Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De verliefde baron van Kasteel Hernen

'In alle eerlijkheid, mijn beste vriend, ik zeg je dat die juf Tatjana Wladimiroff mij volkomen heeft betoverd!', zegt baron Helmig von Oberndorff tegen baron Lulof van Breugel. 'Hoezo betoverd?' 'Nou, man, dat lekkere mokkel heeft gewoon alles wat een vrouw voor mij aantrekkelijk maakt!' 'Uiteraard, maar daarom hoef je toch nog niet door haar betoverd te zijn! Ben je in haar macht dan?' 'In zekere zin wel ja, maar daar kies ik dan ook voor!' 'Je bedoelt, voor jou is zij de ideale vrouw en je vindt het totaal niet erg om bij haar aan de leiband te lopen!' 'Ik zou mijn kasteel opgeven voor een kus van haar!' 'Bij wijze van spreken mag ik hopen!' 'Nee, ik bedoel dat letterlijk, die vrouw is zo betoverend mooi en dan bedoel ik dat vooral gezien haar innerlijk!' 'Leg uit!' 'Daarvoor zou je haar zelf moeten zien, maar haar charisma, haar spirituele diepgang, haar spontane contact met de geestenwereld, haar communicatieve souplesse, man, die vrouw is werkelijk bovennatuurlijk overweldigend!' 'Dat zei je volgens mij van jouw vorige oogappel Nicole Graswinckel ook en die heeft jouw Porsche 956 in de prak gereden en tijdens een ruzie al jouw schilderijen van Paul Gauguin, Paul Cézanne en Amedeo Modigliani onherstelbaar vernield!' 'Dat was een ander verhaal, Helmig, dat weet jij ook wel!' 'Omdat ze manisch-depressief was, pff! het kan maar zo dat die juf Tatjana ook zoiets heeft!' 'En wat dan nog, Helmig, ik ben helemaal verkikkerd op haar en dat is het wat telt!' 'Nou, volgens mij piep je wel anders als blijkt dat ik gelijk heb!' 'Dat zie ik dan wel weer, maar vooralsnog is er geen vuiltje aan de lucht en ga ik niet mee in jouw spookverhalen!' 'Allez hé, ik heb je gewaarschuwd, dus kom later niet bij mij aanzetten, wanneer alles in de soep loopt!' 'Kan ik je nog een glas port inschenken?' 'Daar zeg ik zeker geen nee tegen!'.

Zodra Helmig Kasteel Hernen op de Dorpsstraat 40 in Hernen heeft verlaten, gaat de smoorverliefde Helmig naar de Heilig Hartschool op de Loffertweg 14 in Hernen. Hij parkeert pal voor de ingang van deze basisschool. Juf Tatjana komt niets vermoedend naar buiten. 'Mag ik u uitnodigen voor een aangename rondrit en een uitstekend diner?', vraagt Helmig, terwijl hij de autodeur voor haar open houdt. 'Wat een mafkees!', denkt Tatjana, maar ze neemt de uitnodiging wel aan. Bij de Sint-Judocuskerk neemt Helmig Tatjana mee naar binnen en toont hij haar de glas-in-loodramen van de aartsengelen Raphaël, Michaël, Gabriël en Uriël, die achter het priesterkoor te bewonderen zijn. 'Wat een vakmanschap!', zegt Tatjana, terwijl zij zodanig naar voren bukt, dat haar bolle borsten er bijna uit floepen. Helmig kijkt zijn ogen uit en hij raakt volkomen in trance. 'Let op die sierlijke rondingen!', gooit hij er in verwarring uit. Hij krijgt een dankbare glimlach van Tatjana terug. 'Ja, wat konden ze vroeger toch mooie dingen maken!', zegt Tatjana, die haar meloenen nou met wat extra trots een beetje speels heen en weer schudt. 'Ze hapt!', denkt Helmig, 'O, mijn God, wat een topwijf!'. 'Wat een naïeve idioot!', denkt Tatjana, 'maar hij is wel aardig!'. Vanaf een afstand staat de priester Vincentius Foppen minzaam en een tikkeltje argwanend naar hen te gluren. 'Kom, dan gaan we even wat kuieren in het Hernense Bos!', zegt Helmig, 'voordat we aan het diner beginnen!'. 'Ik vind het prima, maar waar heb ik deze eer aan te danken?', vraagt Tatjana. 'Aan jouw lekkere Bosschebollen!', denkt Helmig. 'Aan jouw erudiete voorkomen!', zegt Helmig.

