Over Koetjes En Hondjes

Op de terugweg van m’n dagelijkse wandeling zag ik een mevrouw met een jonge grote hond lopen – een prachtdier. Ach en zoals ik wel meer geneigd ben te doen start ik soms, als m’n gevoel zegt dat het kan, een onschuldig gesprek over koetjes en kalfjes.

‘Hallo mevrouw, mag ik raden wat voor hond dat is?’
‘Nou dat mag, maar u raadt het vast niet.’
‘Nou ik vermoed dat ik het weet. Het zou me niet verbazen dat het een Turkse herder is.’
‘Klopt, u bent een van de weinigen die hem herkent.’
‘Om eerlijk te wezen twijfelde ik wel een beetje, want hij is nog zo jong. Maar ik wist ook niet wat het anders zou kunnen zijn.’
Oei, oei, dacht ik, beste mevrouw beseft u wel waar u aan bent begonnen. Het is een hond die een schofthoogte krijgt van zo’n 70 tot 80 cm hoogte en een gewicht van tussen de 40 en 70 kilogram, afhankelijk van het geslacht.

Zoiets vroeg ik haar ook op voorzichtige toon. Ja ze wist waar ze aan begon. Ging er mee naar een hondencursus en omdat hij jong was, kon ze hem nog zelf vormen. Een mening die volgens mij niet altijd opgaat – een labrador is een labrador en een pitbull of rottweiler blijft de typisch bij het ras behorende eigenschappen houden.
‘U kent het ras,’ vroeg ze.
‘Ja, een beetje, ik heb er bijna eentje in de oppas gehad. Maar die dame zag er toch maar van af, want mijn omheining was niet hoog genoeg. Het probleem is dat die honden heel erg waaks zijn en ook achter wild aan gaan en hij zou 's avonds zomaar over de omheining kunnen springen met alle gevolgen van dien. In Turkije moeten ze de schaapskudde beschermen tegen wolven.

Ik had de dame niet eerder gezien dus vroeg ik haar of ze hier al lang woonde. Ja, ze woonde hier al zeven jaar. ‘Bevalt het wonen hier?’
‘O ja, prima mensen.’
‘Ja, zo ervaar ik het ook. En ze zijn gelukkig een beetje op zichzelf. De buren lopen de deur niet bij je plat.’
‘Nee, alhoewel mijn buurvrouw nodigde me wel gelijk uit op de koffie. Heb ik maar afgewimpeld, want dan verwacht ze dat je haar ook weer uitnodigt en zo blijf je dan aan de gang.’
‘Ja, ik hou er ook niet zo van. Voor je het weet, weet je bijna alles van elkaar. Dat hoeft voor mij niet. Maar ik heb verder prima buren, ze helpen me als het moet en ik maak zo af en toe best wel een praatje met ze.’

Na ons gesprek over koetjes en hondjes te hebben afgerond zei ze: ‘Maar fijn even met u gesproken te hebben.’
‘Ja, dat vond ik ook’, meende ik.
‘Tot ziens. ‘Ja, tot ziens.’
‘O ja,’ zei ik tegen haar, als u zin heeft kunt u vanmiddag wel even bij ons langskomen voor een kopje thee.’
Ze keek me stomverbaasd en niet begrijpend aan.
‘Grapje', zei ik en draaide me met een dikke glimlach op m’n gezicht om.
Ze slaakte een zucht van opluchting.

koetjes kalfjes gesprekje grapje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 132