Nienke's nieuwe woede

(een vervolg op 'De laatste filmopnamen')

Terwijl Nienke de blauwe deur van haar woonhuis opent, kijkt Sjoerd Butterman met turende argusogen naar haar bevallige gestalte. 'Er is iets niet in de haak met die vrouw, wat ik je brom!', zegt hij tegen zijn vaste klant Siebren Terschuur, die rustig van zijn glaasje beerenburg nipt. 'Je hebt teveel Sonnema gedronken!', antwoordt Siebren, 'volgens mij gluur je maar al te graag naar haar!'. 'Nee, echt, Siebren, ik meen het, die vrouw, die Nienke, heeft het een en ander op haar kerfstok, dat voel ik aan mijn genen!', zegt Sjoerd nadrukkelijk. 'Man, wat lul je nou toch uit je nek, die vrouw is vorig jaar weduwe geworden, geen wonder dat ze een beetje vreemd doet, kom, ga nou zitten, dan kunnen we een potje kaarten!', zegt Siebren, terwijl hij de kaarten alvast schudt. 'Ik ga toch eens wat vaker polshoogte nemen!', besluit Sjoerd, terwijl hij met zijn kaarten een waaier vormt.

Twee jaar later houdt Sjoerd zijn overbuurvrouw nog steeds nauwlettend in de gaten, al praat hij er met niemand over. Sinds vorige week heeft hij haar in gezelschap van een rijzige man met een dikke snor gezien. 'Die man is zeker dubbel zo oud en het lijkt me een verdwaalde notaris uit Den Haag of zo, de knop van zijn wandelstok lijkt van zilver en schittert in de zon.', denkt Sjoerd, 'toch gek, hij was er een paar dagen en nu lijkt hij helemaal verdwenen!'. Sjoerd schenkt zichzelf maar eens een Leffe in en hij gaat naar buiten, waar hij in de vensterbank gaat zitten. Terwijl hij er een sigaret bij rookt, kijkt hij vorsend naar het huis aan de overkant van de Trekvaart. 'Wie kent die Nienke nou? Volgens mij is ze zomaar uit de lucht komen vallen of uit een film gestapt!', denkt Sjoerd bezorgd. 'De krant, meneer Butterman!', roept Gerrit Zwaagstra, die het dorpskrantje rond brengt. 'Bedankt jongen, lekker weertje hé?', zegt Sjoerd, terwijl hij meteen stil valt, wanneer hij de kop leest. 'In de jachthaven van Kollum is een onbekend lijk gevonden', staat er. Hij leest dat zijn gezicht onherkenbaar verbrand is en dat de gemeentepolitie van Kollumerland ten einde raad is. Het gaat om een vrij lange man, maar meer aanwijzingen zijn er niet. Terwijl zijn hart sneller begint te slaan, ziet hij opeens de sexy geklede Nienke met een klein, dik mannetje lopen. 'Hallo zeg, dat kereltje komt nog niet eens tot haar borsten', denkt Sjoerd, 'bovendien waggelt hij als een kalkoen.'. Terwijl Nienke en dat potsierlijke kereltje in de gang van Nienke's huis staan, ziet Sjoerd nog net hoe dat opgefokte kereltje zijn hand op Nienke's billen plaatst, waarna Nienke de deur met haar voet dicht duwt. 'Ik vraag me af waar dat mens tegenwoordig van leeft!', denk Sjoerd, 'haar erfenis is er misschien al wel doorheen gejaagd!'.

De volgende dag krijgt Sjoerd een wel heel erg beroemde gast te logeren. 'U wilt hier minimaal een week verblijven, prima, meneer, en op wiens naam kan ik dat noteren?', vraagt Sjoerd. 'Maigret', zegt de pijp rokende heer, 'Commissaris Maigret!'. 'Zal ik u dan maar even voorgaan, dan wijs ik u uw kamer!', zegt Sjoerd met rode vlekken in zijn nek, 'en wilt u uw verblijf inclusief de maaltijden?'. 'Jazeker, waarde hôtelier!', antwoordt commissaris Maigret, die een kamer met uitzicht op de Trekvaart krijgt. 'Ko-komt u in ver-verband met die on-onopgelos-loste mo-moord?', vraagt Sjoerd bedrempeld. 'Dat is juist, mijn beste, maar geeft u daar verder maar geen ruchtbaarheid aan, ook in verband met de privacy, begrijpt u?', antwoordt de wereldberoemde detective. Sjoerd is helemaal in zijn nopjes en van louter plezier besluit hij nieuwe bloemen voor in de vensterbanken te kopen. Hij is er sterk van overtuigd dat de moord in de jachthaven nu snel opgelost gaat worden. Hij begint zelfs het Friese volkslied te zingen. 'Toe maar, Sjoerd!', zegt de kaasboer Douwe Ritsema, die hem ziet fietsen, 'een mens kan maar beter vrolijk zijn!'. Terug in 'De Roskam' zet hij op zijn gemak de nieuwe bloemen in de vensterbanken. Hij kijkt nog wel even naar de zwaar opgemaakte Nienke en dat onooglijke kereltje, die blijkbaar boodschappen gaan doen. 'Pas maar op, sloerie, Maigret is in the house!', denkt hij.

