Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Tempels Bouwen

Ik schrijf opeens voor alles wat me vrouwelijk maakt, wat me doorschakelt naar een besef van puur, onbaatzuchtig en oprecht verlangen. Ik wil boven een stedeloos landschap hangen en mijn eigen tempel op aarde neerkwakken. Een tempel waar iedere ziel naar binnen loopt en als ander mens naar buiten komt. Een soort Lourdes, maar dan zonder overtuiging, zonder het woord pelgrim. Het overkomt je gewoon.
En waar komt die openbaring dan vandaan? Hoe is ooit de oerknal ontstaan? Zonder filosofisch te worden kickt een zelfverzorgende kennis à la 42 in op je hersenplaat. Je ziet dingen anders, je begrijpt wat een meerwaarde is en wat overbodig is. Dus laat je het weg. Simpel als dat. Geen teksten, revelaties, maar persoonlijke bevinding. Dat is mijn tempel.
Hoe ik die bouw? In een vlaag van verstandsverbijstering die meer is dan de gedachte dat je het even kwijt bent. Het niet meer wilt of kunt volgen. Je drijft mee op je vlaag en ziedaar de vlaag praat tegen je. Zegt je dat het goed is. Nee, sterker dan dat. Deze golf voelt gewoon goed. De ideale combinatie van warm en koud water na een lange dag zweten.
Ik besta uit contrasten. Kijk verder dan mijn kunnen op zoek naar onderscheid. Vergeet de helft van de wereld in mijn rugzak te pakken, ook al draag ik hem 24/7 op mijn rug. Ik probeer nederigheid te ontstijgen door extreem door te slaan in emotie. Niet van verdriet, maar van frustraties over de kleinste dingen. Dingen die niet passen, ook al waren ze wel zo bedoeld. Dit veroorzaakt een streven naar impasse, en pas wanneer ik dit herken of besef, ben ik tevreden en kan ik berusten in het feit dat ik een beperkte maalstroom aan gedachten bezit die vaak ontoereikend blijkt.
Wat is je punt. Dat er geen punt is. Dat ik me druk maak. Misschien wel omdát er geen punt is. Damn, ik neig richting Thora. Verklaar je leven in het kort: het is een geweldige tocht van ontdekking. Geen bocht ken je tot je hem herkent. En zodra je het idee hebt dat je bewust deze bocht hebt verkend, kun je een stapje verder. Verklaart misschien waarom mensen praten over dode punten in hun leven. Terwijl in het bestek van vooruitgang de dood zo ontzettend anders is. Tenzij je natuurlijk reïncarneert en vrolijk verder gaat. Als je het maar gelooft. Het komt vanzelf. Geloof er maar op los, maar geloof vooral in jezelf. Bouw je tempel en zie hoe weinig hij verschilt van de absolute waarheid die in ieder denken schuilt. Zet er een kerk naast als oefengrond. Bouw een bibliotheek. Vergeet geen aparte afdeling te maken voor het aspect lucht. Om te ruiken. Te beseffen. Laat het tochten. Hou het open. Anders kan er niemand in. Kan jij er niet uit. Ga er niet te vaak heen. Blijf reizen. Blijf verbouwen zodra je terug komt. Vergeet de moestuin niet. Laat het leven ontspruiten. Geef je over aan je creatie.

Amen

Schrijver: wiron, 10 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: religie

3.5 met 2 stemmen 646



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)