MAG IK NAAR DE HOEREN?
Als ik wat overbodige spullen bij de chemokar inlever, word ik geholpen door een Turkse man. Vanwege de administratie moet hij mijn postcode en adres noteren. Wanneer hij dat doet, sta ik met verbazing te kijken, want hij schrijft van rechts naar links. Als ik hem vraag waarom hij dat doet, heeft hij daar de volgende verklaring voor: Misschien moeten we straks allemaal wel Chinees leren, dan heb ik alvast een streepje voor. Soms schrijf ik ook wel met mijn linkerhand. Als ik mijn rechter arm zou verliezen, dan heb ik dat alvast geleerd. Ik loop elke morgen drie rondjes door het park. Ik loop dan altijd twee rondjes vooruit en één rondje achteruit. Als mensen me vragen waarom ik dat doe, zeg ik altijd, dat je met achteruit lopen heel andere spieren gebruikt. Bovendien is het ook goed voor je hersenen. Je moet ze op een heel andere manier gebruiken.
Dan vraagt hij, waarom ik mijn spulletjes eigenlijk bij de chemokar inlever. Nou, zeg ik, voor het milieu natuurlijk, er zwerft al genoeg troep rond en daar wil ik niet aan bijdragen. Heel goed, zegt hij, want al het goede wat je doet, wordt beloond. Soms niet meteen, maar vaak later. Of je het nou voor de natuur, voor mensen of voor dieren doet, het wordt altijd beloond. Als je goed wilt leven, moet je een ander niet aandoen, wat je zelf ook niet zou willen.
Misschien een beetje raar voorbeeld. Ik ben moslim en ik zit met een vraag. In dat geval zou ik naar de Imam of een andere wijze man gaan. Stel dat ik de Imam zou vragen: Imam mag ik naar de hoeren. Wat denk je dan dat hij zou zeggen? Het antwoord zou zijn: Zou jij willen, dat je eigen vrouw dat soort werk doet of je dochter? Nee? Nou, dan is dit mijn antwoord.
Zie ook: https://fransbrug.blogspot.com/
Schrijver: Frans Brugman, 3 februari 2020
hotmail.comGeplaatst in de categorie: filosofie
hoeren
151
Geef je reactie op deze inzending:
Nu mag je gerust weten dat ik in mijn vrijgezellentijd heus nogal eens de dames heb bezocht. Maar na mijn huwelijk was dat prompt voorbij.