Een imbeciele opmerking

Ze hebben ruzie.
‘Je komt altijd te laat,’ zegt zijn vrouw kwaad, ‘als we op een bepaalde tijd afgesproken hebben kom je soms pas een paar uur later opdagen. Je kan geen klokkijken.’
‘Wat een imbeciele opmerking,’ zegt haar man verontwaardigd,  ‘natuurlijk kan ik wel klokkijken. Maar als ik ergens mee bezig ben, vergeet ik weleens de tijd.’
‘Weleens?’ zegt zijn vrouw schamper, ‘altijd zal je bedoelen. Ik ben het goed zat.’
 
Twee weken later is er een etentje. Haar man heeft promotie gemaakt en zijn baas biedt hem en zijn vrouw een etentje aan om het te vieren.
Om zes uur is er een tafeltje voor hen gereserveerd. Zijn vrouw zou op eigen gelegenheid naar het restaurant komen. Om zeven uur is ze er nog niet. Hij belt haar, maar ze neemt niet op. Eindelijk, om acht uur komt ze het restaurant binnen.
‘Waar was je nou,’ zegt haar man kwaad, ’en waarom nam je de telefoon niet op. Ik zit al twee uren op je te wachten! En ik was ook ongerust.’
‘Vervelend, hè, als iemand veel later komt dan afgesproken is en ook nog niet bereikbaar is,’ zegt zijn vrouw rustig, ‘Dan weet je nu hoe ik me voel als jij uren later dan afgesproken pas komt opdagen en vaak niet even belt om het uit te leggen.’
 
 

 

later klokkijken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 12