Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Late date

Na een relatie van 57 jaar moet ik alleen verder zonder mijn lief. Het leven gaat door, zegt het cliché en ze had mijn gestuntel zeker prima gevonden: ‘Doe maar, jongen’.
Ik besloot tot gedegen onderzoek naar betrouwbare en bereikbare aanbieders en kwam uit op die van die waslijn met de hóóg opgeleiden.’
En dat durfde ik wel aan.
Mooie profielen, aansprekende foto’s, maar wel een hoog ‘tuinier- elektrieke fiets- musea- en leuke-dingen-doen- gehalte’. De paden op, de lanen in. Mooie families, fijne vriendinnen, alweer een hond, soms zelfs twee en bij velen vroeg ik me af waarom daar nog een man bij moest.
Ook ‘samen op de bank met een glaasje’ was een populaire tijdsbesteding. Terwijl ik ter verpozing toch andere plekken in huis op het oog had waar je de wijn eventueel mee naartoe kon nemen.
Ik schreef een profiel waarin ik luisteren, vragen, verrassen en verwennen tot hoofdthema’s bombardeerde en plaatste een foto waarop ik rustig en verlangend naar de einder staarde met op de achtergrond mijn verzameling gitaren. Zo!

Dat bleek te werken. Er werd vanaf het eerste half uur ruim gekeken, heel vrouwen-single-land leek even wakker. Er was nieuw vlees in de arena!
Maar niks van: ‘Kom langs, kom bij me, laten we afspreken, mijn sponde is nog warm!’
Ik begreep dat in mijn leeftijdscategorie nog steeds de hardnekkige gewoonte bestond dat de man het meisje ten dans vraagt. Later vertelden vrouwen me dat ze bestormd werden door allerhande reacties, waarvan de afzenders al snel op hetzelfde ding uit leken te zijn. En dat ze uit een ruime hoeveelheid kandidaten de beste dates konden kiezen.
Dus waarom zelf reageren, de vis bijt wel. Een iets oudere vrouw kent haar pappenheimers.

Vervolgens maakte ik een favorietenlijst en schreef een reactie. Ik besloot me niet op de borst te gaan roffelen. Dus geen: ‘Ik maak nog 30 planks per dag, jog daarna 10 km naar mijn boot of camper en controleer daar hoe de aandelenbeurs geopend is.’
Ik richtte me op de vrouw zelf, haar foto’s, haar ogen, de uitstraling, wat dat me met deed en koppelde subtiel de informatie uit haar profiel met het mijne. De score viel niet tegen, vier uit vier. Maar wel één voor één zoals mijn zoon me dringend aanraadde.

Zo was er een uiterst gesoigneerde dame gehuld in defensieve parfumwalmen, die op mijn eerste persoonlijke vraag achterover leunde en zei dat ze ‘dáár niet op ging antwoorden!’ en na 10 minuten met zekerheid concludeerde dat we géén match waren.
Waarna de kop eraf was en we al witte wijnend een heel ontspannen middag met elkaar doorbrachten, zij juist wél antwoord gaf op vragen die ik niet eens had durven stellen en nog veel meer prijsgaf van wat ze eerst voor zich had willen houden.
Daarna nog een afspraak in het verre Friesland waar ik, na een reis langs gevaarlijke sloten en weilanden met omgekeerde vlaggen, een dame trof die voor de zekerheid op de site maar eens 10 jaar van haar biologische leeftijd had afgetrokken en bovendien ook een kilo of 15 van haar gewicht had weggejokt.

In één geval had ik echter bij het zien van een foto een bijzondere ervaring. Een ragfijne verbinding met haar ingetogen blik waarvan ik niet kon navoelen of het projectie was. Wilde ik alles wat ik in de liefde zocht in haar ogen herkennen, of was het een werkelijke klik op afstand? We spraken af in een park en kwamen ieder van een tegenoverliggende ingang waarna we elkaar in het midden van het wandelpad zouden treffen.
Daar kwam ze, mijn hart ging ineens tekeer, ze lachte al op 10 meter afstand. ‘Dit zou ze kunnen zijn!’
Op een terrasje in het paviljoen, middenin het park, hebben we op twee koude metalen stoelen, het first date record in het Guiness Book laten optekenen.
Meer dan drie uur, een vloeiende stroom waarin we de eerste contouren van ons lange leven wisselden. Soms even zwijgend elkaar in de ogen kijkend en het was alsof ik bij een oude bekende binnenliep, zoveel overeenkomsten, zoveel overweldigend gevoel.
En toen ik tijdens het verhaal over mijn plotselinge weduwnaarschap mijn emotie even niet kon tegenhouden, legde ze heel zachtjes haar hand op mijn wang.
Bam! En de rest is history, moet zo zijn, snappen zelf niet wat ons overkomt.

Een vriend zei me: ‘Van bovenop de berg kun je ook hard naar beneden lazeren.’
Maar dat risico neem ik, open up, niks te verliezen, het kan!

Schrijver: Trawant, 6 oktober 2024


Geplaatst in de categorie: liefde

2.8 met 34 stemmen aantal keer bekeken 534

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)