Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Stadswandeling

Hoe het ontstaan is weet niemand met zekerheid, maar vermoedelijk ligt de oorzaak van het merkwaardige gedrag van opa Kees ergens in de door hem intensief beleefde jaren ‘60.
Zeer waarschijnlijk heeft hij daar met volle teugen van genoten: in de vorm van de seksuele vrijheid, als wel in wat er kon worden gesnoven en gespoten. Vermoedelijk ligt daar ergens in die verwarrende jaren de oorsprong van de discrepantie in opa Kees z’n huidige gedrag.
Opa Kees heeft de rare gewoonte opgevat z’n kleinkinderen in zijn ogen ‘levenslesjes’ mee te geven. Zo ruimdenkend als opa Kees vroeger was zo bekrompen en achterdochtig is opa door al z’n opgedane ervaringen in z’n hoofd geworden. Inderdaad, het was waar, opa had ook nog even achter zo’n malle Baghwan aangehuppeld in Californië en had in Poona in India vertoefd. Misschien alles iets te serieus genomen en dus niet alleen maar gewoon als modeverschijnsel meegedaan, zoals sommige ‘kunstzinnige alternatievelingen’ een poosje deden om weer aandacht voor zich te genereren.

Vandaag was Peter aan de beurt. Z’n drie jaar oudere broer Sjors had hem al voorbereid: ‘Zeg Peet, wat je een dezer dagen met opa mee zult maken, hou het voor je, licht pa en moe hierover maar niet in. Ze zullen het vast niet begrijpen en het zal een schok voor hun zijn. En of opa het zelf begrijpt, is ook nog maar de vraag. Laat dat maar ergens in het midden dobberen; het verandert niets aan de feiten. Het maakt te veel rottigheid los, als je begrijpt wat ik bedoel.’
Opa Kees was ergens halverwege blijven hangen in de tijd. Sociale media en computertoestanden het was niet aan hem besteed. Fantasie en werkelijkheid liepen een beetje door elkaar bij hem of hij liet het bewust door elkaar lopen.
‘Peter jongen, zoals ik je laatst beloofd heb zou ik een stadswandeling met je maken. De mooie dingen, de geheimen en de gevaren van de stad laten zien. Het wordt tijd, straks kom je ook naar de stad naar school en zo, en dus moet je een beetje voorbereid worden.’
Peter was inmiddels al 14 jaar niet al te groot van postuur, maar wel degelijk een modern ‘kind’ van 14 en behoorlijk bij de tijd. Een tijd waarvan opa niets meer begreep. En dat de jeugd van tegenwoordig veel wereldwijzer was dan hun ouders, laat staan hun grootouders vroeger, was hem totaal ontgaan.
Ook het feit dat Peter al op de middelbare school zat en in ieder vrij tussenuurtje natuurlijk met vriendjes alle facetten van de stad aan het verkennen was.

‘Kijk Peter, dit is een van de mooiste plekjes in de stad. Gezellige kroegjes en dergelijke. Het lijkt heel leuk maar ga er niet naar binnen, er liggen te veel verleidingen op de loer. Het is nu warm we gaan er toch even wat drinken – even de dorst lessen. Maar ga er normaal gesproken niet heen; er wordt gegokt, gezopen en in drugs gedeald.’
Hij bestelde voor Peter een jus d’orange en nam er zelf ook eentje en liet, zonder dat Peter het zogenaamd zag, er een flinke scheut wodka bij in gooien. ‘Zo, jongen even bijkomen.’
Achter uit de zaak riep schele Arie: ‘Hé Kees, zin in een borrel en een gokje? Verrek is dat jouw kleinzoon?’
‘Nou even niet zeuren Arie,’ zei Kees.
Oei, dacht Peter, dat die gekke Arie hier nu al zat, daar had ik niet op gerekend. Blij dat opa Kees Arie het zwijgen oplegde en dus daarmee verdere vragen en opmerkingen de kop indrukte.
Kees kon dat natuurlijk zelf ook even niet gebruiken.
‘Zie je wat ik bedoel jongen, men probeert je overal tot slechte dingen te verleiden. Vermijd het, ga er niet in mee.’
‘Ik snap wat u bedoelt opa.’ Peter dacht aan wat Sjors hem had gezegd en deed of hij er niets van begreep – om opa niet nog verwarder te maken.

‘Daar ligt de Vishoek, daar moet je zeker niet rondhangen jongen, dat is pas echt een poel des verderfs. Ik zal het je laten zien, hoe verderfelijk.’
Ze waren nog maar net de hoek van het buurtje omgeslagen of opa wees Peter op de lege plastic zakjes waar, volgens hem, hasj in werd verkocht. ‘Zie je jongen, dat bedoel ik, daar gaat nou de wereld aan kapot.’
Opa, besefte natuurlijk niet dat Peter zelf waarschijnlijk ook wel zo’n zakje in z’n zak had, voor zo af en toe een ontspannend momentje.
Het was er erg rustig zo, op een doordeweekse dag. Plots kwam zwarte Miep hen achterop lopen:
‘Hé Kees, zin in een feestje? Of moet de jongen z’n eerste nog vieren? Half tarief, want het is een slappe tijd hè, je krijgt een kwartier extra voor nop.’
Peter hield zich van de domme en vroeg waarom die dames zo schaars gekleed waren.
‘Dat zijn prostituees jongen, ze proberen je financieel uit te kleden. Begin er niet aan, voor je het weet heb je een of andere ziekte onder de leden.
Even verderop zat de mollige Surinaamse Lucia achter het raam met een nog beter aanbod.

‘Kom nou Kees, alleen vandaag doe ik je dit aanbod. De jongeman mag gratis mee feesten.’
‘Verdorie,’ dacht Kees, ‘t is maar goed dat de jongen amper beseft wat die dames bedoelen, wat zou die jongen anders wel niet van mij moeten denken.’
Peter volgde het advies van Sjors en liet opa maar in die waan.

Maar echt veel van de ‘stadsgeheimen’ die hij al dan niet kende had hij tijdens de wandeling niet geleerd. Des te meer had hij een beeld gekregen van het geheime leven ……. van opa Kees.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 19 september 2021


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 1 stemmen 141



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)