Verkeerde wanhoop

Ze zit moedeloos in het natte gras....Hier, aan de oever van het traag stromende riviertje waar ze elkaar voor het eerst hadden gekust.
Hij had haar handen in de zijne genomen en met zachte stem gezegd, hoeveel hij voor haar voelde....Dit was sinds die dag hun speciale plekje.
Ze rilt bij de gedachte aan dat tedere moment...
Het zonlicht tovert kleine diamantjes op het wateroppervlak. Ze staart er naar maar ziet ze niet...

Gisteren is hij weggegaan...De deur ging open en ze zag direkt aan zijn ogen dat er iets mis was.
De mededeling was kort en zakelijk...Hij had een ander ontmoet en daarom moest hij vertrekken...
Haar in tranen gehulde smeekbedes hielpen niet...uitleg kreeg ze niet.
Het ging toch juist zo goed tussen hun beiden....?
Toen hij de deur achter zich dichttrok, sloeg de wanhoop toe....
De nacht duurde eeuwig en ze zat al die tijd roerloos op bed. De telefoon in haar handen geklemd...Maar deze bleef zwijgen...
Het ochtendlicht drong meedogenloos door in de kamer. Een nieuwe dag, maar zonder hem...
De spiegel toonde een vreselijk beeld, haar bloeddoorlopen ogen konden niet nog meer tranen opbrengen...

En nu zit ze hier, dit lieflijke plekje met zo veel herinneringen...
Hoe vaak waren ze hier niet samen teruggekeerd. In haar gedachten lijkt het ontelbaar...urenlang hadden ze hier gezeten, genietend van elkaar..
Als in een roes staat ze op, haar gedachten nu helemaal leeg.
Tergend langzaam loopt ze het donkere water in....de warme zon is verdwenen..
Als de koude haar borst bereikt, stokt haar adem even...wat maakt het allemaal nog uit..
Ze doet haar ogen dicht en ziet zijn gezicht...In gedachten kust ze hem...zoals voorheen..
Dan sluit het grauwe water zich boven haar, langzaam wordt alles zwart...




SCHAT !!!

Als door de bliksem getroffen schrikt ze wakker...Haar ogen wijd geopend.
Het eerste wat ze ziet is zijn ongeschoren gezicht, vlak boven het hare..
Lachend zegt hij 'Slaapkop, als we het vliegtuig naar Venetië nog willen halen, mogen we wel opschieten !!!...'
...Dan beseft ze het...
Ze pakt hem stevig vast en kijkt in zijn verbaasde blauwe ogen...
En met een speelse glimlach zegt ze zacht...

'Lieverd, je zou eens moeten weten, hoeveel ik van je houd'.....

Schrijver: Hans)
Inzender: Hans, 1 juni 2002

kijojozeelandnet.nl

Liefde Wanhoop Water Wanhoop Water

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 141 stemmen 2.385