De zes verliefde meesters van Axel

Achter de behoorlijk somber ogende muren van de openbare lagere school aan de Kerkdreef in Axel heeft zich een diep schokkend drama afgespeeld. In het begin leek het allemaal wel mee te vallen en had het veel van een kolderiek en extreem liefdesverhaal, want Cupido had met zijn liefdespijlen zes keer raak geschoten. In het jaar 1918 waren er zes meesters en één juffrouw aan de openbare lagere school van Axel verbonden. De juffrouw, Jacomina van Splunder, geboren in Koewacht, was een beeldschone jongedame met een zeer intelligente inborst. Haar sluike, zwarte haren glinsterden op haar edele hoofd met een mysterieuze Mona Lisa glimlach. Zij droeg meestal een lange rok tot aan de schoenen en een luchtige, flink opbollende bloes, wat niet in de minste plaats door haar weelderig uitgevallen borsten kwam. Achter haar zedige uitstraling schuilde een wilde vrouw met ontembare lusten. Dat voelden de zes meesters maar al te goed aan en zij vielen allemaal als een blok voor haar. Er zweefde continu een belofte van pure en ongebreidelde erotiek om haar heen. Daar kon geen van de potente heren aan weerstaan. Eerst maakten zij onderling nog minzame grapjes over de betoverende aantrekkingskracht van hun vrouwelijke collega, maar dat ontaardde al rap in achterdocht en vijandigheid jegens elkaar. Er ontstond een hooggespannen competitiestrijd tussen hen, terwijl juffrouw Jacomina als een argeloos schaap genoot van al hun charmes, toegeeflijkheden en versierpogingen. Zij vermoedde wel iets, maar dat de boel zo hoog op zou lopen, kon zij niet bevroeden.

Meester Adriaan Jacobus was een knappe kerel met een horloge in zijn vestzak en een hoge boord met das. Adriaan zorgde altijd dat hij zo dicht mogelijk bij Jacomina in de buurt kon komen en hij kleefde als het ware aan haar vast. Hij gedroeg zich als een bodyguard, terwijl daar überhaupt geen aanleiding voor was. Bovendien was meester Absalon Joseph Hol zijn meerdere in fysieke kracht. Absalon droeg ook een horloge in zijn vestzak, maar lager, meer nonchalant. Zijn cowboysnor gaf hem bovendien een vervaarlijke uitstraling, al had hij een lief en guitig gezicht, waar niets kwaads in school. Hij droomde al van een gelukzalig huwelijk met Jacomina. Dat deed meester Cyriel Toon Dieleman absoluut niet, want die zou al genoegen nemen met een one-night-stand met de hoogst begerenswaardige Jacomina. Hij was dan ook niet de knapste van de zes schoolmeesters. Alleen meester Anton Arjaan Adrie Minjon was al veel knapper dan hem, maar die had een nogal gesloten karakter en hij onderdrukte zijn emoties, wat ook niet handig was om juffrouw Jacomina te versieren. Arjaan droeg het liefste een vlinderdas en hij had een flamboyante golf haar in zijn kapsel. Hij was er van overtuigd, dat Jacomina voor hem zou vallen, want hij waande zich de knapste van de zes heren. Hij was berekenend en uiterst zelfverzekerd. Meester Dries van Houte waande zich nog steeds een onweerstaanbare Adonis, terwijl hij al behoorlijk op leeftijd was en diverse tekenen van verval vertoonde. Hij was stevig aan de sterke drank en hij stopte zijn knopen steevast in de verkeerde knoopsgaten. Bovendien was zijn libido dramatisch gekelderd. Tenslotte meester Cornelis Dijkwel, de oudste van het zestal, de hoofdmeester en de minst geschikte, die Jacomina zou weten te versieren. Hij was zo goed als volkomen uitgeblust en hij deed zo ongeveer nog wat voor spek en bonen mee. Zijn gezichtsuitdrukking was een mix van gelatenheid en verbittering, terwijl het niets van passie uitstraalde. Hij was afgestompt en uitgerangeerd. Hij was dan ook de minst vurige, stille of opdringerige aanbidder van Jacomina. Van hem viel weinig opzienbarends te verwachten, zou je denken, maar juist hij ontpopte zich tot een aangestoken lont in het kruitvat, juist hij, die zijn hele leven zijn seksuele driften met zijn calvinistische werkwijze had beteugeld en onderdrukt, kwam tot ontploffing. Juist omdat hij wist, dat hij zo kansloos was, terwijl hij zeker wist van zichzelf, dat hij het meest oprecht was in zijn liefde voor Jacomina en dat de andere meesters haar een loer wilden draaien, haar wilden misbruiken en beschadigen.

Op een kwade ochtend kwam meester Cornelis Dijkwel vroeg in de ochtend op het spoorstation van Axel aan. Hij droeg een geweer met kogels onder zijn lange mantel. Via de Stationsstraat liep hij naar zijn school aan de Kerkdreef. Omdat hij als hoofdmeester de sleutel van de school had, ging hij alvast naar binnen en verborg hij zijn geladen geweer in een kast in zijn leslokaal. Hij keek kwaadaardig uit het raam en hij keek wat naar de tramlijn aan de Kerkdreef, terwijl hij wachtte op de komst van zijn collega's. Hij hoopte maar dat juffrouw Jacomina als laatste zou arriveren. Hij voelde het als zijn plicht om haar tegen de snode plannen van de vijf andere meesters te beschermen. Hij was er nu eenmaal van overtuigd, dat die vijf losgeslagen stieren Jacomina in het ongeluk zouden storten. Hij hield zoveel van Jacomina, dat hij een daad moest stellen, waarmee hij zijn godsdienstige principes overboord moest gooien. 'Maar koning David dan en Simson, die gebruikten soms ook dodelijk geweld!', dacht hij, zichzelf alvast vergoelijkend. Nadat hij de vijf meesters naar binnen had zien lopen, schreed hij vastberaden naar de lerarenkamer. Het geladen geweer hield hij losjes naast zijn gestalte. Even voor de deur van de lerarenkamer hield hij zijn geweer in de aanslag en trapte hij de deur open. Hij zag nog hoe hij meester Adriaan Schieman als eerste door zijn hoofd schoot, maar daarna werd het zwart voor zijn ogen, al schoot hij met militaire precisie ook de andere vier meesters naar het Walhalla. Daarna realiseerde hij zich ineens wat voor gruwelijks hij had gedaan en hij aarzelde geen moment om ook zichzelf van het leven te beroven. Hij had de meest bloederige lerarenkamer ooit bewerkstelligd en dat om een psychisch zwaar gestoord waanidee. Buiten naderde een rijtuig met een koetsier, waaruit juffrouw Jacomina stapte. Burgemeester Laurens Johannes den Hollander had een nacht met haar doorgebracht en hij wilde haar in stijl naar haar werk brengen. Uit grote dank voor haar seksuele diensten kuste Laurens, die ook even was uitgestapt, haar hand heel theatraal. De koets met Laurens reed knarsend verder, totdat een keiharde gil van Jacomina de paarden bijna op hol deden slaan en Laurens uit de koets sprong en zo snel mogelijk de school in rende. Enkele minuten later kwam hij, zwaar aangeslagen en Jacomina omarmend, uit de schooldeur sjokken.

Jacomina van Splunder Axel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25