De verliefde pastoor van Loenen

Sinds enkele maanden wordt Kasteel Ter Horst in Loenen door de beroemde, gevierde, uiterst aantrekkelijke schrijfster, kunstenares en actrice Gravin Gina Valentina Argento bewoond. Na haar zeer succesvolle carrière in Hollywood is zij van plan om het als actrice veel rustiger aan te gaan doen en om zich meer aan haar kunstenaarschap te gaan wijden. In haar laatste film 'Between The Walls of Emptiness' schitterde zij als de vereenzaamde dichteres Emily Dickinson, die haar dagen sleet met hermetisch afgesloten dichtwerken, die dienden als een zelfontworpen, ontoegankelijk verdedigingsbolwerk. Gina werd vooral geroemd om haar gewaagde, pikante en poëtische naaktscènes. De in Italië geboren gravin is aan Nederland verknocht geraakt door haar laatste huwelijk met de Nederlandse acteur Thom Hovenier. Na haar scheiding van Thom bleef de liefde voor Nederland over en toen zij de kans kreeg om Kasteel Ter Horst te bemachtigen, aarzelde zij geen moment. Indien haar een goed filmscript wordt aangeboden, dan zal zij dat niet weigeren, maar zij is nu bewust meer gefocust op haar schrijf- en schilderwerk. Verder geniet zij van de omgang met gewone mensen en mist zij die arrogante, zelfvoldane air van de acteurs en actrices in de States voor geen moment. Zij kan zich hier in Nederland ook vrijer bewegen dan in Amerika, waar zij continu herkend wordt. Niet dat de mensen haar in Nederland niet kennen, maar het kost hen hier net even wat meer moeite om dat besef van herkenning te krijgen. Gina ging laatst een dagje naar Amsterdam, waar zij heerlijk ongestoord het Rijksmuseum en het Van Gogh Museum heeft bezocht, twee vliegen in één klap, zoals de Nederlanders zeggen. Ze heeft wel een half uur voor 'Amandelbloesem' van Van Gogh gestaan. Totdat een jong meisje haar vroeg: 'Mevrouw, waarom moet u huilen, vind u het niet mooi?'. 'O, zeker wel, lief kind, juist heel erg mooi en daarom moet ik huilen!', reageerde zij, 'ik zou het wel willen meenemen om er elke dag bij weg te kunnen dromen!'. 'Maar dan koopt u toch een boek of een poster!', zei het vrolijke meisje en weg was ze. Op de heenreis naar Amsterdam sloot Gina haar oogleden, terwijl de zon door het treinraam scheen. De felle zonnestralen gaven een natuurlijk brainmachine-effect en zij zag de mooiste vormen en kleuren. De voorstellingen achter haar oogleden wisselden heel snel af. Het maakte haar high en zij kreeg zenuwsteken door haar hele lichaam. Zij was bang om een beroerte te krijgen, wanneer de zenuwstoten te sterk werden. Haar lichaam schokte daadwerkelijk en ongecontroleerd. Zij stopte het experiment door haar gezicht af te wenden en aan haar reisdoel te denken. Ergens voorbij Bussum droomde zij, dat Rembrandt van Rijn naast haar zat en dat zij even met haar vermoeide hoofd tegen zijn borst mocht liggen. Zij voelde hoe zijn hand haar hand minzaam streelde. 'Ga maar lekker schilderen, schat!', fluisterde hij. Op de terugreis naar Loenen reed zij door het donker langs de Koppelpoort van Amersfoort. Aan de overkant zag zij de grote, lichtgevende letters met de onheilspellende tekst 'Als wij gaan, dan gaan wij allemaal'. Zij begreep niet met welke bedoeling die tekst daar was neergezet. Was het misschien vanwege de dreigende woorden van die Russische dictator Poetin, die de vrees voor een kernoorlog nieuw leven heeft ingeblazen? Moest die tekst als een soort geruststelling dienen? Dat werkte dan bij Gina averechts, want zij werd er behoorlijk onrustig van. Eenmaal terug in haar kasteel draafde zij naar haar atelier en schilderde zij een paddenstoelwolk met allemaal gekleurde vlinders erin. Ze dacht: 'De zielenlevens zijn groter en eindelozer dan wat op aarde ook!'. Zij noemde haar kunstwerk 'Hiroshima' om het dreigende angstbeeld uit te wissen.

