Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Vocht- impressie

Wanneer je, zoals ik meerdere malen geopereerd bent vanwege borstkanker krijg je met allerlei na- behandelingen te maken. Logisch natuurlijk maar niet leuk en vele vrouwen met mij ervaren hetzelfde. Tegenwoordig is iedereen mondig als het om behandelen gaat en dan heb- en krijg je te maken met mensen die je " liggen " en mensen die je niet prettig vindt.

Dat geldt voor mij natuurlijk ook, de ene geeft meteen een klik en de ander niet, daarin verschil ik ( denk ik dan toch) niet van andere mensen. Alleen moet het volgende me toch wel van het hart. In 2011 ben ik drie keer geopereerd, bij de afspraak voor de derde operatie werd er geopperd dat ik misschien wel naar een mamma- care verpleegkundige moest?

Volgens mijn bescheiden mening had dit al eerder gemoeten, maar geen hond wist dat er kwaadaardige ellende in mijn borst zat dus is er niet aan gedacht. Op zich geen ramp, dus ik laat me braaf doorsturen en krijg bij de bewuste dame hetzelfde verhaal te horen als wat ik reeds bij de chirug hoorde...het nut van deze afspraken ontging me en ik nam me voor, in overleg met de arts, deze afspraken niet meer te maken.

Twee maal geprobeerd, maar bij de tweede afspraak bleek er een andere verpleegkundige te zitten want: de " mijne" was met vakantie. Toen was ik er echt wel klaar mee...Met een sprong in de tijd kom ik opnieuw in de molen, kwaadaardige ( ik blijf het een achterlijk woord vinden) tumor en twee operaties in 2015, met vanzelf de controles die er natuurlijk achteraan komen. Bij de ARTS welteverstaan.

Als ik 1 keer in een overvolle wachtkamer zit, mijn naam na een uur wordt afgeroepen ik uiteindelijk bij een assistent zit, wil die de wond bekijken. Logisch en ik kaart aan: dat de vochtophoping toch best pijnlijk is en aardig in de weg zit, waar ik als antwoord krijg: maar mevrouwtje ( zo denigrerend) dat is geen vocht: dat is uw borst....ehhh mijn borst? Die ligt toch ergens op de vuilhoop of zo, een menselijke vuilnisbelt of iets dergelijks?

Nee hoor, das geen vocht. Nou klonk dat hetzelfde als zeggen: u bent gek en dat kan natuurlijk altijd, maar mijn borst had nooit pijn gedaan en waarom nu dan wel? Eenmaal thuis bedenk ik me dat ze gelijk kan hebben, maar dat kan IK ook. Dat laatste bleek te kloppen, want met drainage- materiaal is het vocht zo goed als gehalveerd.

De pijn eveneens, dus bedenk ik me ineens dat het wel verrekte knap is dat ik: door gebruik te maken van speciale voorgeschreven drainage- pads, in een druk- hemd het voor elkaar krijg een borst WEG te krijgen. Ik denk niet dat ik nog een date maak met die persoon, hou het gewoon bij de arts, die me gelukkig niet voor gek verklaard ( of doet alsof) die niet hautain doet, niet op me neer kijkt en me als mens behandeld.

Wel zo prettig. Want kanker is al geen pretje maar als vocht-ophopingen afgedaan worden als iets wat notabene geamputeerd is, dan weet ik in elk geval dat de term gek, niet op mij van toepassing is.

Schrijver: An Terlouw, 1 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

5.0 met 2 stemmen 76



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)