Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De gedoemde lerares van Charleroi

De superslanke, om niet te zeggen benige, lerares biologie Chantal Troye is geboren als Emily Henstridge in Seattle. Na een uiterst ruig en riskant leven in Amerika besloot zij tot een radicale ommekeer van haar leefstijl en een nieuwe identiteit. Als lerares aan het Athénée Royal Vauban aan de Rue Tumelaire 12 in Charleroi gedijt zij wonderbaarlijk goed. In haar woon- en werkomgeving in België is er niemand, die weet heeft van haar vorige bestaan als heroïneverslaafde punkzangeres. Er is ook niemand die weet dat haar beste vriendin nog steeds Courtney Michelle Harrison is, de weduwe van Kurt Cobain. Om de zoveel tijd komt Courtney bij Emily logeren, maar dat gebeurt in het uiterste geheim en zo ongemerkt mogelijk. In de afgelegen villa op 6032 Mont-sur-Marchienne vieren zij dan naar hartenlust hun samenzijn en zingt Courtney speciaal voor Emily haar songs als 'You Know My Name', 'She Walks On Me' en 'Violet'. Tijdens die feestelijke samenkomsten gebruiken ze geen harddrugs meer, want dat hebben ze allang genoeg gebruikt voor de rest van hun levens. Ze gebruiken wel de nodige softdrugs om de stemmingen van weleer weer op te roepen, maar daar blijft het dan ook bij. Het is dan wel een sport van de dames om zoveel mogelijk champagne door de keelgaten te gieten, ook als wraak op de veelal afschuwelijke, kleinburgerlijke, duffe maatschappij. In een staat van overwinningsroes nodigen zij dan nog vaak enkele gigolo's uit, die zij bij aankomst en na het showen van hun naakte lichamen meteen de deur wijzen. Hun opvattingen van rebelse decadentie tart ieders verbeelding.

Morgen is het weer zover, dan komt Courtney weer enkele dagen logeren en Emily verheugt zich daar ontwettend veel op. Op school gaat alles zijn gangetje en lijkt er niets opzienbarends aan de hand te zijn, ook niet wanneer de leraar Engels Lucien Viseur op de schouder van Emily tikt en vraagt: 'Heb je zin om vanavond met mij naar de nieuwste James Bond film te gaan?'. Ze wil hem niet tegen het hoofd stoten en ze verlangt ook best wel naar wat afleiding, dus stemt ze meteen in. Bovendien vindt ze hem behoorlijk sexy. 'Nou, tot vanavond dan, Chantal, ik kom je om half acht ophalen!', zegt Lucien met een opgelucht gemoed. De rest van de schooluren is Emily zeer goed gemutst, want er liggen mooie dingen in het verschiet. Ze vergeet zelfs boos te worden op haar meest brutale student George Le Vigan, die weer eens de helft van het lesuur zit te kletsen, maar altijd hoge cijfers blijft scoren. George maakt zich zorgen en steekt zijn vinger in de lucht. 'Waarom bent u vandaag zo uitzonderlijk opgewekt, juf Chantal?', vraagt hij. 'Dat ga ik jou niet aan jouw neus hangen, beste George, concentreer jij je nou maar op de leerstof!', antwoordt Emily. 'Volgens mij bent u verliefd!', probeert George nog. 'Dat zou kunnen, maar niet op jou!', antwoordt Emily, waarna George zwaar teleurgesteld gaat zitten kniezen. Even later vat hij weer moed en denkt hij 'Misschien zei ze dat maar voor de grap!'. Na het laatste lesuur gaat Emily ergens in de stad uit eten en rond zeven uur gaat zij huiswaarts. Thuis knapt zij zich snel even op en om half acht wordt er getoeterd. Zij smijt de voordeur achter zich dicht en zij springt bij Lucien in de auto. Om extra indruk te maken, rijdt Lucien vol gas naar de bioscoop. Tijdens de film probeert hij haar te versieren door met zijn voet langs haar dijbeen te strijken. Emily doet alsof zij dat op prijs stelt, maar zij heeft in feite meer oog voor de film. Tegen het einde van de film durft Lucien haar zelfs in haar nek te zoenen. 'O Chantal, ik hou zoveel van jou!', fluistert hij ook nog. Emily krijgt het er benauwd van, maar ze besluit zijn avances mee te spelen. Op de terugweg zet hij ineens zijn auto langs de kant van de Quai Arthur Rimbaud en begint hij haar te betasten. 'Niet doen, Lucien, de mensen kunnen ons zien!', zegt zij, terwijl zij hem probeert te temmen. 'O Chantal, ik verlang al zolang naar jou, laten we vannacht samen zijn!', zegt Lucien. 'Rij nou eerst maar eens naar mijn huis!', zegt Emily, 'dan zien we daar wel verder!'. Lucien start meteen zijn automotor en vol goede hoop snelt hij naar haar huis. Zij lopen zwijgend naast elkaar naar de voordeur. Eenmaal in de woonkamer en aan de wijn wordt de broeierige, erotische sfeer steeds zwaarder, maar Emily hoopt hem toch op tijd uit te kunnen laten.

De volgende dag staat Courtney Harrison voor Emily's deur en hoe vaak zij ook aanbelt, er wordt maar niet opengedaan. Courtney snapt er niets van en zij loopt rondom het huis. Zij loert steeds ergens naar binnen of zij iets verdachts kan zien. Omdat zij Emily nergens ziet, besluit zij het raam van de achterdeur in te slaan. In de woonkamer is duidelijk te zien dat daar gevochten is. Een vredig landschapsschilderij is door de punt van een koperen kandelaar doorboord. Een antieke, Franse klok is op de grond gesmeten, maar tikt nog steeds. Er loopt een bloedspoor richting de hal en richting de trap omhoog. Courtney's hart begint harder te kloppen en zij ruikt onraad. Met lood in haar schoenen stapt zij op de trap naar de eerste verdieping. Zij vindt Emily liggend op haar bed en met bloed besmeurd. Haar ogen kijken strak en angstig omhoog. Courtney voelt aan haar nek en aan haar pols en zij luistert of zij haar hart hoort kloppen, maar alle tekenen wijzen erop, dat haar beste vriendin haar lichaam heeft verlaten en dat er sprake is van een moord. Courtney ziet duidelijk de wurgsporen in haar nek. Zij zakt in elkaar en zij begint lange tijd te huilen. Daarna dekt zij Emily toe en verlaat zij de villa. In de taxi naar Café Le Nirvana op 38, boulevard De L'yser belt zij naar de politie. Na enkele stevige borrels in Café Le Nirvana begint zij spontaan 'Come As You Are' en 'Lithium' van Nirvana te zingen. De omstanders hebben al gauw door wie er bij hen in het café is en binnen de kortste keren is de pers paraat. De volgende dag kopt 'De Morgen' 'Weduwe Kurt Cobain betreurt moord vriendin'. Een week later tikt rechercheur Jules Magnette de leraar Lucien Viseur op zijn schouder en zegt hij: 'Meneer Jules Magnette, ik arresteer u op verdenking van de moord op Chantal Troye!'.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
18 mei 2023


Geplaatst in de categorie: misdaad

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)