De vergissing van PI

De vergissing van PI
Iedereen dacht dat ik gek was.
"Waarom kies je voor wiskunde als eindpresentatie op drama?"
Nou, omdat wiskunde drama is.
Vol spanning, vol fouten, vol emoties. En dit... is het verhaal van mijn grootste vergissing.
De vergissing van Pi.
Het begon op een maandag. Regenachtig. Alles was grijs, behalve het schoolbord waarop professor Krans in witte krijtletters schreef: “Bewijs dat Pi een eindig getal is.”
Ik lachte. Een beetje te hard. Iedereen weet dat Pi oneindig is — miljoenen cijfers die nergens heen gaan, als een trein zonder eindstation. Maar de professor keek me recht aan. Zijn bril glom in het fluorescerende licht.
En hij zei: “Of je nu gelijk hebt of niet… bewijs het maar.”
Die nacht heb ik niet geslapen.
Ik tekende cirkels. Ik telde decimalen.
Ik verloor mezelf in een zee van oneindigheid.
Want weet je wat het is met Pi? Het is niet gewoon een getal. Het is... een spiegel. Hoe verder je graaft, hoe meer je jezelf tegenkomt.
Op dag drie dacht ik: "Wat als iedereen zich vergist?"
Wat als Pi wél eindigt, maar we gewoon nog niet ver genoeg zijn gegaan?
Wat als... de waarheid zich verstopt in het miljoenste cijfer?
Of het miljardste?
Ik dacht dat ik een ontdekking deed.
Ik schreef een betoog, 14 kantjes.
Ik zei:
“Misschien is Pi eindig. Misschien zijn wij gewoon te beperkt om het te zien.”
En toen...
Kreeg ik een nul.
Een rode nul. Met een cirkel eromheen. Hoe ironisch. Mijn handen trilden. Ik was woedend. Niet om de nul, maar om hoe gemakkelijk hij mijn gedachte wegwimpelde. Alsof ideeën alleen waardevol zijn als ze kloppen.
Maar weet je...
Die nul was het begin. Niet van een carrière in de wiskunde – nee, die droom is met Pi de oneindigheid in verdwenen –
maar van iets groters.

Ik leerde dat vergissingen nodig zijn. Dat zelfs als iedereen zegt dat je fout zit… je soms je eigen formule moet volgen.
Misschien eindigt Pi niet. Misschien maakt dat ook niet uit. Misschien is het niet het antwoord dat telt, maar de vraag die je durft te stellen. De moed om te zoeken, zelfs als je verdwaalt.
Dus nee… Ik weet nog steeds niet of Pi eindig is. Maar ik weet wel dat denken als een wiskundige mij leerde voelen als een mens.
En in een wereld vol vragen zonder antwoord… is dat misschien wel het mooiste bewijs.

pi wiskunde korte verhalen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8