Het rekenboekje
Bij mijn zoveelste speurtocht op zolder naar tastbare herinneringen uit mijn jeugd, vond ik een oefenboekje met rekentafels voor het basisonderwijs uit de jaren ’50 van Uitgeverij W.J.Thieme & Cie – Zutphen, verfraaid met illustraties van Bep Reith.
Maar maag en geest kwamen simultaan in opstand bij het zien van die verbleekte oranje kaft met die gebrilde meester voor dat schoolbord.
Die spontane opwelling werd veroorzaakt omdat ik in die periode bij juffrouw Wittenberg in de klas zat. Een oude, vileine kwelgeest met loodgrijs haar en een knotje dat als een vetbol voor vogels in haar nek hing.
Was je even niet bij de les omdat er buiten een solex voorbij sputterde, dan sloeg ze vol overgave met de zwart-wit geblokte meetlat op je fikken of ze schudde je zo hardhandig door elkaar dat je hersenen in een totaal andere chronologische volgorde kwamen te liggen dan vòòr het speelkwartier. Je kop knikte alle windstreken op en het oorsuizen resoneerde door je schedel als de watervallen van Schaffhausen.
‘Misbaksel dat je bent, stuk ongeluk,’ siste ze dan tussen haar okerkleurige tanden en je kon nog net het roze puntje van haar tong tussen de bloedeloze lippen uit zien steken.
Of ze trok hardhandig aan je oorlelletje en sleurde je mee naar de gang als je met je buurmeisje zat te flikflooien. Juffrouw Wittenberg was niet gecharmeerd van seksuele intimidaties tijdens de uitleg van ‘t kofschip en zeker niet onder de melancholieke blik van het Heilig Hartbeeld op de vensterbank.
In de hal, naast de ribradiator, mocht je dan met je snotneus tegen de gifgroen geglazuurde tegeltjes je straf afwachten. Meestal bestond de maatregel uit het schrijven van strafregels of het overschrijven van een hoofdstuk uit Erik of het klein insectenboek, maar een kastijding in de vorm van een ferme schop onder je kont stond ook wel eens op het menu.
Zo’n sessie met lichaamsstraffen moet haar in zekere mate tot opwinding hebben gebracht. Immers, je sensibele systeem geeft aan je hersenen door dat je plezier aan dit lichamelijk contact beleeft en in geval van kinderlijfstraffen vertaalt je hypothalamus deze in seksuele opwinding.
Het zou me derhalve niet verbazen dat mijn rol als weerloos slachtoffertje directe aanleiding voor haar was om ’s avonds, in latex gehuld, manlief op de liberty stoel vast te binden met een balknevel in zijn mond en de kat met negen staarten over zijn wervelkolom te laten knallen.
Maar om terug te komen op dat rekenboekje.
‘Leuk, joh,’ zult u zeggen.
‘Nou ja…leuk, leuk. Voorin staat: “niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur”.
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: school
rekenen
553
Geef je reactie op deze inzending: