bij de kleine supermarkt werkt, maar door zijn buitensporige verlegenheid blijft het al maanden bij een schamper hallo-tje. Gisteren heeft hij er stapje bovenop gedaan en kocht hij uit een groene, plastic emmer een bosje gekleurde rozen, die hij na de afrekening veel te houterig op de toonbank legde en hij zei 'Deze zijn voor jou, omdat het bijna Kerstmis is!'. 'Nou, bedankt, wat een verrassing!', had Ineke gezegd. 's Avonds was hij nog even langs haar huis aan de Dominee van Gilstweg gelopen en had hij met schuine ogen naar binnen gegluurd. Haar vader deed zojuist de gordijnen dicht, maar hij zag haar nog aan de eettafel zitten, achter de stoom van dampende kookpannen. Zijn bloemen stonden in de vensterbank. Thuis nam hij een fles goedkope vruchtenwijn om het te vieren.

Frans is weer bezig met zijn postronde en hij heeft ook een stapeltje voor de supermarkt. 'Dag, Ineke, kijk eens wat ik voor jullie heb!', zegt hij met een al te vette glimlach. 'Je rozen staan er mooi bij, Frans!', zegt zij beleefd. 'Dat za... dat is mooi, Ineke!', verspreekt hij zich bijna. 'Hier, voor onderweg!', zegt ze, terwijl ze hem een rolletje drop meegeeft. Frans is helemaal in zijn nopjes en tijdens het plaatsen van de psalmen en gezangen bordjes zingt hij 'God zij geprezen dag aan dag!'. Het rolletje drop legt hij als een heilig relikwie op de schoorsteenmantel, terwijl hij de kaarsen in de zilveren kandelaar aansteekt. Hij leest de zaligsprekingen van Jezus en hij luistert naar de CD 'Messiah' van Handel. Hij besluit nog even over de bloeiende hei te gaan fietsen en hij neemt twee blikjes Jupiler en een pakje Marlboro mee. Op de hei geniet hij van een schaapherder met zijn kudde schapen en denkt hij aan het verhaal over de Goede Herder, over hoe die Herder altijd terugkeert om een verdwaald schaap te redden. Op een volkomen stil plekje rookt hij een paar Marlboro's en drinkt hij zijn blikjes op, terwijl hij droomt over zijn toekomst met Ineke als zijn vrouw.

Onderweg naar huis komt hij Ineke tegen en ze raken aan de praat. Hij nodigt haar uit om een film te komen kijken en ze zegt wonder boven wonder 'Ja!'. Frans stofzuigt de huiskamer en hij maakt voor het eerst in twee weken de Wc-pot schoon. Hij haalt zijn duurste fles wijn voor de dag en om acht uur belt Ineke bij hem aan. Ze bekijken 'The Ten Commandments' en Frans vraagt opeens of ze zin heeft om nog even in de kerk te kijken. 'Waarom?', zegt Ineke argwanend. 'Nou, gewoon, om even de nachtelijke sfeer te proeven!', zegt Frans, terwijl hij haar wijnglas nog eens tot de rand vult. Zijn hand begint te trillen en hij steekt een Marlboro op. 'Liever niet in mijn bijzijn!', zegt Ineke boos. Frans gaat even naar buiten en door het raam kijkt hij naar haar fraaie halslijn en de zichtbare BH-bandjes. Jarenlang onderdrukte begeerte barst in hem open. Terug op de bank zegt Ineke 'Je stinkt!'. 'Sorry, ik neem wel even wat wijn!', zegt hij, 'en ga je zo mee?'. 'Ja-ja, dwingeland, als jij denkt dat dat zo bijzonder is, dan wil ik je wel een plezier doen!', antwoordt ze een beetje aangeschonken.

Eenmaal in de kerk speelt Frans even de dominee en ligt Ineke in een deuk om zijn vrome gepreek, maar zij heeft niet door dat het hem ernst is en dat hij zich tot in zijn ziel vertrapt voelt door haar hoongelach. Hij steekt op de kansel een sigaret aan. 'Je mag hier al helemaal niet roken, dronkaard!', zegt Ineke met overgeslagen stem. 'Kan me niets verdommen, lekker wijf, ik doe waar ik zin in heb!', zegt hij opeens. Ineke schrikt en ze zegt dat ze naar buiten wil. 'Nee, madammeke, we gaan de toren beklimmen en jij gaat mijn toren beklimmen!', zegt een gekgeworden, doorgeslagen Frans op stuurse toon. Ineke rent naar de kerkdeuren, maar die zitten op slot. Een stevige hand trekt haar mee de toren op. 'Je bent van de duivel bezeten!', schreeuwt Ineke wanhopig. 'Ja, schat, en van nog veel meer!', zegt hij, terwijl hij haar hand op zijn stijve speer drukt. Ineke gilt. Frans slaat haar tot zwijgen. 'Meekomen jij, onwaardige vrouw!', zegt hij, terwijl hij haar in het gezicht spuugt. 'Maar waarom doe je dit, Frans, ik heb je toch niets misdaan?' 'Jij hebt God iets misdaan!' 'Maar wat dan?' 'Wat dan? Omdat je een vieze, vuile hoer bent, die ik namens God een lesje moet leren!'.

Boven op de toren trekt hij de kleren van haar lijf en keelt hij haar bijna, terwijl hij voor het eerst van zijn leven seks heeft met een vrouw. 'Je zwijgt hierover ja, want ik sta bekend als een eerzaam burger en dat ga jij niet verpesten of moet ik je soms naar beneden gooien?', dreigt hij satanisch. Terwijl de klok ineens twaalf uur slaat, is Frans even helemaal afgeleid en aarzelt Ineke geen moment om hem met een losse plank van de toren te slaan. Een heftige gil ebt weg. De vader van Ineke was op zoek naar haar en pal achter hem valt het lichaam van de koster te pletter. 'Ineke?!!!', schreeuwt hij naar boven. 'Hij heeft de sleutel!', schreeuwt zij terug. Ineke krijgt tien jaar wegens doodslag, maar ze zal waarschijnlijk maar twee jaar hoeven zitten, gezien het brute aandeel van de koster.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 december 2015


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 4 stemmen 117



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
9 januari 2016
Smeuïg verhaal, beste J. Ik lees het pas vandaag, maar op deze verloren zaterdagavond op de godverlaten Veluwe is dit het meest opwindende wat er gebeurt. Ik denk dat ik maar koster ga worden. Een eerzaam maar ook eenzaam, onderschat beroep, waarbij men bestand dient te zijn tegen de voortdurende inwendige contradictie die de omgang met de hoogste religieuze presenties en de laagste wereldlijke pretenties met zich meebrengt. Is een bundel korte verhalen schrijven en uitbrengen niets voor jou?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)