Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

VOSJE

Hoe ze bij ons terecht kwamen? Echt, ik weet het niet, maar ze kwamen en niet alleen, maar met een jonge vos. De moeder was waarschijnlijk doodgeschoten of aangereden. Het blijft raden, maar wat ik wel weet is dat ze bij ons aanklopten. Of wij niet de zorg voor het vosje op ons konden nemen. Het zou hooguit voor een paar maanden zijn. ‘Waarom wij,’ vroeg ik, er zijn zoveel anderen.
‘Nou dat valt behoorlijk tegen,’ zei de dame met die peilloos diepe donkere ogen, waar ik zo’n zwak voor heb. ‘Jullie hebben veel ervaring met de opvang en verzorging van honden, hebben we gehoord. Dus doen we bij deze een dringend beroep op jullie.’

Mijn vrouw en ik keken elkaar even diep in de ogen en het besluit was genomen. Toe dan maar. Nog even heb ik tegengestribbeld. ‘Mevrouw, een vos is heel wat anders dan een hond!’
‘Ja, dat weet ik. Maar wat de verzorging betreft heeft uw vrouw echt alom een heel goede reputatie.’ Verdorie, dacht ik, vermoedelijk heeft de dierenarts ons adres doorgegeven. Ik keek haar nog even in haar bodemloos diepe donkere ogen. Ze voelde dat ik een beetje smolt en bleef mijn ogen constant opzoeken. Nou dan weet je het wel – definitief verkocht.

Vosje werd niet bij de honden gestald natuurlijk. Dat moeten wel zijn vijanden blijven. In het voormalige kippen- annex schapenhokje werd een deel afgeschermd waar het vosje kon worden verzorgd.
‘s Middags en ‘s avonds lieten we hem een poos buiten op het afgerasterde land scharrelen. Hij snuffelde wat rond en nam alles goed in zich op. Na een paar maanden was het rekeltje al behoorlijk gegroeid. Op een dag zag ik hem verwoed graven – hij ving z’n eerste mol. Ik zag hem een nest langs de sloot vinden en voordat ik het in de gaten had, had hij al enkele eendeneieren verslonden. Vosje werd al erg zelfstandig.
Toch raak je heel snel, ondanks dat je de nodige afstand houdt – vooral niet aanhalen en niet aanraken – gehecht aan zo’n beest. Hij ook aan ons trouwens. Hij nam onze geuren nadrukkelijk in zich op.

Op een middag, hij scharrelde weer eens langs de omheining en even keek ik een andere kant op. En ja hoor, na me weer omgedraaid te hebben liep Vosje, buiten de omheining, de vrijheid tegemoet.
Hij vond zich blijkbaar groot genoeg geworden om het avontuur in de grote boze wereld aan te gaan. Hij keek snel even achterom en weg was ie.

Nooit weer terug gezien tot de afgelopen winter. Plotseling stond hij voor me. Een vos is een vos, maar ik wist het – het is ons Vosje. Hij was vermagerd en ik liet hem in het hok en gaf hem eten en na vier dagen, besloot hij definitief te gaan. Nog eenmaal keek hij achterom. Een blik van verstandhouding. Het was goed zei die blik – hij ging naar waar die moest gaan, de definitieve vrijheid tegemoet.

Wat een ontroerend verhaal toch zult u denken en dat is het ook. Maar ware het niet dat het slechts een droom is. En het gekke is, dat als ik droom, ik ze meestal heel snel voel afbrokkelen met de toenemende hoeveelheid daglicht. Het zijn zandkastelen die door de zee worden overspoeld en opgeslokt en waar helemaal niets van overblijft. Het merkwaardige is dan ook dat deze droom niet afbrokkelde en mij waarschijnlijk iets wilde vertellen. Ach meestal zijn dromen samengestelde verhalen van iets van jezelf uit het verleden of wat je kortgeleden hebt ervaren en iets wat je in het nieuws zag of iets dergelijks en soms van totaal iets anders. Maar meestal kan ik een droom voor mezelf wel ontleden en herleiden.

Maar deze in eerste instantie totaal niet. Tot ik me realiseerde, dat Vosje, de herder Joep (zie verhaal 'een ander sprookje') was. Ook een vreemdeling die we slechts 5 maanden hebben mogen verzorgen en die we door een onomkeerbare ziekte een week geleden moesten laten inslapen.
Natuurlijk dat was het, Joep kwam nog één keertje terug om ons te laten weten dat het goed was dat we hem hebben laten gaan op z’n reis naar het onbekende. Bedankt Joep.
Vriend, het ga je goed.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 9 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

4.5 met 2 stemmen 417



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)