Gina gaat elke week naar de mis in de Heilige Antonius Abtkerk op de Hoofdweg 51 in Loenen. Na het kennismakingsbezoek is de joviale pastoor Clemens Maertens nog enkele keren bij haar op bezoek geweest, al vond zij de laatste keer wel tamelijk verbazingwekkend en kolderiek. Terwijl zij pastoor Clemens nog een derde glas port inschonk, werd hij opeens wel erg handtastelijk. Bij wijze van dankbetuiging kneep hij met zijn hand een beetje in haar rechterbil. 'Pardon?' had ze nog met een glimlach uitgestoten, maar daar trok hij zich niets van aan, want even later zat hij al met zijn grijpgrage hand aan haar rechterborst te frunniken, terwijl zijn bloeddoorlopen hondenkop zelfs een slijmende hangtong vertoonde. Gina begrijpt wel, dat een pastoor ook een mens van vlees en bloed is en dat hij wat compensatie voor zijn celibataire martelkamer wil, maar zo overdreven, dan kan hij beter naar de hoeren gaan, vindt zij. Toch liet zij hem zijn gang gaan, want het plezierde haar ook wel. Toen pastoor Clemens heel onhandig haar rechterborst uit haar BH tevoorschijn haalde, begon hij als een dorstige hond aan haar stijf geworden tepel te likken. Om zijn dorst nog meer te veraangenamen, goot Gina wat port over haar tepel. Daarna begon hij zo hard aan haar tepel te zuigen, dat het bij Gina pijn ging doen en zij hem met haar knokkels op zijn hoofd begon te slaan. 'Stop, gek, niet zo hard, er zit gevoel in, weet je wel!', zei ze verontwaardigd. Toen hij zijn pijnlijke zuigmondmechanisme aanhield, trok zij haar deels ingeslikte tiet terug en floepte zij die meteen weer in haar BH. Pastoor Clemens keek hoogst teleurgesteld en met een imbeciele blik. 'Ga maar weer gewoon je port uit een glas drinken!', zei Gina, 'dat is wel zo handig!'. 'Duizendmaal dank voor deze goddelijke ervaring!', zei pastoor Clemens, toen hij even later weer op zijn stoel zat en zijn glas port op haar hefte. 'Het is best een leuk spelletje en ik gun het u van harte, maar dan moet u in het vervolg wel wat minder hard zuigen!', reageerde Gina, 'oefent u anders eens wat met een fopspeen of zo!'. 'Een prima idee, belladonna, en de volgende keer doen we het met mijn cognac!', zei pastoor Clemens verheugd. 'Niet te geloven, wat een raar figuur!', dacht Gina.

In de beeldentuin bij Galerie 't Arthuus ontmoette Gina de BN-er Engbert de Koning, die haar meteen in vuur en vlam zette. Engbert is een journalist, kunstfotograaf en interviewer. Hij woont in 'Rauwenhul', een prachtige villa op de Loenenseweg 44 in Beekbergen. Het klikte meteen tussen hen en zij bezoeken elkaar geregeld. Engbert heeft een diepte-interview met haar gedaan en dat is onlangs in de NRC verschenen. Gina poseert naakt voor hem, al mag zij de foto's alleen met haar toestemming publiceren. Engbert poseert ook naakt voor haar, terwijl zij de verfkwast al enkele keren in haar volle wijnglas heeft gedoopt, want zij raakt helemaal van de wijs door zijn edele naaktheid. Wat wil zij graag aan de klepel van zijn klokkenspel trekken. Beiden weten wel dat het voorspel op een zoete manier wordt verlengd, maar dat zij eerdaags met elkaar gaan versmelten. De kans dat het vanavond al zover is, is groot. Engbert is samen met zijn vriend, de schrijver en beeldhouwer Berend Beeldsnijder, op bezoek bij Gina, die zin heeft in een doldwaas, intiem, Fellini-achtig en inspirerend feest. Uit de speakers klinkt de hemelse zang van Mei-lan Maurits en op de tafel staan de heerlijkste lekkernijen en diverse sterke dranken. Gina heeft haar Italiaanse vriendinnen te logeren; Julienne von Fisenne, Dini Martini, Claudia Lollobrigida en Giulietta Pellegrini. Het zijn stuk voor stuk beeldschone, charmante en onweerstaanbare vrouwen. Engbert is een beetje in de war, want hij dacht dat Gina er alleen zou zijn, maar na zijn kennismaking met de sexy stukken kan het feest voor