Terug naar Grüneville

Het was een zonnige lentemorgen in het vredige Nederhof, in de noordwesthoek van de federale republiek Neuropa. Tijd voor Kroontjesdag, die uiting van nationale identiteit die de welvarende Nederhovers steeds weer voor een jaartje koest hield. Om haar vijfjarig ambtsjubileum luister bij te zetten toog Koningin Gerania dit keer naar het zuidelijke Zugten, een plaatsje dat in haar kroningsjaar was getroffen door een explosie van een bierbrouwerij, waardoor alleen het bejaardentehuis nog overeind stond. Ideaal dus voor wat direct burgercontact.

In een kek plaston jekkertje verliet de koningin haar residentie Den Hout om de oudjes - de enige overlevenden van de Grinnikenramp (naar de naam van de brouwerij) - een hart onder de riem te steken. Op het plantsoen voor het tehuis was een braderieachtige allee aangelegd waarlangs de bewoners de koningin lieten zien een doorsnee van de Nederhofse samenleving te zijn, waarbij uiteraard was zorg gedragen voor een representatief percentage allochtonen en inderdaad, tussen de wereldkampioen vliegvissen uit 1995 zat één allochtone mevrouw die een exotisch dansje opvoerde.

De koningin glimlachte minzaam. Geen haan in Den Hout die kraaide naar het racistische karakter van het woord ‘allochtoon’, zelfs niet die kippetjes aan het Benedenhof. Het woord was immers goedgekeurd door het centraal bureau voor de statistiek. ’s Middags zou de koningin nog naar de hoofdstad Grammerdam gaan, om het nieuwe wapen van Nederhof te onthullen, samen met premier Splinterleed. Grammerdam was zo’n stad waar het overdag altijd stil was. In de binnenstad sliep men zijn roes uit, in de oude wijken eromheen woonden slechts gesluierde vrouwen die de deur niet uitkwamen en in de nieuwbouw huisden oud-Nederhofse gezinnen die de hele dag kinderfilms zaten te kijken; een perfecte stad om eens rustig een monument te onthullen.

De acceptatie van het nieuwe wapen van het Neuropese landsdeel had nog heel wat voeten in de aarde gehad. De chaotische groep parlementsleden aan het Benedenhof – steeds maar weer wisselend van samenstelling na een nieuwe peiling – wilde twee leeuwen die een dijk doorstaken, maar daar hadden de koningin en Splinterleed toch maar een stokje voor weten te steken. Voor je het weet zou immers de accijns op bier door de Neuropese raad verlaagd kunnen worden; ze zouden zelfs de luchthaven Dregmond kunnen afsluiten. Het gekozen ontwerp kon de twee bewindslieden daarentegen uitstekend bekoren. Het bestond uit een beeltenis van Gerania die door een stier wordt bevlogen. Vooral treffend is de schalkse blik van de vorstin, die iets loslaat over de enorme mannelijkheid van de stier, die verborgen gaat achter een blauwe vlag met gele sterren. Helemaal tevreden waren de twee over de spreuk ‘verscheidenheid in eenheid’, die het toch maar gewonnen had van ‘water naar de zee dragen’ – een inzending van een werknemer van worstenfabriek Monox – en het was nog wel door het parlement heen gekomen ook.

Moe maar voldaan keerde Koningin Gerania aan het eind van de dag terug naar haar geliefde Den Hout, een plaats zo lommerrijk dat ze binnenkort zou worden omgedoopt in ‘Grüneville’, zoals besloten door het Neuroparlement…

Koningin Europa Grün Europa Grüneville

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

0.0 met 1 stemmen 777