Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De Cloud

De oude diepgelovige man vroeg aan z’n grote kleinzoon of hij eigenlijk nog wel geloofde. Het leek hem toe dat die computer zo’n beetje z’n god was geworden.
De jongeman antwoordde dat hij dat toch wel min of meer deed.
‘Min of meer, min of meer, dat kan niet jongen je gelooft of niet’. ‘Wat ik bedoel opa is dat ik niet op jullie manier geloof. Ik geloof wat ik voel en zie. Ik voel dat er wel iets moet zijn, als ik heel goed om me heen kijk is het allemaal toch heel bijzonder wat dat ‘iets of god’ me toont’.
‘Maar jongen, ik zie je nooit meer in de kerk, als je gelooft, hoor je daar toch te komen’.
‘Beste opa, ik respecteer uw mening, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik geloof dat ieder mens dat vonkje ‘goddelijkheid’ in zichzelf moet zien te vinden en te omarmen. Dan alleen kan het beste in ons naar boven komen. Hij heeft ons aangeraakt, heeft ons gecreëerd, dus iets van hem zit in ons. Zoals kerken regels voorschrijven, gebaseerd op hun boek, is aan grote twijfel onderhevig. Hopelijk volgt u het nieuws nog een beetje opa, maar gelovigen die de Nashville verklaring ondertekenen en aanhangen zijn niet meer van deze tijd en het gebeurt ook op grond van de bijbel’.
‘Dat ben ik met je eens jongen, maar toch’………… .
‘Beste opa, iedereen moet voor zichzelf in stilte uitmaken hoe hij ‘god of dat iets’ ziet. De een heeft een man met baard voor ogen en een ander gewoon een ‘idee’. Volgens mij staat in ‘het boek’ dat je je van hem geen beeltenis mag maken. Misschien wordt er bedoeld dat dat gewoon niet kan. We kunnen hem niet verpersonificeren – toch doen we het. God zit en is misschien wel in alles. Hij heeft immers alles gemaakt. Wij zijn zijn creatie. Is dat niet een mooie gedachte opa’.
‘Dat kan ik allemaal niet volgen jongen, dat is me te ingewikkeld’.
‘Laat het gewoon maar even bezinken en denk er dan nog maar eens over na’.
‘Zal ik doen jongen, weet dat ik voor je zal bidden’.
‘Dank je opa, dat kan nooit geen kwaad’.
‘Trouwens, nu ik dat zo zeg jongen, bid jij nog wel eens’.
‘Het zal u misschien verrassen opa, maar ja ondanks mij eerder geopperde idee, doe ik dat toch zeker wel. Weet u opa, het is net als met de computer, sommige dingen zijn zo belangrijk en waardevol die kun je alleen delen met íets of iemand buiten de pc om, die vertrouw je toe aan iemand in de wolken ‘de cloud’, daar zijn ze veilig. Zo bid ik ook, ik verwacht niets terug, maar hoop dat het veilig is en gehoord wordt’.
‘Fijn jongen, dat klinkt – ook al begrijp ik het niet helemaal – hoopvol en ouderwets goed’.
Toch is er een verschil opa, weet u, een cloud bewaart de dingen die je hem toevertrouwd maar doet niets terug.
Bij een gebed krijg je ook geen antwoord, maar toch toch heb ik soms heel sterk het vermoeden dat het soms wordt gehoord en verhoord. Meestal merk je pas achteraf dat je toch bent geholpen en ervaar je daaruit enige troost’.

Opa gaf hem met een glimlach een bemoedigende klap op z’n schouder en ging met een gerust hart naar huis.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 11 januari 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 1 stemmen 134



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)