Even later lopen Helmig en Tatjana vredig in een dennenbos. Ze ontdekken een dassenburcht en het begint schemerig te worden. 'Wat is het hier heerlijk rustgevend!', zegt Tatjana, die zoveel mogelijk adellijk probeert te doen, op haar versierpogingen na dan. 'Dus jij bent een echte kasteelheer!', zegt zij ontwapenend. 'Kom mijn kasteeldeuren dan maar eens inbeuken!', denkt zij vrijmoedig. 'Jazeker, schone edelvrouw, daar kan ik geen speld tussen krijgen!', antwoordt Helmig met een zelfvoldane glimlach. 'Ik ben echt benieuwd naar jouw interieur en geheime plekjes!', zegt Tatjana met een zwoele stem. 'Vertel me eens, Tatjana, hoe kom jij zo geestelijk wijs?', vraagt Helmig. 'En lichamelijk rijp?', denkt Helmig. 'Voordat ik juf werd, heb ik jarenlang in een klooster in Tibet gemediteerd!', antwoordt Tatjana. 'Gunst, dus dat neem ik bij jou waar!', zegt Helmig. 'Verder heb ik van mezelf nogal veel mediamieke gaven!', vult Tatjana aan. 'Fantastisch, Tatjana, je bent werkelijk fantastisch!', roept Helmig, terwijl er op datzelfde moment een vreemde snuiter met een heksenmasker aan komt rennen. Deze overvaller richt een pistool op Helmig en Tatjana en hij eist dat Tatjana zich helemaal uitkleedt. 'Wat zijn dat nou voor rare manieren?!', roept Helmig, die meteen daarna met de kolf van het pistool buiten westen wordt geslagen. 'Wie ben jij en waarom doe jij dit?', vraagt Tatjana aan de onbekende aanvaller. Zodra zij spiernaakt voor hem staat, laat hij zijn broek en onderbroek vallen en toont hij haar zijn opgewonden toestand. 'Nou, daar wil ik best even mijn benen voor spreiden!', zegt Tatjana ineens heel cool. 'Dan denken we daar precies hetzelfde over!', zegt de gemaskerde geilaard en beiden gaan vrolijk met elkaar aan de slag. Wanneer Helmig lijkt bij te komen, geeft de zwetende minnaar hem meteen nog een rake klap op zijn hoofd. 'Auw!', zegt Tatjana plaatsvervangend. Na de liefdesdaad duikt de onbekende minnaar nog lange tijd met zijn snufferd in haar zwarte haardos van onderen en behoudt haar gelaat een glans van intens genot.

Een week later zitten Helmig en Lulof weer samen in Kasteel Hernen te keuvelen. De butler Hermen Hekster presenteert volop drank en lekkere hapjes. 'Toen ik bijkwam, heeft Tatjana mij door het inmiddels donkere bos naar huis gebracht!', zegt Helmig, 'Maar kun je dat nou begrijpen? Wie doet nou zoiets? Het is toch ronduit schandalig, vind je niet soms?' 'Inderdaad, mijn beste Helmig, en dat terwijl jij nog wel zo lyrisch over juf Tatjana bent!' 'Ze heeft me vertelt, dat ze door die gestoorde bruut onteerd is!' 'Maar anders zou jij dat wel doen, of niet soms?' 'Ben je helemaal betoeterd, absoluut niet, gek, geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt!' 'Is de politie al iets op het spoor?' 'Nee, hun politiehonden zijn toevallig allemaal snotverkouden!' 'Jammer dan, want je zou toch wel graag willen weten wie die onverlaat is, lijkt mij!' 'Zeker weten en ik zou hem die builen op mijn hoofd dubbel en dwars betaald zetten!' 'Hij heeft je wel flink te pakken genomen hé!' 'Vooral omdat hij Tatjana te pakken heeft genomen en dat begrijp jij als mijn beste vriend maar al te goed!' 'Wat je zegt!'. Lulof draait zijn gezicht even naar achteren en zonder dat Helmig het ziet, glimlacht hij vol leedvermaak door zijn masker heen.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
24 augustus 2025


Geplaatst in de categorie: humor

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 10

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)