Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

WONDERLIJKE ZAKEN (2)

Gedrieën liepen ze daarop terug naar de galerij, lieten zich in de fauteuils zakken waarna Fanny een nieuwe pot thee en een kan limonade liet aanrukken door de huisjongen. Ze herademden. Het was benauwd. Er hing onweer in de lucht.
‘Gaat het een beetje, jongen?
Wies keek Nicky bezorgd aan.
‘Dat was even schrikken niet? Krissen, daar moet je mee oppassen. Ze hebben elk al eeuwen lang hun eigen familiegeschiedenis en je mag ze alleen als geschenk aannemen, nooit zelf kopen hoor; die dolken met hun gegolfde mes hebben geheime krachten.’
Ja dat wist Lien al wel, al had ze er zelf nooit mee te maken gehad. Krissen moest je in doeken en kruiden gewikkeld in een kast laten rusten.
‘Net al het kindje Jezus, dat lag ook gewikkeld in doeken hè, mama,’ merkte Nicky op omdat hij ook een steentje wilde bijdragen aan het hele verhaal en dat op school had gehoord.
‘Als je een kris in iemands voetafdrukken stak,’ vervolgde Wies, ‘dan stierf die persoon binnen een bepaalde tijd en oh ja, je mocht een kris zeker niet bespotten. Hij werd gedragen als een teken van waardigheid. Hij was een van de heiligdommen van een clan of familie en werd van vader op zoon doorgegeven. Een kris had ook een ziel en moest regelmatig gereinigd worden en er moesten offers aan worden gebracht.’
Die nacht kon Nicky maar moeilijk in slaap komen en toen hij eindelijk sliep, droomde hij van krissen die boos om hem heen dansten en naar hem staken.
De tijd verstreek en de angst ebde weg en de herinnering aan de gedenkwaardige middag vervaagde en raakte op de achtergrond, zoals dat met zoveel dingen gaat in het leven.

Jaren later werd Nicky, inmiddels Nick- of vaker nog- Nico, ‘s nachts wakker van een brandlucht en een loeiende wind. Er klonk een wanhopig gegil uit de nabijgelegen kampong.
‘Tulong, tulong, tulong, tulong.’
Zij die dat nog konden, zochten vlug een veilig heenkomen. Kort daarop vielen de eerste slachtoffers. Hoog laaiden de vlammen op en verspreidden een flink aantal vonken. Het was een catastrofe. De mensen van de huizen in de woonwijk raakten in paniek. Wat te doen als het vuur hun kant opkwam?
Niek en zijn ouders stonden op het punt te vluchten, toen zich op het dak van het huis schuin tegenover hen, een donker silhouet aftekende: Wies! Wies stond daar en stootte onverstaanbare klanken uit en zwaaide wild met twee krissen. Haar armen maakten telkens een halve cirkel. Ze snoof de geur van haar eigen verschroeiende haar op, voelde de hitte door haar kleren op haar huid, maar dapper hield ze stand. Toen, het was een wonder, draaide de wind en dwong de vlammen terug naar de kampong. Daar doofden ze al snel uit, omdat er niet veel meer van over was gebleven en er voor het vuur niets meer viel te verbranden en dat alles door de geheime en mystieke krachten van krissen, in bomen huilende demonen en vanuit het niets vallende sirih. Wonderlijke zaken kortom.

Schrijver: Anneke Haasnoot, 9 juni 2016


Geplaatst in de categorie: geld

3.5 met 2 stemmen 1.082



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)