IJspret!

Wat wordt er genoten van sneeuw en ijs, iglo’s worden gemaakt, schitterende sneeuwpoppen, de ene nog groter en mooier dan de andere. Ons land in de ban van de vorst, de sneeuw het ijs, het is heerlijk, op een aantal dingen na waar je niet aan ontkomt natuurlijk. Kijk, voor de jeugd is het geweldig en voor de schaatsliefhebbers eveneens, maar gisteravond zakten pal voor ons balkon twee gasten door het veel te dunne ijs, oh ja er was genoeg gewaarschuwd maar net als deze twee, met een nat pak zoeken mensen de grenzen op dus ook deze twee. Ik riep nog, of iedereen op het droge was en liet ze voor wat het was, voordat ik beneden ben, zijn zij thuis natuurlijk.

Ook vandaag wordt er op heel veel plaatsen geschaatst of dat nou goed is of niet, ook hier worden de grenzen genegeerd en eigenlijk snap ik het wel, want het is lang geleden dat men op natuurijs tekeer kon gaan. Zelf zijn we vanmorgen even een ritje naar de winkel gaan maken en ik beken eerlijk dat de afritten, bestemd voor ons zo vreselijk glad zijn van opgehoopte sneeuw dat het niet aanlokkelijk is om dit te herhalen. De ouderen hebben het zwaar, dubbelop zwaar dus, niet alleen vanwege de vorst, de sneeuw maar extra omdat men al amper buiten komt.

Als dat nu ook niet kan, omdat de sneeuw tot aan je huisdeur ligt is dat een dubbele handicap, nee, niet bij mij, maar ik ben niet alleen! Dan gaat mijn telefoon, kleindochter vertelt enthousiast, Oma, ik ben net op het ijs geweest! Ik zeg, oh wat leuk, maar wie is er thuis dan? Een beteuterde blik door de telefoon, nou niemand dus, maar er was ook een vader op het ijs. Ik krijg last van m’n maag en zeg: lieverd als ik mamma nou bel beloof jij me dan thuis te blijven tot ze belt, want je mag niet alleen met je broer naar het ijs, dat moet met een volwassene!

Een zucht en een “ oke” klinkt door de telefoon en ik zeg, wachten tot ik je terugbel hoor, ....ja oma...
Ik bel dochter, in gesprek bel opnieuw ....in gesprek, grrrr, dan ziet ze dat ik bel en gaat mijn mobiel, mam, ik ben onderweg naar huis, sta bij je voor de deur, dus ga ik nog even zwaaien en vertel wat ik met haar kind afsprak, ze van mij thuis moest blijven tot...,en dat ik haar terug zou bellen.

Ze zegt, bel jij haar maar en vraag haar om mij te bellen, dat doe ik en weet je, al gaat het nu niet eens meer om mensen die je niet kent, die door het ijs zakken, al gaat het om buurt- klein of wie dan ook z’n kinderen, m’n maag draait om van het feit dat kids in hun eentje op dat ijs staan, het zal wel aan mij liggen, maar wat is die paar centimeter nou? Gisteren blijkbaar te weinig!

... Ijspret ...

Schrijver: An Terlouw, 12 februari 2021

An.terlouwcasema.nl

Ijspret sneeuw kids zakken door het ijs

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 79