Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een ritje en een bijna- beet

Het prachtige weer lokte om er vanmorgen al op uit te gaan en zo geschiedde. Rond tien uur zaten we op onze gemeente-cabrio's, richting de plas, ofwel richting Rotterdam. Het zonnetje brak door en de temperatuur was aangenaam. Aangekomen bij de plas konden we van alles zien, we waren duidelijk niet alleen op pad.

Kinderen speelden in het zand, ouders zaten op het strandje toe te kijken, wij keken mee. Hier en daar werd een balletje getrapt door ouders met wat grotere kinderen, vliegtuigen lieten witte strepen na in de inmiddels blauw geworden lucht. Verder geen vuiltje!

Eega vraagt: wil je door het bos terug, ja, dat wil ik wel, al is het daar natuurlijk omdat de zon niet door het dichte gebladerte heen komt, altijd wat koeler. Ook daar kom je van alles tegen en zo rij ik voorop, automatisch opzij gaande als er tegenliggers aankomen, want tja dat hoort zo!

Op de middenberm staat een groep mensen, met een aantal honden, best groot ook nog, ik groet ze en wordt terug gegroet, rij verder en hoor dan ineens een oorverdovend geblaf! Nog niet eens doorhebbend dat eegaatje niet vlak achter me zit, reageer ik pas als hij me roept! Een heel stuk achter me.

Ik wacht tot hij vlak bij me is en zie een wit boos gezicht: ik werd haast in m'n poot (been dus) gebeten door die grote hond! Ik zeg: wat zeg je me nou! Ik kon er zo langs, ja zegt ie jij wel, maar ik dus blijkbaar niet. Ik schiet in de lach, want dit soort acties werken nou eenmaal op m'n lachspieren.

Hij was nog te verbolgen om te kunnen lachen maar beet me toe: de volgende keer ga ik in een harnas weg! Je snapt dat het eventjes duurde voor ik sowieso de tranen kwijt was en weer in staat om verder te rijden!?

Schrijver: An Terlouw, 2 augustus 2017


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 1 stemmen 77



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)