hem niet meer stuk. Berend denkt er precies zo over. Hoe meer de avond vordert en hoe meer drank er doorheen gaat, hoe vrolijker het wordt. Gina laat een schilderij van een naakte Engbert zien en alle dames beginnen hartstochtelijk te joelen. Hun lippen tuiten en krommen zich als ware dubbelgangers van die andere lippen. Het zingenot overheerst in het hele kasteel. Gina presenteert een zilveren dienblad met keurig rechte lijntjes cocaïne en daar wordt flink gebruik van gemaakt. Alle neuzen staan dezelfde kant op. Het geneuzel brengt nieuw leven in de brouwerij en buiten in het donker wordt het schouwspel door een jaloerse pastoor Clemens gadegeslagen. Hij volgt iedere beweging en met name die van zijn dartele lustobject Gina. Berend, Julienne en Claudia verlaten samen de salon en even later gaat er op de eerste etage een licht aan en ziet pastoor Clemens hoe de drie naakten elkaar voor het raam beminnen. Zij verdwijnen al snel naar een voor hem onzichtbaar bed. In de salon is iedereen inmiddels ook ontkleed en pastoor Clemens kijkt zijn ogen uit. Dini en Giulietta vrijen met elkaar en Engbert en Gina storten zich eindelijk op elkaar. De vonken spatten er vanaf en ondertussen snuiven zij van nieuwe lijntjes cocaïne. Gina zet zelfs een heroïnespuit in haar armader en zij dreigt het bewustzijn te verliezen. Door de enorme roes lijkt het alsof Engbert met de mooiste vrouw van het heelal vrijt en duurt het intense genot eindeloos. Alles draait om hem heen en Dini en Giulietta vrijen inmiddels ook met hem. Wanneer hij als in een koortsdroom ziet hoe Gina hem een heroïnespuit aanbiedt, steekt hij zijn sterk vertraagde hand uit en zoekt hij naar een ader in zijn arm. Omdat hij die niet kan vinden, helpt Gina hem en even later wordt hij door een lawine aan hallucinerende beelden overspoelt. Terwijl hij in Giulietta heen en weer beweegt, ziet hij hoe Dini met haar glibberige tong in Gina's vagina tekeer gaat. Hij explodeert van onderen en van boven. Juist op dat moment stormt Berend de salon in en roept hij, dat hij buiten een gluurder heeft gesignaleerd. 'Ik weet het niet zeker, maar dat kan zeer slechte publiciteit opleveren!', roept hij angstig. 'Waar zag je hem?', vraagt Gina. 'Ergens aan de voorkant van het kasteel!', antwoordt Berend. 'Ga dan via de achterdeur en overval hem!', zegt Gina, 'en neem voor de zekerheid dit pistool mee!'. Julienne en Claudia gaan bij de anderen op de grond liggen en ze snuiven nog wat cocaïne, waarna ze Engbert bespringen en hem weer activeren. Engbert handelt inmiddels op de automatische piloot en zijn geest is ergens voorbij het Melkwegstelsel, maar zijn lichaam schrikt net zo hard van een schot als de lichamen van de vijf slangachtige vrouwen, die in hem en om hem heen krioelen. 'Godver, hij zal toch niet...', zegt Engbert. 'Laten we geen overhaaste conclusies nemen!', zegt Gina, 'misschien schoot hij alleen maar in de lucht!'. Na vijf minuten komt Berend hijgend de salon in en krijst hij: 'Allemachtig zeg, ik heb een voyeuristische pastoor neergeknald!'. 'O nee hé, dat is pastoor Clemens, wat een ramp voor die schavuit en wat een ramp voor ons!', roept Gina. 'Wees gerust, ik ga zijn lichaam vannacht nog wegwerken en niemand zal het ooit te weten komen!', zegt Berend. 'Ik help je!', zegt Engbert, die amper beseft wat er is gebeurd. De dames doen hun pyama's aan en zij wachten tot de heren terug zijn. 'Alles is goed gegaan, we kunnen rustig gaan slapen!', zegt Berend bij thuiskomst. Engbert slaapt met Gina, Dini en Giulietta. Berend slaapt met Julienne en Claudia. Pastoor Clemens ligt onderaan de Loenense waterval van de Vrijenberger Spreng, met in zijn binnenzak zijn mobieltje, waarop diverse foto's van het kasteelfeest staan.

Gina Valentina Argento Kasteel Ter Horst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46