Die nacht kan Sjoerd maar niet in slaap komen en besluit hij nog een wandeling te maken. Alleen op de kamer van Maigret brandt nog licht. Hij loopt vlak langs het huis van Nienke en daar ziet hij in de verte een kaars branden en menselijke bewegingen. Er is verder niemand op straat en hij loert naar binnen. Hij ziet Nienke in een raar, strak pak en met een soort zweep in haar hand. Onder haar doet het dikke mannetje een hond na en lijkt hij naar Nienke's borsten te willen grijpen en bijten. 'Maar wacht eens, dat is helemaal geen zweep, dat is die wandelstok van die rijzige man!', denkt Sjoerd. Het zilver glimt door het kaarslicht. 'Dat is het bewijs!', denkt Sjoerd, terwijl hij er snel vandoor gaat. 'Toch zijn er wel meer rijzige mannen in de wereld!', denkt hij voordat hij in slaap valt. De dagen glijden voorbij, terwijl Maigret duidelijk iets op het spoor is. Wanneer er opnieuw een lijk wordt gevonden, begint Maigret snellere conclusies te trekken en vermoedt hij dat er sprake is van een vrouwelijke Jack the Ripper. Het tweede slachtoffer is ook onherkenbaar verminkt. Het enige wat er bekend is, is dat hij dik en klein was. Toen Sjoerd dat las, wist hij het bijna zeker, maar hij wilde de commissaris niet voor de voeten lopen. Wat hij niet weet, is dat Nienke hem die nacht gezien en herkend heeft. Zij weet dat hij het weet en hij weet niet dat hij heel veel gevaar loopt.

Enkele dagen later fiets Sjoerd in alle rust naar zijn plezierbootje in de jachthaven, zonder dat hij merkt, dat hij door Nienke gevolgd wordt. Hij legt zijn boterhammen met Kollumer kaas, sambal en sla in een vakje. De koffiekan opent hij alvast om even wat te drinken. Met een scheutje whisky uit zijn zilveren flacon. Na twee slokjes springt Nienke ineens aan boord en steekt zij hem met een vlijmscherpe stiletto in zijn hartstreek. 'Wat, verdom...', is alles wat hij nog kan zeggen, want Nienke is razendsnel. Ze snijdt eveneens vliegensvlug zijn keel door, waardoor hij als een zak aardappelen ineen zakt. Ze gooit benzine over zijn gezicht en ze werpt er een brandende lucifer op, terwijl ze als een hazewindhond uit de jachthaven verdwijnt. Het noodlottige nieuws verspreidt zich als een brandend vuur en commissaris Maigret is al snel op de hoogte deze zware misdaad. Hij voelt zichzelf nu persoonlijk betrokken en hij piekert zich suf, terwijl Sjoerd's buurman Egbert Tjaarda zolang het kan voor Sjoerd invalt. Dat deed hij wel vaker en Sjoerd rekende altijd op hem. Hotel 'De Roskam' is in diepe rouw en de vlag hangt halfstok. De vensterbankbloemen staan vereenzaamd te verpieteren. Maigret laat zich door een huilende Egbert nog een glas Sonnema inschenken. Ineens staat hij op en snelt hij naar de kamer van Sjoerd. Het is alsof hij met een wichelroede op zoek naar water is. Bij het slaapkussen heeft hij beet, want daaronder ligt een enveloppe. 'Sorry, Maigret, maar voor als mij iets gebeurt', staat erop. Op het briefje in de enveloppe staat alleen maar 'Het is de overbuurvrouw Nienke Boersma!'. 'Waar woont Nienke Boersma?', vraagt hij aan een versufte Egbert. 'O, die woont daar aan de overkant, in dat huis met die blauwe deur!', antwoordt hij.

Samen met de dorpsveldwachter Frits Piekema heeft Maigret Nienke gearresteerd en naar de Penitentiaire Inrichting aan de Holstmeerweg 7 in Leeuwarden begeleid. Zij bood geen enkele weerstand en zij leek het zelfs een eer te vinden, zo samen met de beroemde Maigret in één auto. Terwijl ze langs It Paradyske reden, begon Nienke heel erg hard te giechelen en vreemd met haar hoofd te schudden. Eenmaal in de gevangenis wordt Nienke al gauw overgeplaatst naar het psychiatrisch ziekenhuis Groot Lankum aan de Burgemeester J. Dijkstraweg 6 in Franeker. Vanwege recidive-gevaar wordt ze continu met zware medicijnen murw gehouden en mag ze nooit meer van de gesloten afdeling komen. Bij iedere uiting van agressiviteit wordt ze dagenlang platgespoten en vastgebonden. Zowel Hotel 'De Roskam' als Nienke's huis aan de Oosterdiepswal 2 staan momenteel te koop aangeboden.

Nienke Boersma Sjoerd Butterman Maigret

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 26