Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kerstdiner

Hij zat er maar, drie turven hoog. Zijn koppie kwam nauwelijks boven de tafel uit. Hij had hoogrode kleurtjes op z'n konen en zijn geeuwen werkten bepaald aanstekelijk. Mistroostig leunde hij op zijn ellebogen. Er zaten nog vier mensen bij hem aan tafel en het was druk in het restaurant.
Iets verderop bevond zich een tafel van zes mensen met een hond. Het poedeltje had eerst bij iemand op schoot gezeten, maar de ober had het beest nota bene een eigen stoel aangeboden. Zijn gezicht had daarbij – onzichtbaar voor de gasten – boekdelen gesproken.
Het 'feestelijk' geschoren monstertje hapte verveeld naar de steeds maar bewegende armen van zijn menselijke tafelgenoten. Lang kon dat natuurlijk niet duren, hoewel het opviel dat mevrouw lang geduld had met het verwende kreng.
Eindelijk was het zover. Een vette wijsvinger ging bestraffend omhoog, een licht tikje op de natte neus en een plakje fricandeau toe. Voorlopig was 'braaf besie' zoet…
Het knulletje aan de andere tafel hing steeds lustelozer in zijn te grote stoel. Even glinsterden zijn ogen toen de ober de saus voor de Chateaubriand liet branden. Met het doven van de vlammen kwam er een verdrietige trek op zijn snuit.
Mevrouw en meneer en hun vrienden deden zich intussen uitgebreid te goed aan de afgeladen dis...
"Wil Emieltje ook een stukje vlees?"
"Nee." Het klonk stuurs, agressief en afwerend tegelijk. Hoe kan een kind in één woord zoveel betekenis leggen.
Hij keek naar de af en aan lopende kelners, naar het steeds weer opnieuw bevolken van leeggekomen tafels, geeuwde maar weer eens en keek steeds hulpelozer.
Misschien dacht hij aan zijn vriendjes, of aan zijn hijskraan thuis die hij met een kist aan de haak had moeten achterlaten. Of aan de beer op zijn bed.
Na een uur of wat hadden pa en ma en het bevriende echtpaar hun kerstdiner eindelijk achter de knopen. "Ik kan niet meer", klonk het kreunend uit de volle krop van de vader van Emieltje en hij aaide afwezig over het hoofd van zijn kind, z'n ogen gretig in het diepe decolleté tegenover hem.
Aan de andere tafel werd de hond gestreeld.

Schrijver: Gé Tol, 15 september 2004


Geplaatst in de categorie: kinderen

1.8 met 5 stemmen 1.107



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)