Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De schilder in het spookhuis te Houthem

Het stormt rondom het grijze, mergelstenen landhuis 'Mon Refuge' op de Vroenhof 33 in Houthem. Binnen werkt de hoogst excentrieke kunstschilder Luuk Karseboom aan zijn zoveelste meesterwerk, want alles van zijn hand heeft een sublieme kwaliteit, die internationaal hoog gewaardeerd wordt. De miljoenen stromen letterlijk bij hem naar binnen, maar dat weerhoudt hem er niet van om tekens weer keihard aan de slag te gaan en zijn schilderkunst zo mogelijk nog meer te verbeteren. Zijn huidige naaktmodel is de sierlijk gebouwde, parmantige Valentina Belleflamme, een balletlerares met parelwitte tanden, die ze geregeld bloot lacht. 'Als het nou te hard gaat stormen', zegt Luuk op een enthousiaste toon, 'dan kun je beter bij mij blijven overnachten!'. 'Mijn Saab kan wel tegen een stootje', reageert Valentina met een diep doorschouwende blik, 'maar bedankt voor het genereuze aanbod!'. 'Je mag je gezicht iets meer deze kant opdraaien!', zegt Luuk, terwijl hij zijn alpinopet weg slingert. De bel gaat en Luuk draaft geïrriteerd naar de voordeur. Even later komt hij in een vrolijke stemming terug, want zijn vriendin Amélie Bisscheroux is bij hem. 'Val, dit is nu die geniale schilderes, waar ik het over had, ze komt jou ook schilderen, zoals wij immers hebben afgesproken!', zegt Luuk. Valentina en Amélie schudden elkaar de hand en na wat beleefd te hebben gepraat, begint Amélie ook te schilderen. 'Dat geldt ook voor jou, lieve Amélie, mocht de storm te heftig worden, dan kun je gewoon bij mij overnachten!', zegt Luuk nadrukkelijk. 'Misschien doe ik dat wel', antwoordt Amélie, want ik vind dit echt een heerlijk huis!'. 'En de huismeester?', vraagt Luuk. 'Die is natuurlijk het allerheerlijkst!', slijmt zij welgemeend. 'Jeetjemina, Valentina, wat zie jij er fantastisch uit, ik bedoel, je bent echt een droommodel!', zegt Amélie, die uit een wijnfles drinkt. 'Wil je ook een flesje?', vraagt Luuk aan Valentina, maar ze schudt haar blonde haren. 'Om tien uur krijgen we bezoek van een tweede model!', zegt Luuk opeens, 'dat was ik jullie nog vergeten te zeggen, maar nu dan!'. 'Ik vind het prima!', zegt Valentina, 'moet ik dan ook een lesbische scene gaat uitbeelden?'. 'Heb je daar geen bezwaar in?', vraagt Luuk. 'Zeker niet, want dat was immers een geliefd onderwerp bij jouw vroegere collega's!'. 'Als er maar zoveel mogelijk bloot te zien is, hé Luuk?', zegt Amélie een beetje plagerig. 'Ja-ja', zegt Luuk, 'wel op de menukaart kijken, maar er niet van eten!'. 'Er zijn anders genoeg schilders, die met hun modellen naar bed gaan, heilige Luuk, of ben je dat als verstokte kluizenaar vergeten?', zegt Amélie. 'Ik geloof dat ik de deurbel hoor!', roept Valentina. 'Inderdaad!', zegt Luuk, 'pardon edele dames, ik moet even de poortdeur openen!'.

