WAT LEERPLICHT

‘Hallo Pa, ik zit hier met een dik probleem!’
‘Wat nou weer meid, de problemen blijven jou maar opzoeken lijkt het.’
‘Nou, ik kreeg vandaag een leerplichtambtenaar aan de deur en die vroeg waarom ik niet meedeed aan het online lesgeven aan mijn kinderen. Zie je dat al voor je Pa – zes boefjes van kinderen en ik als alleenstaande vrouw ze les geven. Dat is praktisch helemaal niet haalbaar.’

‘Ho, ho, vijf hè, de grootste boef Barry is hier bij ons. Nee, maar meid, ik snap helemaal wat je bedoelt – dat kan niet, onzin.’
Ik gaf Barry, mijn kleinzoon, die naast mij stond, een vette knipoog bij het woord boef. Hij wachtte tot hij de telefoon over kon nemen om z’n moe te spreken.

‘En weet je Pa, ik heb niet eens een computer meer. Toen Antoine eindelijk zeker wist dat hij mannen toch leuker vond, heeft hij, toen ik hem de deur heb gewezen, wel mooi de computer meegenomen. Hij had hem nodig voor z’n werk. En hij geeft veel te weinig geld voor iets extra’s voor z’n kinderen. Hij moet z’n vriend ook zo nodig onderhouden – die heeft geen werk, dus snap je dubbele huur betalen en z’n vriend te vriend houden. Hij houdt geen cent over. Maar goed het zij zo. Ik heb die ambtenaar verteld dat Barry bij z’n opa is, die ook geen computer heeft. Hij ging wat boeken opsturen. Kunnen jij of Mam af en toe wat leerstof met hem doornemen?’

‘Goed laat die ambtenaar het ‘lesmateriaal’ desnoods maar brengen, hij komt toch langs om te controleren of Barry hier echt is. Weet je ik zal die zakkenwasser eens precies vertellen wat onderwijs inhoudt. Ik of Mam zal met Barry zeker de stof doornemen, maar ik zal die vent of meid vertellen dat Barry zich vooral bezighoudt met ‘ervarend leren’. Wat dit kereltje de afgelopen jaren wel allemaal niet heeft geleerd, wat hij in de rest van z’n leven mee zal dragen, zonder jullie ouders iets te verwijten, is iets wat hij op geen enkele school kan leren.
Het zal hem heel wat levenswijzer maken dan die leerplichtambtenaar vermoedelijk ooit zal kunnen bevatten. En hier bij mij leert hij ook nog steeds bij. Minder ingrijpende, maar misschien wel iets leukere dingen. Dingen die helemaal niet zijn te verwoorden in boekjes. Dat zal ik die ambtenaar eens haarfijn uitleggen als hij of zij langskomt.’

‘Doe maar niet Pa, ambtenaren zijn vaak wezens met weinig gevoel en een boete is gemakkelijk gegeven. Ze hebben vaak weinig oog voor het echte probleem.’
‘Ach meisje toch, was je maar hier, dan kon ik je een lekkere knuffel geven. Verdorie, jij hebt het ook al zo moeilijk. Als je wilt kan ik je wel geld lenen voor een nieuwe computer. Aflossing in tienjaarlijkse termijnen, zonder rente en zonder teruggave op termijn.’
‘Dank je Pa, ik zal er over nadenken.’
‘Doe nou maar, maar mondje dicht tegen je andere broer en zus. Goed ik geef je dan nu Barry even. Alvast Doei.’
‘Ja. Doei, ook de groeten aan Mam doen hè.’

Barry neemt de telefoon over en ziet dat z’n opa op de bank is gaan zitten met een sombere blik op het gezicht.
Hij voelt zo ongeveer wat er speelt en is weer een lesje ‘ervarend leren’ rijker. Een wijs kereltje, een kereltje naar mijn hart, denkt opa.

leerplicht computer opa

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 6 stemmen 135