De smerige bakker van Oostburg
De Poolse jongedame Rihanna Lisowski was maar wat blij toen zij verkoopster in de bakkerij van bakker Triest Poissonnier mocht worden. Het betaalt niet veel meer dan in de kersenplukkerij en de schoonmaakbranche, maar het geeft Rihanna een gevoel van enig aanzien te hebben bereikt. Ze hoort er nu echt bij, bij die veelal gesloten Zeeuwen met hun strenge geloofsopvattingen. Althans dat denkt zij, want onder de oppervlakte blijkt zij nog steeds met de nek worden aangekeken. De lokale klanten doen allemaal vriendelijk tegen haar, maar dat is omdat zij brood en gebakjes van haar krijgen en niet om wie zij is. 'Als je hier maar lang genoeg blijft werken, dan leer je vanzelf Zeeuws praten!', zei de vrouw van notaris Verkerk uit het grote herenhuis iets verder in de straat. Rihanna had natuurlijk braaf geglimlacht, maar waarom zou zij Zeeuws willen leren, dat Nederlands is al moeilijk genoeg! Het was al een wonder dat bakker Poissonnier haar heeft aangenomen, ondanks dat zij geen protestantse is, want de klantenkring is voornamelijk protestants. Ze vertelde hem, dat zij rooms-katholiek is, maar ze vertelde hem niet dat zij er niets meer aan doet. Dat vond ze onnodig om hem te vertellen, want ze wilde bakkerijspullen verkopen en geen geloof.
De vrouw van Triest, Stoffeleijntje, doet haar naam eer aan en is inderdaad een vreselijk stoffig type, maar wel met ogen op haar rug en een blik, die kan doden. Rihanna vindt haar maar een eng mens en zij probeert zo weinig mogelijk met haar in contact te treden. 'Als voodoo-priesteres zou ze niet misstaan!', denkt Rihanna, 'wat leert zij daar toch allemaal 's zondags in die stijve, onbezielde, doodse kerk?'. De ware reden, dat Triest Rihanna heeft aangenomen, laat niet lang op zich wachten. Zodra Stoffeleijntje naar een vriendin in Zuidzande is, staat Rihanna er alleen voor en heeft zij het extra druk. Voor speciale bestellingen en bepaalde vragen loopt zij steeds even naar achteren, waar Triest aan het bakken en sorteren is. Steeds als zij weer naar de winkel loopt, geeft Triest haar een klapje tegen haar billen. Ze durft daar niets van te zeggen, want dat zal wel zo de gewoonte zijn, denkt zij, al vindt zij het wel vreemd, want zij ziet hem dat nooit bij Stoffeleijntje doen. Het blijft echter niet bij die klapjes op haar billen, want ineens grijpt hij haar arm vast en trekt hij haar naar zich toe. Er is even niemand in de winkel en dat weet hij. Zijn zwetende gezicht drukt zich tegen haar gezicht aan en hij begint haar zomaar te zoenen, terwijl zijn met meel bevuilde kleren tegen haar jurk schuren. Rihanna is in grote verwarring gebracht. Aan de ene kant gaan er talloze alarmbellen af, maar aan de andere kant slaat zij volkomen op tilt. Zij is helemaal overrompeld en uit het lood geslagen. 'Eens even kijken wat ik hiervan bak!', komt er uit zijn strot. Rihanna treedt meteen uit haar lichaam en waant zich terug in een meer nabij Warschau, waarin zij graag zwom om tot rust te komen. Zij voelt de bakker wel en niet. Triest heeft haar rok omhoog getrokken en haar slip tot haar knieën naar beneden getrokken. Hij gromt en hij lebbert aan haar borsten, die hij woest tevoorschijn heeft gehaald. Haar BH rukte hij met zijn tanden omhoog. Wanneer hij met zijn agressieve roede in haar verdoofde Heilige der Heiligen heen en weer gaat, gromt hij: 'Ik kan verdomme wel broodjes in jouw kut bakken, zo heet ben jij!'. Het is de schaamteloosheid ten top, maar Rihanna laat hem gedwee begaan. 'Zou je denken?', zegt zij met een heel zacht stemmetje. Zodra de brute bakker aan zijn gerief is gekomen, bromt hij: 'Vooruit, kleed je fatsoenlijk aan en ga verder met je werk!'. Rihanna kijkt hem met verwijtende ogen aan. 'Komaan, wijfje, verbeeld je maar niks, hup! aan de slag, geile teef! en je bek dicht tegen iedereen hé, want anders lig je er meteen uit en zeg ik, dat je de hoer kwam spelen om extra centen te jatten!'.
De volgende dag begint Rihanna gewoon op tijd met haar werk in de bakkerijwinkel en is zij vriendelijk tegen iedereen, zelfs tegen Triest, die haar met zijn loerende spleetoogjes nauwlettend in de gaten houdt. 'Zijn jullie al lang getrouwd?', vraagt Rihanna aan Stoffeleijntje. 'Volgend jaar al 30 jaar!', antwoordt Stoffeleijntje met een lichte glimlach en uitgedoofde ogen. 'Maar waarom vraag je dat?', voegt ze daar meteen aan toe en haar ogen staan weer op scherp en lijken vuur te spuwen. 'Gewoon, uit belangstelling!', antwoordt Rihanna uiterst beheerst, terwijl zij haar I-Phone uit haar tas haalt en ergens naar op zoek gaat. Ineens weerklinkt 'Man Down' van Rihanna door de winkel en denkt Stoffeleijntje, dat zij gek geworden is. 'Wat moet dat met die vreselijke, goddeloze herrie in onze winkel?', protesteert Stoffeleijntje. Rihanna duwt Stoffeleijntje tegen de grond en zij stopt een zakdoek in haar mond. Even later zet ze haar met handboeien aan een kastdeur vast. 'Man Down' blijft luid weerklinken, wanneer Rihanna naar achteren loopt en de verbaasde, geschrokken bakker tegen zijn lijf loopt. 'Wat moet dat met die heidense herrie in de winkel?', vraagt ook hij. 'Wat dat moet? Dat moet dit!', roept Rihanna, die met een vlijmscherpe dolk de keel van Triest weet door te snijden. Triest ligt op de grond nog wat tegen te spartelen, maar hij ligt al snel roerloos in zijn eigen bloed. Rihanna's lied is gestopt en de Poolse Rihanna belt zelf de politie en wacht gelaten en intens verdrietig op het vervolg. 'Hij had zijn misdaad anders gewoon bij mij in de schoenen geschoven!', denkt zij kronkelig en met een laatste restje eergevoel.
29 oktober 2022
Geplaatst in de categorie: misdaad