Vaccinatieplichtweigeraarsonderduikadres

Via de kerkeraad en ouderlingen is dominee Henk Jacob de Lamme inmiddels ingelicht over gesignaleerde heerschappen, die hoogstwaarschijnlijk verklikkers van de Nederlandse staat zijn. Deze keer gaat het niet zozeer om de mondkapjesplicht en de anderhalvemeterregel, maar om de mening van de dominee inzake het aangeschroefde coronavaccinatiebeleid. Nadat de regering vorige maand tot een vaccinatieplicht voor alle nog niet tegen corona gevaccineerden heeft besloten, zijn de roergangers van de Dorpskerk in Staphorst in opperste staat van paraatheid, want ze weten dat veel van hun gemeenteleden principieel tegen menselijk handelen zijn als het om ziekten gaat. Immers, God bepaalt alles en daar heeft de mens zich bij neer te leggen. Niet dat ze corona als een uitvinding van God beschouwen, maar toch. Dominee Henk heeft zijn schaapjes getraind om zo lijdzaam te denken. Om zijn niet-gevaccineerde gemeenteleden te beschermen, schreeuwt hij zijn mening inzake de vaccinatieplicht niet van de kansel, daar de spionnen van de overheid tegenwoordig overal zijn. In zijn preken vergelijkt hij zijn gemeenteleden steeds vaker met de vervolgde christenen in de bijbelverhalen, zodat ze nogmaals het gevoel krijgen, dat ze als trouwe kerkgangers bij de ware christenen behoren. Iedere zondag bestookt hij hen met ouderwets woordgebruik over nog oudere, saaie bijbelverhalen. Zo houdt hij de opiumroes van de Hersteld Hervormden in stand, met een geolied acteergedrag en perfect geplaatste stemverheffingen. Zijn gemeenteleden willen klein gehouden worden en hij weet precies hoe dat moet. Hij houdt de Godvrezende en zondebewuste gedachtenpatronen staande en gaande en daarom kreeg hij de hoofdrol in de Dorpskerk en mag hij in de statige pastorie uit 1909 aan de overkant van de kerk wonen, op de Gemeenteweg 53.

In de boerderij op de Gemeenteweg 55, naast dominee Henk, woont Griet van Zomeren, een bevallige jongedame, die aan de Herman Brood academie in Zwolle studeert. Griet ging vroeger elke zondag twee keer met haar ouders naar de overkantkerk, maar sinds ze Nietzsche en Sartre heeft ontdekt, zet ze daar geen voet meer naar binnen. Haar ouders schamen zich dood voor haar, maar ze bidden elke dag voor haar terugkeer, wat echt niet gaat gebeuren, want ze droomt ervan om een rockster zoals Herman Brood en Nina Hagen te worden, inclusief de sex en drugs. In Staphorst is zij inmiddels een erg vreemde eend in de bijt en wordt zij met de nek aangekeken. Het kan Griet allemaal niet boeien, want zij gaat binnenkort toch in Zwolle op kamers wonen. De orthodox-protestantse kerkgangers roddelen vol afschuw over de afvallige Griet, die in hun ogen in de handen van de duivel is gekomen. Dat Griet ook nog openlijk lesbisch is geworden, heeft hun walging dubbel zo groot gemaakt. 'Wat vreselijk voor haar ouders!' en 'Wat een viespeuk!' wordt er gekletst, maar haar buurman, dominee Henk, blijft vriendelijk tegen haar doen en hij heeft haar gevraagd om de nieuwe vaccinatieplichtweigeraarster, de strenggelovige Eline Visser een welkomstpakket te brengen, wat zij heeft gedaan, maar het is anders gelopen dan Henk in zijn gedachten had. Eline en Griet werden verliefd op elkaar en nu ontmoeten zij elkaar geregeld in de Cottage Uylenhorst in het Natuurpark De Witte Bergen aan de Paviljoenweg 1 in IJhorst. En dit gegeven is weer bij Joost Sprokkelhout terecht gekomen, wat bij hem een godsdienstwaanzinnige psychose heeft getriggerd. Joost is al jarenlang de vaste kerkorganist. Hij is zeer nauwgezet, vreselijk verlegen jegens vrouwen en hij leeft helemaal volgens de leefregels van de bevindelijk gereformeerden. Joost doet geen vlieg kwaad, Joost is de goedheid zelf. denkt men.

In de avonddienst preekt dominee Henk over Sodom en Gomorra en over hoe veel steden vandaag de dag niet anders zijn. Met in zijn achterhoofd de lesbische activiteiten van Eline en Griet, die hem ook verteld zijn en als een lopend vuurtje door de kerkgemeenschap zijn gegaan, hamert hij er nog maar eens op, dat God man én vrouw schiep en dat God de man en de vrouw voor elkaar geschapen heeft. 'Alles wat daar van afwijkt, is een zonde in Gods ogen en dient te worden uitgeroeid!', zegt hij ineens, zonder dat hij de consequenties van die ongelukkig gekozen woorden heeft afgewogen. Hij bedoelt natuurlijk dat die zonde dient te worden uitgeroeid, maar in de bovenkamer van de hevig zwetende Joost gebeurt er iets anders. Na de dienst rijdt Joost naar het schuiladres van Eline. Hij verstopt zijn fiets en hij gaat in de bosjes liggen. Na een kwartier ziet hij Griet naderen en even later ziet hij hoe de beide vrouwen elkaar geil en heftig tongzoenen en strelen. Vol afschuw ziet Joost hoe de verliefde dames hun kleren uitdoen en in zijn ogen 'smerige, goddeloze dingen' doen. De woede barst in zijn lichaam uit zijn voegen en hij klopt aan. Eline doet open en vraagt wie hij is en wat hij komt doen. 'Ik kom de groeten van God brengen!', raaskalt hij met een psychotische uitstraling en meteen steekt hij een groot mes in haar buik. Griet verschijnt en verstijft bij het zien van zoveel agressie en ellende. De neergestoken Eline wuift nog dat zij weg moet gaan, maar de bloeddorstige duivel Joost heeft haar al te pakken en steekt haar dwars door haar gillende keel. Eline probeert nog op te staan, maar Joost steekt ook haar door de keel. Omdat Griet nog hevig naschokt, steekt hij haar ook nog eens in de borst. Vlak daarna pakt iemand zijn hand vast en wordt zijn mes ontvreemd. Het is dominee Henk, die zonder na te denken het mes in de nek van Joost steekt. Het bloed spat alle kanten op en hij zakt in elkaar. Henk aanschouwt het slachtveld en hij gaat diep verslagen tegen de muur zitten. 'Maar Joost toch, ik wilde alleen nog even met de dames praten, wat bezielde jou toch?', prevelt hij, terwijl een agent hem boeit en op zijn benen helpt. 'Buiten schreeuwt dominee Henk: 'Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?!'. 'Dat zal de rechter jou wel vertellen!', zegt de agent, 'en stoot je kop niet!'. Vanwege de reputatie van Joost en de uitspraken van Henk, wordt dominee Henk voor de moord op Joost, Eline en Griet tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Het onderduikadres wordt meteen opgeheven.

Vaccinatieplichtweigeraarsonderduikadres

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74