'Mag ik jullie even voorstellen, artistieke dames, dit is Michelle Oostwegel, de schone dochter van mijn vrienden Camille en Judith Oostwegel, die bekend zijn vanwege hun befaamde hotel- en restaurantketen Oostwegel Collection. 'Even dimmen, Luuk!', zegt Michelle opgelaten, 'ik ben gewoon Michelle en ik hou ontzettend veel van schilderkunst en aangezien ik geen schildertalent heb, poseer ik graag voor onze huisvriend Luuk, ook wel 'de Rembrandt van Limburg' genoemd!', zegt Michelle. 'Maar wat is die Oostwegel Collection dan?', vraagt Valentina toch. Michelle zoekt ergens houvast met haar ogen en dan zegt ze: 'Nou, mijn ouders hebben drie hotels en zes restaurants en zelf werk ik in Bistrot de Liège in Château St. Gerlach, wat in de 12-de eeuw een Norbertijns dubbelklooster was!'. 'Een dubbelklooster?', vraagt Valentina. 'Ja, dat werd zowel door mannen als door vrouwen bewoond, maar door het gevaar van zedeloosheid zijn ze daar meer en meer mee gestopt, de sukkels!', antwoordt Michelle, die zichzelf begint uit te kleden. 'Hier heb je een glas Chablis, beauty queen!', zegt Luuk, 'het lijkt mij mooi wanneer jij naast Valentina gaat liggen, maar dan met jouw hoofd bij haar voeten!'. 'Hoe kom je daar nou bij?', vraagt Michelle. 'Doe het nou maar, je zult zien, dat het een heel spannende pose is, wanneer jullie daarbij de hoofden opheffen en elkaar verliefd aankijken!', zegt Luuk met een snel kloppend hart en zweethanden. 'Zeg Luuk!', zegt Amélie, 'hier heeft toch ooit een pastoor gewoond? Wat zal die ervan vinden dat jij de dames zo frivool laat poseren?'. 'Vanaf 1716 woonde hier inderdaad ene pastoor Jan Arnold Philippens en daarom noemen ze mijn huis ook wel 'De Oude Pastorije', maar wees maar gerust, mijn lieve Amélie, die pastoor knijpt graag een oogje dicht en hij gluurde door het sleutelgat van de slaapkamer van zijn huishoudster, die deed alsof ze dat niet door had en de meest erotische standen aan nam. Och, dames, jullie moesten eens weten hoe die voyeur en exhibitioniste hebben genoten!'. Valentina en Michelle liggen lekker tegen elkaar aan en ze heffen hun hoofden omhoog. 'Het vergt veel van jullie nekspieren, daarom heb ik hier twee kussens!', zegt Luuk, 'in gedachten moeten jullie elkaar zielsgraag willen kussen, zodat er een mysterieuze en geladen chemie boven jullie komt te hangen!'. Buiten begint het inmiddels zwaar te onweren en de regen knettert tegen de ramen. 'De heilige Gerlachus woonde in een holle eik, ik vraag me af of dat wel zo verstandig was tijdens regenbuien met onweer!', zegt Luuk, 'het is nog een wonder dat die kluizenaar 45 is geworden!'. 'Zijn beenderen liggen in een bronzen reliekschrijn bij zijn praalgraf in de Sint-Gerlachuskerk, die aan ons hotel en restaurant grenst!', zegt Michelle, 'en onder dat praalgraf ligt wonderbaarlijk Gerlachuszand, echt rooms bijgeloof, goedkoop, net als Lourdes-water, en dan toevallig geneeskrachtig!'. 'Over dat water gesproken', zegt Amélie, 'dat heb je ook met dat Gerlachusputje!'. 'Ik denk erover om een Lucky Luuk Bron te beginnen, met extreem geneeskrachtig bronwater!', zegt Luuk, 'je hoofd iets hoger graag, Michelle, zo ja, en hou die verliefde blik zoveel mogelijk vast!. Het gietijzeren hek voor de parkeerplaats begint te piepen en te steunen. Het gedonder komt steeds dichter bij. Amélie kijkt nieuwsgierig naar de vorderingen bij Luuk en ze zet grote ogen op. 'Jeempie, Luuk, je overtreft jezelf keer op keer, hoe krijg je die onzichtbare, mysterieuze spanning er toch in?', zegt Amélie. 'Bij je leest blijven, schoenmakertje!', reageert Luuk, 'ieder heeft zo zijn eigen kwaliteiten, dat weet je!'.

Opeens wordt de hele 'Mon Refuge' fel verlicht door een oogverblindend weerlicht. Iedereen voelt de grote, elektrische geladenheid in de atmosfeer. Kort daarna klinkt er een oorverdovende donder en schrikt iedereen even veel. 'Heilige Gerlachus. lach eens naar ons en toon uw beschermende macht!', roept Luuk geëmotioneerd. Michelle en Valentina zitten meteen rechtop en zij omarmen elkaar. Amélie opent een nieuwe fles wijn, die ze direct aan haar mond zet. 'Dit is ook een mooie pose!', zegt Luuk tegen de modellen, 'nog één flinke klap en jullie gaan spontaan heftig tongzoenen!'. Amélie proest het uit van het lachen. 'Waar al dat gedonder allemaal toe kan leiden!', zegt ze, 'ik denk dat ik mijn kleren ook maar uit ga doen en bij hen ga zitten!'. 'Doe dat!', zegt Luuk, dan begin ik straks een nieuw doek te maken, maar eerst moet ik even naar achteren om te kijken of alles daar in orde is!'. 'Is goed!', zegt Valentina nog, 'jouw lesbische stoeipoezen lopen in ieder geval niet weg!'. Het laatste wat Luuk ziet, is de blote, bukkende derrière van Amélie, met daar tussenin het wilde, vochtige Zwarte Woud. Met die schone aanblik op zijn netvlies drentelt hij door de gangen naar de achterkant van zijn huis. Scherpe weerlichten doen de muren angstaanjagend oplichten. Op de gevel aan de voorkant van het huis vallen er drie van de vijf S-en van de gevel. Ineens staat daar dreigend en weerbarstig 'SS' te lezen. Alsof Luuk's woning opeens een SS-hoofdgebouw is geworden. Luuk rent naar buiten om te kijken of het kippenhok in orde is. De regen klettert genadeloos hard op het binnenhokdak van de kippen. 'Allemachtig, wat een ellendig weer!', schreeuwt Luuk, 'Sint Gerlachus, doe er eens wat aan!'. Juist op dat moment wordt Luuk door een weerlichtschicht getroffen en valt hij levenloos op de grond. Het kippenhok is ook helemaal uit elkaar geknald en overal liggen dode kippen. Luuk ligt tussen de dode kippen. De donderslag was vrijwel meteen na de slachting. En echt kei-en-de-kei-hard. Aan de voorkant van het huis wachten drie naakte dames op de terugkomst van hun meesterlijke schilder. Ze zitten dicht tegen elkaar aan en ze drinken om en om uit de wijnfles. Het blijft maar weerlichten en donderen, al trekt het wel verder weg. Vol verwachting blijven de rillende dames naar de deur staren. 'Hij zal toch nu zo onderhand wel klaar zijn met zijn inspectie of niet soms?', brabbelt een bang geworden Michelle, die tussen de anderen in zit.

Schrijver: Joanan Rutgers
24 september 2020


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

1.0 met 1 stemmen 657



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)