Wraak in Agen

Op een portretfoto uit 1908 is te zien hoe knap en erudiet jij was, zo in die stijlvolle jurk en met jouw donkere haren hoog opgebonden in drie verdiepingen. Aan de achterkant zie ik lange, losse sliertharen. Jouw lieve, lijdzame, perfect gebeeldhouwde gezicht glanst. De foto is bij Armand Prunier genomen, op 99, boulevard de la République. Naast waar nu de modieuze schoenenzaak Chaussures Michard-Ardillier zit. Het is voorzeker de laatste foto die van jou genomen is, want na deze foto-opname ben jij door de bankrover Louis Courtois achtervolgd. Jij had samen met Louis een bank in Toulouse beroofd en toen jullie met de buit naar Lourdes zijn gevlucht, heb jij hem beroofd. Jij sloeg hem met jouw pistoolkolf knock-out en jij bent er snel vandoor gegaan. Die dag van de portretfoto wilde jij de trein naar Parijs nemen, maar het liep anders dan jij je voorstelde. Terwijl jij met jouw foto uit de fotozaak van Armand Prunier liep, kreeg jij al een naar gevoel, alsof iemand jou zat te bespieden. Met jouw koffer vol geld snelde jij eerst nog naar de kathedraal van Agen, gewijd aan de heilige bisschop Caprais, die in 303 door Christenvervolgers is vermoord. Jij stak een kaarsje op en jij vroeg Maria om bijstand en bescherming. Je zag een schim achter een pilaar wegschieten en je voelde dat de kust onveilig was. Je sprak jezelf de nodige moed in en je zei tegen jezelf, dat je vast en zeker inbeeldingen zag, dat je aan achtervolgingswaanzin leed. 'Ook al is Louis weer bij zinnen, het is absoluut onmogelijk, dat hij mij kan hebben opgespoord!', dacht je. Het leek wel alsof het Mariabeeld naar jou knipoogde.

Voor de zekerheid ging je nog even in de biechtstoel zitten en verzon je enkele lichte vergrijpen, puur en alleen om de zegen van de priester in ontvangst te kunnen nemen. 'Dat is nooit weg, dat kan geen kwaad!', dacht je, toen je de imposante kathedraal verliet, sjorrend met jouw zware koffer. De zon stond hoog aan de hemel en het zweet stond op jouw rug. Het okselzweet leek wel een spoor achter te laten. Bij een café bestelde je een groot glas bier en vroeg je om een krant. Je las nergens meer iets over de bankoverval en je hield jouw koffer goed in de gaten. Soms keek je schichtig naar de overkant of naar links en rechts, want je voelde je toch echt bespied. 'Kon ik maar hier blijven en een appartement op een derde verdieping nemen', dacht je wanhopig en opgejaagd, 'wat hebben die dames het hier toch allemaal lekker rustig voor elkaar!'. Na een tweede glas bier nam je de benen en liep je zelfs Agen uit. Je durfde niet meer op de trein te stappen, al had je dat beter wel kunnen doen, maar jij volgde jouw instinctieve angsten. In een stukje bos opende je eventjes de koffer om naar de berg geld te kijken en om er stilletjes van te genieten. 'Wat kan ik daar allemaal mee doen, wanneer ik straks in Parijs ben!', dacht je, 'morgen neem ik echt de trein, maar voor vannacht verstop ik me in een bos en slaap ik met mijn hoofd op de koffer!'. Dat zou allemaal prima zo gegaan kunnen zijn, als jij inderdaad niet door Louis achtervolgd werd.

De zon brandde nog genadeloos en jij stikte zowat ik die jurk met hoge kraag. Bij de Kanaalbrug leek jij wel te zullen bezwijken en jij aarzelde om daar overheen te lopen. 'Constancia! Constancia Vaillant!', werd er ineens keihard geschreeuwd. Doodsbenauwd keek jij achterom en daar stond hij dan, de wraakzuchtige Louis, met de benen wijd en met in beide handen een revolver.'Godsamme, daar heb je hem!', dacht jij in paniek en jij graaide meteen naar jouw pistool in jouw binnenzak. 'Ga je proberen om als eerste te schieten, vuile dievegge?', schreeuwde Louis, die heel langzaam en zelfverzekerd naderbij kwam. 'Ben je soms vergeten wie jou heeft leren schieten?', voegde hij eraan toe. Constancia stond nu ergens in het midden van de Kanaalbrug en zij keek naar beneden, waar zij drie mannen zag vissen. Zij richtte haar pistool op Louis en zij riep: 'Nog één stap verder en ik gooi alles naar beneden!'. Zij begreep heus wel dat hij die stap en meerdere stappen zou maken, omdat hij het geld wilde hebben. Het kon niet anders dan tot een vuurgevecht worden. Zij schoot als eerste en zij raakte hem in zijn rechter bovenbeen. Hij verschoot even met zijn been en zijn gezicht verraadde pijn, maar direct daarna schoot hij haar met beide pistolen naar de vlakte. In haar val van de Kanaalbrug sleurde zij de geopende koffer mee en regende het bankbiljetten. De drie vissers bleken agenten met verlof en zij reageerden meteen door de achtervolging op Louis in te zetten. Louis kwam niet ver en hij kreeg levenslang. Jij bent in Agen begraven. De priester uit de biechtstoel, die zich jou herinnerde, was de enige, die erbij was. Op de Montmartre-markt 2022 in Gouda kocht ik jou portretfoto, die jij waarschijnlijk ergens verloren bent en die daar via via terecht is gekomen.

Agen Constancia Vaillant

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63