Op stok

In deze turbulente wereld valt het niet mee een lijn te ontdekken in de ontwikkeling van mens, dier en natuur.
Behalve dan dat er meer mensen verschijnen en dat er minder natuur te bewonderen valt.
Gelukkig heb ik nog een voor- en achtertuin. Ik heb wat kippen en een konijn.
Eigenlijk heb ik er de pest aan de tuin te onderhouden, maar dat terzijde, het gaat om het"grote".
Een kip snakt naar adem, zij zal overmorgen niet halen, maar ook dat terzijde.

Overigens, het is ons derde konijn.....in anderhalf jaar. De voorlaatste hadden we net een week.
Het was een dondersteen, was niet te vangen en at verkeerde zaken uit de tuin. Zij kende nog niet het noodzakelijk onderscheidingsvermogen op het gebied van voeding en stierf aan te veel eten.....zij rust naast konijn nummer een.
We hebben een grote vaas neergezet op de graven.....dit om de hond niet daar te laten graven.....staat wat slordig.

Wist u dat kippen de hele dag werken. Woelen twintig keer de zelfde centimeter om, om vervolgens niets te vinden.
Nu schijnt dat in de natuur te zitten van de kippen en er is ook geen haan die hen stoort. Bovendien leggen ze er niet minder eieren door.

Scharrelkippen hebben geen notie van die turbulente wereld, ze doen al eeuwen hetzelfde, vragen zich niets af en gaan gewoon door tot ze er bij neervallen.
Ik hoorde laatst dat de huidige werknemers ook moeten doorwerken tot ze er bij neervallen.
Kippengedrag dus...doorgaan totdat je total loss bent. Het getuigt van korte-termijn-visie. Hoe langer we werken hoe ongezonder we worden....
Dat is goed voor de concurrentie en het bespaart veel geld.

Tegenwoordig ga ik in het hok met de kippen op stok. Ik hoor ze aan hoe ze de avond en nacht doorbrengen. Ik kan u zeggen dat dit zeer rustgevend is. Ze houden hun kakels dicht en snurken niet. Geen gezeur over het journaal, geen verhalen over ongeneeslijke ziektes.
Men aanvaardt zoals het is...geen tok teveel.

De stilte van de tuin gaf mij aanvankelijk een diep eenzaam gevoel. Ja ik was niet gewend om in een gezelschap mijn mond te houden.
Ik probeerde wel een gesprek aan te knopen met Truus, de oude kip. maar die zei "tok", ja en dan ben je snel uitgepraat.
Ik was iemand die raaskalde als een kip zonder kop, dat is nu wel anders geworden.

Ik ben het leven veel eenvoudiger gaan zien. Ik zie de wereld nu door kippenogen. In de ochtend komt er iemand uit het huis, rammelt wat met ons voedsel, alsof wij doof zijn. Maar omdat ik honger heb ren ik met anderen naar het gaas en zie hoe ons voedsel wordt uitgestrooid over de ren.
Waar dat nu voor nodig is weet ik niet.....vroeger deden wij dat aan tafel toch ook niet.
We krijgen ieder dag vers water, dat wel, we drinken en wassen ons er mee.....Ik kan me nog de tijd herinneren dat we ook met ze allen in een teil met water gewassen werden.

In dit tehuis voor kippen was er geen aangepast activiteitenprogramma; dat hoeft ook niet, want we ploegen de hele dag.
Af een toe zondert iemand zich af en legt een ei. Men ervaart dat hier als iets geweldigs. Na afloop hoor je dan een grote brul, in dit geval een uitbundig gekakel.

Ik kom steeds meer tot rust. Kranten en journaal zie ik niet meer. Af en toe komen er nog wel wat kleine kinderen bij het gaas en proberen dan te tokken.

Ach , konden ze maar blijven tokken. Wat zou alles dan overzichtelijk zijn.

kippen kippenhok een kippenhok eenvoud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 823