Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Mokum maakt Suriname schoon

Uit het tweeluik rond W.F. Hermans van Max Pam op de Nederlandse omroeptelevisie is één fragment mij als heel gênant bijgebleven.
En wel dat met de heer Ed van Thijn, voormalig burgemeester van Amsterdam. Hij verdedigde ook nu nog de juistheid van de ban van Amsterdam van W.F.Hermans naar aanleiding van zijn contacten met en bezoek aan Zuid-Afrika. Heel pedant, met de door de Kees van Kooten ooit zo meesterlijk maar wat mij betreft afdoende, getypeerde dictie, sprak de erudiete ‘politiek linkse intellectueel’:
‘Wij uh uh, de zeer begaafde schrijver Willem Frederik Hermans en ik, hebben verschillende malen hevig in de clinch gelegen. Uh uh, ja, dat kan men wel zeggen ja. Uh uh.’ Met dat hikkende lachje van breed uitgemeten zelfgenoegzaamheid. Mijn interpretatie, dat laatste. En het volgende ook:
De vleesgeworden pietlut Mister Ed van de quasi-moralistische tot niets verplichtende leuterpraat van de ontzielde sociaal-demokratie. De “argumentatie” van Van Thijn:
‘Ja uh, Amsterdam was nou eenmaal DE stad van de Anti-Apartheid.’
"NOU EENMAAL", burgemeester over "NOU EENMAAL".
‘Ja uh de Verenigde Naties hadden Hermans op de Black List gezet hé. En uh dat gebeurt natuurlijk niet voor niks uh.. Ha ha.. Daar waren redenen voor. Dat zult u ook wel begrijpen.’
Natuurlijk. Minister-President De Geer zat en bleef niet voor niets in het Schwarzwald augustus 1939. Daar waren redenen voor: hij had "vakantie en zijn huis werd opgeknapt". Aldus Dr. L. de Jong in Het Koninkrijk de Nederlanden tijdens W.O. II.
Vergelijking gaat mank? Okido, laat maar mank. (Jongelui, De Geer vroeg in trein 22 augustus 1939 aan medereizigers in de trein naar huis: "Denkt u echt dat het zo ernstig is als de kranten beweren?" Heeft de politicus zelf een controleverantwoordelijkheid naar informatie/informanten?)

Wat een benepenheid. Zelfs nu heeft de ‘intellectueel’ Van Thijn niet de lucht, de innerlijke ruimte, de ruimhartigheid, om publiekelijk zelfs maar te twijfelen aan de juistheid van de ban van één van Amsterdam’s grote zonen. Aan de juistheid van “ZIJN” besluit. Hij wil er de geschiedenis mee in.
Juist waar ‘zijn’ geboortestad Hermans juist had moeten verdedigen in zijn legitieme keuze gebruik te maken van zijn democratische vrijheid van meningsuiting en beweging. De “libertair”, de ‘mensenrechtenactivist’ Van Thijn.

Neem dan de Franse President De Gaulle. Zo rechts en zo authoritair toen al als Monarchale President voor één leven, dat Van Thijn hem ‘uh te vuur en uh te zwaard’ bestreden zou hebben. Ongetwijfeld zou Van Thijn zeggen.
De ordehandhavers drongen er bij De Gaulle in 1968 op aan Jean Paul Sartre nu eindelijk ‘ns in de gevangenis op te sluiten. Met zijn eindeloze gemeier om revolutie.
Wat zei De Gaulle? “Frankrijk sluit onder mij geen Voltaire in de kerker.”
Ja Amsterdammers: hadden jullie Van Agt toen maar als burgemeester gehad. Deze cultuurbewuste intellectueel had meer geestelijke ruimte en grootmoedigheid in zijn linkerpink dan Van Thijn in zijn hele lijf.
Hermans is dus dood. Maar Nederland bestaat. Amsterdam ook.

Wat las ik op 29 oktober in Suriname? U weet of weet niet maar ik zwerf:

“De minister van Regionale Ontwikkeling, Michel Felisi, wil de samenwerking met de Gemeente Amsterdam voortzetten. Dit maakte de minister bekend tijdens een kennismakingsbezoek met een delegatie van de Gemeente Amsterdam.

Suriname is vanaf 2002 een samenwerking aangegaan met de gemeente voor de duur van vier jaar. De vorige minister van Regionale Ontwikkeling, Romeo van Russel, tekende deze overeenkomst.

Het ministerie van Regionale Ontwikkeling is het coördinerend orgaan voor deze samenwerking. De delegatie van de Gemeente Amsterdam heeft de huidige stand van zaken van de samenwerking uiteengezet, en is tevreden met de samenwerking zoals die tot op dit moment plaatsvindt en hoopt dat deze wordt voortgezet.

Minister Felisie is het eens met alle lopende projecten, vooral met het waterproject in het binnenland, omdat de rivieren in het binnenland vervuild zijn. Hij vindt dan ook dat er voldoende gronden aanwezig zijn voor verlenging van deze samenwerking.

De delegatie van de Gemeente Amsterdam stond onder leiding van de wethouder Hester Maij van Milieu, Sport en Recreatie, Openbare Ruimte en Groen, Facilitaire en Nutsbedrijven, en wethouder Duco Stadig van Grondzaken, Ruimtelijke Ordening, Volkshuisvesting en Stadsvernieuwing.”

Ik hoor Hermans bulderen in zijn urn. De Stad der Steden, het Jeruzalem van het Westen, de voormalige Hoofdstad van de Anti-Apartheid, watert als project in het binnenland op goede gronden in Suriname. Omdat de rivieren vervuild zijn. De Surinaamse Minister is ‘het met de samenwerking eens’. En ook met ‘de lopende projecten.’
Een hele opluchting. Job Cohen gaat als ”Han de Wit in Ontwikkelingshulp”(Heere Heeresma), Amsterdam wordt immers al schoongehouden door de stadsdeelregeringen. Ga maar kijken, je weet niet hoe Carte Blanche van dichtbij Schoonheid ziet.
Amsterdam-Centrum is ook uit handen gegeven, het college B&W krijgt steeds meer buitenland. Om met Joseph Luns te spreken.

Geef uw ogen de kost:
29 - Oktober – 2005 - Suri Magazine no. 68
Op te vragen via www.suriname.NU

Schrijver: jos zuijderwijk, 10 november 2005


Geplaatst in de categorie: politiek

4.3 met 3 stemmen 813



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)