Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Even lezen.

Zeven voor acht.
Nog twee minuten
voordat de beeldbuis bezwijkt
onder de wasmiddelen, inlegkruisjes,
tandpasta's, kauwgum en mobiele telefoons.
Nog zeven minuten,
voordat het scherm gevuld is
met Irakezen, Russen, Amerikanen
Ieren en Arabieren.
De man staat op en draait het geluid weg.
Weer zittend gaat zijn hand naar rechts,
waar meestal zijn koffie wacht.
De plek is leeg.
Hij went zijn hoofd van de kijkkast af
en herkent zijn vrouw naast zich.
Zij is verdiept in een damesblad.
“Waar blijft mijn koffie”,
vraagt hij.
Zijn vrouw zegt niets.
“Ik heb zin in koffie”,
zegt hij harder.
De vrouw antwoordt niet.
“KOFFIE!!!”,
dreunt hij.
Het blijft stil.
De man staat op,
trekt zijn jas aan en slaat de deur
achter zich dicht.

De vrouw slaat
een bladzijde om
en zegt zonder op te kijken:
“Stil nou..... ik lees effe”.

Schrijver: Jeroen Swaan, 18 april 2002


Geplaatst in de categorie: huwelijk

2.6 met 73 stemmen 9.961



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
batsie
Datum:
6 februari 2004
Email:
gmeinenshotmail.com
Zeer herkenbaar, een dergelijke situatie kom ik vaak tegen. Wat is dat toch met die koffie? Ook mannen kunnen koffie zetten, maar hopen nog steeds dat MOEDER het doet.
Naam:
amanda
Datum:
23 mei 2002
Email:
mizzy_hutumurihotmail.com
Ja ik lach er om, maar in the REAL LIFE is het meestal wel zo...
triest einde!!!
Naam:
naughty redgirl
Datum:
22 april 2002
Email:
naughty_redgirlhotmail.com
Triest einde, maar op sommige punten zo herkenbaar! Ik moest er toch wel om lachen. xx
Naughty
Naam:
Helen Josephs
Datum:
18 april 2002
Email:
helen.josephspandora.be
Mooi stukje... wel een triest einde vind ik.
Maar, graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)