EEN BIJZONDER TELEFOONTJE
'Nou zeg, wat bent u moeilijk te bereiken. Ik heb het al zo vaak geprobeerd, maar er waren dan zoveel wachtenden voor me; het was om moedeloos van te worden. Maar goed, eindelijk is het dan zover. Ik heb u aan de lijn. U weet dat ik haar oudste ben?
Gisterenavond heeft ze genoten van het kerstdiner, ze heeft zelfs nog een dansje gemaakt met haar jongste dochter.
Helaas mocht er maar één familielid bij zijn, maar op Eerste Kerstdag zijn we gelukkig allemaal bij elkaar, tenminste dat is wel de bedoeling. Mits u anders beslist natuurlijk.
Ja hoogbejaard is ze, dat is zeker. Dat ben ik met u eens. Maar was het nu echt nodig dat ze last van haar hart kreeg vandaag? Wat zegt u? Misschien te fanatiek meegedaan met de conditie oefeningen van Olga Commandeur op het grote scherm? Laat naar bed na het diner? Ja, zou kunnen. De combinatie misschien?
Ja, het is me er eentje. Wat u zegt. Een Leeuw die kan brullen is uiteindelijk ook maar een kitten die heel hard miauwt. Oh, van zo'n opmerking kunt u de humor wel inzien? Nou dan zitten we wat dat betreft in elk geval op één lijn. Er zijn echter andere dingen waarover we het ook hopelijk eens kunnen worden.
Ze is er nog lang niet aan toe de overstap te wagen, ik zou het op prijs stellen als u daar enigszins rekening mee houdt. Daar bent u wel toe bereid als ik het goed begrijp? Het doet me goed dat te horen. Mocht het zover zijn, dan liefst in haar slaap. Ja, u kunt me wel veeleisend vinden, maar lijden vind ik echt uit den boze in dit geval. Dat u uw eigen zoon toen dat nodig was niet te hulp kwam, was ronduit wreed in veler ogen. Offers brengen. Om de levens van anderen te redden. Het gebeurt nog steeds. Lang kon ik er de liefde niet van inzien. Ik ben er bijna aan onderdoor gegaan. Het betrof destijds een Liefde die ik niet begreep.
Ik zou u graag nog wat vragen willen stellen een volgende keer, mocht die nog komen. Ja, u hebt gelijk, het wordt tijd dit gesprek te beëindigen. Bedankt voor uw luisterend oor, enne...ik geloof nog steeds in wonderen en daarmee ook in u. Al weet ik niet goed hoe ik u moet noemen. U hebt vele namen en wordt beschreven en omschreven op talloze manieren, God: Heiland, Vader, Jahweh, Allah, Universum, Iets, Schepper, Heer, Almachtige, Abba, Allerhoogste en Adonai zijn er enige van.
Wat zegt u, hoe mag ik u noemen voor we de verbinding verbreken? Die wordt slecht opeens zeg. Wat een ruis! Ik kan u nauwelijks verstaan. Vergeet niet naar haar om te kijken alstublieft en ja, ik zal mijn zegeningen blijven tellen. Dank, Kurios?
Maar buiten dit alles, vergeet ook de vreselijke oorlogen die momenteel woeden niet,' foeterde ik nog, zij het onderdanig.'Maan tot vrede!'
Of Hij mij nog heeft gehoord, weet ik niet. Vermoedelijk was Hij daar Zelf al lang mee bezig en heeft moeten glimlachen om het serieuze, goedbedoelende, machteloze, ballast torsende miertje in mensenhuid dat ik in Zijn Ogen ben.
Nadat we opgehangen hadden, kwam er een oud lied in mij op. Het was het vers dat tijdens haar huwelijk werd gezongen twee- enzeventig jaar geleden:
' Moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land.'
Geloven als een kind, het bleef iets hebben. Terwijl ik inmiddels besefte dat Goddelijke Energie zich vermoedelijk in een heel andere vorm manifesteert dan in die van een indrukwekkend manspersoon met een witte baard en ogen zo heilig dat wij het niet aan zouden kunnen erin te blikken. We zouden ter plekke dood neervallen. Zelf spreek ik graag van het Goddelijke Bewustzijn, ook een vlag die de lading nog niet helemaal dekt. Liefst spreek ik Het aan met Vader in de Hemel. Een aanspreektitel uit haar en mijn jeugd.
Die werd ons met de paplepel ingegoten.
Anneke Vrolijk - Haasnoot
hotmail.comGeplaatst in de categorie: ziekte
Telefoontje Gesprek God
72
Geef je reactie op deze inzending: