Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Voor wie hoofd en hart wil breken

Is de kracht waarmee een hamer een spijker raakt gelijk aan de kracht waarme de spijker de hamer raakt? Het antwoord op die vraag leek mij plotsklaps van groot belang. En kort daarna werd ik overstelpt door medelijden met het enorme leger van mensen dat nog minder geschoold en geleerd is dan ik, en dat dagelijks gekweld moet worden met dit soort vragen, of liever gezegd door het besef dat de kennis van het antwoord in de wereld aanwezig is, waar hem toegang ontzegd is, dat het eenvoudig moet zijn en toch de schakel van een hele keten kennisontwikkeling die eraan vooraf ging en een ketting van kennis die daar op kon volgen, verbonden aan de onmetelijke gevolgen van al die kennis, wat maakt dat zelfs al wist hij het antwoord, hij de betekenis ervan niet kon vatten. Anderzijds lees ik wel eens – al is het maar zelden – in intelligente beschouwingen over denkbeelden van grote denkers. Het treft mij dan soms daar concepten ontvouwen te vinden, die behoren tot het vanzelfsprekende referentiekader op grond waarvan ik leef, in mijn kast ondergebracht in de categorie praktische wenken van de orde ‘aan een la moet je trekken en op een liftknop moet je drukken teneinde de gang naar het object van je richting te openen’. Dit alles overwegende komt het mij voor dat de natuur toch van een ongelofelijke schoonheid is. Immers de mens die uitsluitend bezocht wordt door rampen die hij zelf geregisseerd heeft, en die gelooft in het bestaan van recht, beschikt over het vermogen een perfecte balans teweeg te brengen tussen het door hem vermeende tekort gekomen goed en het hem schijnbaar gratis verstrekte en onverdiende goed, en op die wijze verwerft hij zijn gelijk en vindt hij het geluk dat hij ook zocht. Wie uitsluitend bezocht wordt door rampen die hij zelf geregisseerd heeft, en overtuigd is van het ontbreken van iedere vorm van recht, beschikt over het vermogen een volstrekte onevenredigheid te zien in het voor hem onthouden goed en de inspanningen die het door hem verworven goed gekost hebben, zo verkrijgt ook hij zijn gelijk en vindt het ongeluk dat hij zocht. Wanneer dit een spel was van recht waarin het ongelijk van één der partijen slechts door het bewijs van het tegendeel geleverd kon worden, zou het onmogelijk zijn dit spel tot een einde te brengen. Overigens, betreffende de vraag hierboven, mocht het antwoord u op de lippen liggen dan kunnen wij haar wel ingewikkelder maken door aan te nemen dat de spijker en de hamer levend waren, en in staat om pijn te ervaren. Wat dan?
En is dit u nog steeds niet genoeg?
De massa van de spijker was gelijk aan die van de hamer.
De hamer bezat een slagader, de spijker een hiel.
Het één zat boven, het ander beneden.
De hamer was moe, de spijker nog niet.
De hamer sloeg, de spijker was verrast.
De hamer was listig gesmeed, de spijker ambachtelijk.
Wat dan?

Schrijver: tille, 18 maart 2004


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.4 met 9 stemmen 1.122



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)