Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

PUGILISTIEK

De man was véél te laat en de zaallichten waren reeds gedimd. Parkeerproblemen tot en met. Geen wonder, gelet op de affiche van vanavond. John Thomas versus Tom Jonas. Een kamp tussen twee zwaargewichten.
De boksarena zat afgeladen vol. Geen stoel meer vrij en een bestendig geroezemoes steeg uit de rijen op.
De voorwedstrijden hadden een matig succes geoogst. Blijkbaar kon men niet vlug genoeg aan de hoofdkamp beginnen. Eindelijk was het zover. Met het nodige omhaal werden de pugilisten één na één met de nodige bombarie de zaal binnengeleid als echte gladiatoren. Geschreeuw, handgeklap en gefluit begeleidden hen naar de ring, de ring.
De studieronde liet hun toe elkaar af te tasten, eenieders zwakke plek proberen te ontdekken. Hier en daar troffen beiden met een linkse hoek of een rake swing doel. En telkens sprongen de fans om beurten op. Handgeklap, geroep, gehuil en getier waren bestendig in de vochtige naar zweet ruikende zaal aanwezig. Oorverdovend.
Langs de kanten van de ring zaten de kamprechters, schijnbaar achteloos, toe te zien hoe de slagwisseling al dan niet met succes werd uitgevoerd. Op de eerste en duurste rijen zaten de diverse fans. Ook vrouwen. De rondspattende zweetdruppels en het gekreun van de boksers verwerkten ze kennelijk met genoegen.
Ze schoven zachtjes over hun stoelen de dijen over elkaar geslagen.
De scheidsrechter, een dikbuikige grijsaard met kromme neus, had alle moeite van de wereld om de hevige kemphanen af en toe van elkaar te scheiden. Met "Break - Box" ontwarde hij de mensenknoop om hen bij de gongslag naar de onderscheidene hoeken te verwijzen. De assistenten met spons, water en handdoek trachtten hen dan wat bij te werken. De tacticusverzorgers spuiden hen wat richtlijnen in het dove oor. Wraakogend loerden ze rond. "Wanneer is die minuut om? Grrrr! Grrrrr!"
Een beeldschone, kortgerokte jonge dame schoof vederlicht over het canvas het bordje "twee" hoog ophoudend. Ze glimlachte teder.
Gooonnnng! De verzorgers verdwenen en de robuuste geweldenaars stoven weer op elkaar af. Klop, klop. En zie, daar trof een rake uppercut de stoere kin van "den John". Het kraakte daarbinnen. De eerste rijen hadden het duidelijk gehoord. John zwijmelde en boog een knie naar de grond, dan twee en plofte vervolgens plat voorover. Bloed sijpelde zachtjes uit de natte neus.
Gejoel van jewelste in de zaal. De dikke referee boog zich stijf en moeizaam over de gevelde reus heen en telde, monotoon langzaam, de tien tellen af.
Veel te snel evenwel voor "den John" die inmiddels moeizaam overeind was gekomen. In zijn fletse ogen gericht op het oneindige ging stilletjesaan het licht uit. Zijn helpers vingen hem op en lieten hem zachtjes neerzijgen op zijn taboeretje, de armen lamlendig langs het lichaam.
De man die véél te laat was binnengekomen had – eindelijk – achteraan in de kleffe zaal toch een krukje gevonden waarop hij zich, zichtbaar voldaan, liet neerzakken. Hij haalde zijn bril van de neus om de glazen schoon te maken.
"Het spektakel mag beginnen", mompelde hij binnensmonds en keek reikhalzend naar de hels verlichte ring.
Eén juichende bokser begroette de gierende massa.


5/11/92

Schrijver: Jan Coessens, 27 maart 2003


Geplaatst in de categorie: sport

1.0 met 52 stemmen 2.843



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)