Katja

De twee oude vrienden Stijn Duijvestein en Henri Spoor zitten in Café De Karpershoek op de Martelaarsgracht 2 in Amsterdam gezellig met elkaar te babbelen.

"Ik ben smoorverliefd!', zegt Stijn.
"O ja? op wie dan?"
"Op Katja!"
"Heeft Katja ook een achternaam?"
"Niet dat ik weet!"
"Niet toevallig Schuurman?"
"Zelfs vele malen mooier!"
"Maar vertel, waar en wanneer heb je haar ontmoet?"
"Komt zo, ik wil eerst even zeggen, dat ik net zo verliefd op Noortje en Liesbeth was!"
"Wie zijn dat nu weer en waarom is dat niets geworden?"
"Ze zijn onverzettelijk in hun standpunten!"
"Je bedoelt, je had geen schijn van kans met hen?"
"Ze reageerden maar niet op mijn avances!"
"Was je dan wel duidelijk genoeg?"
"Man, ik streelde hen werkelijk overal, maar ze gaven geen kik!"
"Maar waar was dat dan?"
"In Leens en Uithuizen"
"En waar is dat dan?"
"Topje van de provincie Groningen"
"Waarom was je helemaal in die uithoek?"
"Ik bekeek de meesterlijke beelden van Eddy Roos, in de tuinen rondom de borg Verhildersum in Leens en in het Museum Eddy Roos op de Emmaweg 50 in Uithuizen"
"En heb je die Noortje en Liesbeth daar dan ontmoet?"
"Dat klopt"
"Hoe zagen ze eruit?"
"Hartstikke knap en beiden waren naakt, correctie, zijn naakt!"
"Liepen die dan naakt bij die beelden rond?"
"Nee, ze liepen niet, want ze zijn namelijk bronzen beelden!"
"Zit jij mij nou te vertellen dat jij op twee bronzen beelden verliefd was?"
"Goed geraden"
"Maar man, is de nood zo groot? Jij spoort echt niet meer!"
"Dat mag je vinden, maar ik vond hen echt onweerstaanbaar!"
"Komt deze seksuele afwijking wel vaker voor?"
"Ja-ja, steek er maar mooi de draak mee!"
"Was je dan echt verliefd op die beelden?"
"Ik zweer het je, ze hebben mij in één oogopslag betoverd!"
"Misschien moet je dan echt eens naar een opticien!"
"Die mooie vormen en die gladde, sensuele huid!"
"Heeft niemand je gezien toen je ze zat te strelen?"
"Ik was helemaal alleen met hen en ik heb ze volop gestreeld en gekust!"
"Maar je beseft toch wel dat het maar beelden zijn hé?"
"Beelden ja, maar zo echt, dat ik 's nachts van hen droom!"
"Weet je wat, je krijgt van mij 100 euro, dan kun jij vannacht nog naar de Wallen!"
"Getver, Henri, doe niet zo banaal!"
"Doe het nou, Stijn, want ik ben bang dat je anders hartstikke krankzinnig wordt!"
"Even dimmen, gast, je vergeet dat Katja op mij wacht!"
"Katja? maar die zal dan ook wel een standbeeld zijn of niet soms?"
"Geen denken aan, vriend, Katja is van vlees en bloed!"
"Dat hoop ik dan maar voor jou, want anders zie ik het somber voor jou in!"
"Zo'n vrouw als Katja heb jij nog nooit gezien! Zij staat met licht gebogen knieën vol overgave smachtend op mij te wachten!"
"Zeker ook helemaal naakt?"
"Dat is het mooie aan haar, zij is voortdurend naakt te bewonderen!"
"Hopelijk beweegt zij dan wel een beetje met jou mee!"
"O ja, dat doet zij zeker en ik excuseer mij nu, want ik moet dringend naar haar toe en we spreken elkaar nog wel!"
"Stuur me maar een foto van haar!"
"Zal ik doen!"
"Een naaktfoto dus!"

De volgende dag leest Henri een schokkend bericht in 'Het Parool'. De politie heeft midden in de nacht een naakte man bij het beeld 'Katja' in de tuin van het H'ART Museum - Hermitage op Spui 1 A in Amsterdam aangetroffen. De man had zich stevig vastgeklemd aan 'Katja', die aan de Nieuwe Keizersgracht staat. Toen een agent zei, dat het museum gesloten is en dat hij hier niet mag zijn, werd hij uiterst agressief en antwoordde hij, dat hij dag en nacht bij zijn geliefde mag zijn. Hij kuste de bronzen borsten aan één stuk door en hij was niet van plan om weg te gaan. Daarna waren de agenten genoodzaakt om hem weg te sleuren, wat niet echt lukte. Hij bleef maar om Katja schreeuwen, wat door merg en been ging. De agenten hadden hem inmiddels wel zijn jas kunnen aandoen, wat ze beter niet hadden kunnen doen, want opeens haalde de verwarde man daar een scherp mes uit te voorschijn en sneed hij zijn halsslagader door. Toen de ambulancewagen kwam, was hij al overleden. Op zijn ID-kaart staat dat hij Stijn Duijvestein heet en de politie komt graag in contact met mensen die hem gekend hebben. Henri smakt zijn voorhoofd op de cafétafel en hij huilt bittere tranen. Even later richt hij zijn bedroefde hoofd omhoog en bestelt hij een dubbele whisky. "In twee glazen graag!", zegt hij nadrukkelijk, "ook een voor mijn beste vriend Stijn!".

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 113