Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De kaartclub

Vanmiddag ben ik er weer geweest.

Jaren geleden was ik lid geworden van deze ouderen-sociëteit.
Toen kon ik het nog niet aan en was veel te kwetsbaar.
Nu was het heel anders, van de drie rondes deed ik er 2 goed.
De man tegenover me waar ik de 2e ronde mee kaartte deed enigszins stoer, een beetje fanatiek zelfs.
”Waar komt jouw naam vandaan?” had hij gevraagd, waarop ik hem vertelde dat het een afleiding van Clara was.
Vol bravoure noemde hij me op een gegeven moment Claartje koe, omdat hij mijn naam nog nooit eerder gehoord had.
Met een beetje met venijn zei ik hem dat hij wel wat grof was.
Het was ook een moment van nare herinneringen.
”Waar kom je vandaan ?”, vroeg ik en voegde er aan toe, “zeker uit het westen”.
Een paar jaar gelden vroeg men dat namelijk ook aan mij.
Het had me destijds behoorlijk van slag gemaakt, toen ik een paar venijnige opmerkingen naar mijn hoofd kreeg, naar aanleiding van waar ik vandaan kwam.
Volkomen onterecht, dat wel, want ik deed juist zo mijn best tegen iedereen aardig te zijn.
Ik was niet opgewassen tegen alle vermoedelijk niet kwaadbedoelende opmerkingen.
Tenslotte was ik net in de steek gelaten door mijn man en ik zat daar alleen maar om me niet zo heel erg eenzaam te voelen.
In die periode ging ik er nog van uit dat ouderen veel aardiger waren dan jongeren.
Achteraf bezien was ik veel te kwetsbaar, ik was mezelf niet maar probeerde me wel manhaftig groot te houden.
Dat liep dus niet zo goed af, want uiteindelijk ben ik maar van de kaartclub af gegaan.

Inmiddels zijn er een paar jaar verstreken, jaren waarin ik heel veel geleerd heb.
Ontdekt heb wie ik nu werkelijk ben en dat ik eigenlijk een heel aardig mens ben, die inmiddels hardop durft te zeggen wat ze denkt.
En zeker als ze het ergens niet mee eens is.
De man die mij Claartje koe noemde was eigenlijk niet zo belangrijk meer, hij zei het alleen op een verkeerd moment.
Net als dat ik wel eens op een verkeerd moment iets teveel zeg.
Dus eigenlijk heel herkenbaar.
Het is heerlijk dat ik me nu op mijn gemak voel op kaartclub, want nu kan ik me dus veel beter concentreren, alleen al, omdat wij allen mensen zijn en we onszelf herkennen in de ander.
En...niet te vergeten, het is fijn zo je dagindeling te hebben.

Schrijver: Eva Mensch, 30 september 2005


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.8 met 6 stemmen 898



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)