in memoriam
Enige en algemene mededeling
.....#
#####
....#
....#
# hij ging ons voor, ver voor
wilde ook niet achterblijven #
Karl-Eduard Dreyfsandt zu Schlamm
onze Karrie
weduwnaar van Charlotte de Pieckere
geboren op 20 september 1920 te Vreeshoven (Nederland)
overleden in het Verzorgingshuis de Laatste Hoop
te Sint-Vesteren op 20 november 2006(België)
Karl is in stilte begraven
Sint-Vesteren, 30 september 2006
namens de famile:
Mr. A.H.M.ten Bogaerde, ex.test.
-----------------------------------------------------------------------
IN MEMORIAM
Met het heengaan van Karl, mijn vader, verliezen wij een voorbeeld voor ons allen.
Hij was een zoon van de reeds te vroeg gestorven Julius Amadeus en Jeannette, geboren Trörwillg.
Geheel volgens zijn laatste wens wilde hij in stilte begraven worden. Wij waren er dus niet bij.
Bij de ingang van de begraafplaats namen we afscheid van onze Karrie.
Hij wilde de laatste meters alleen afleggen. Zijn motto tot het einde bleef : Ik ga voor, ver voor.
Dat hield dus in de we niet verder konden meetreuren dan tot het hekwerk van de ingang.
Karl was een onbescheiden man, een man die zich graag liet horen en zien
Als vader hebben wij hem weinig kunnen zien daar hij altijd voorop moest lopen
Of het nu de Fanfare betrof, hij liep met het vaandel, of bij een zegenrijke processie door het dorp.
Vader trok voorbij, maar wel in de voorste gelederen.
Dit vooruitstrevend gedrag was een oude familie trek. In betere tijden behoorde onze familie tot de aristocratie rond de hertog van Schweinfurst. Toen al liepen de Schlammetjes voorop.
Tegenwoordig gebruikt men de term Hielenlikker. Een verbasterd woord voor Heil-Ikke.
Mijn vader was dus een man die voorbij trok. Hij keek ons nimmer aan in het voorbijgaan.
Hij nam zijn taak zeer serieus. Met strak gezicht en dito pas liep hij voor de stoet uit. Zie mij, moet hij aldoor gedacht hebben.
Dat voorop lopen voerde hij dan ook tot in den treuren door. Wij vragen ons nog af hoe hij zoveel nazaten heeft kunnen voortbrengen. Ja in aantal liep hij voorop, aangemoedigd door onze moeder de heilige kerk.
Maar ik hoorde mijn moeder Charlotte de Pieckere nog al eens klagen: "Karl komt altijd te vroeg klaar."
Op dit gebied blijven wij met grote vragen zitten. Vader sprak daar niet over.
Dus het voorop lopen kende ook zijn nadelen. Men is ook als eerste thuis. Dat schept onrust voor iemand die er toch als eerste bij wil zijn. Zich wil laten zien. Tegen woordig heet dat profileren ofwel voor de file uitlopen.
Vader had geen beroep geleerd, dat hoefde vroeger niet. Men werd geleerd de tijd door te komen.
Nu kwam hij die tijd wel door. Hij verliet al vroeg in de morgen het huis. Zijn vrouw Charlotte de Pieckere deed haar naam eer aan.
Vader had net als zijn vader een vrouw uitgekozen die, behoudens ruimte voor voortplanting, weinig ruimte schiep tot verder vreugde. Jeannete, geboren Trörwilgg was in het dagelijksleven zwaar op de hand. Niet alleen qua gewicht maar ook haar gezicht straalde de ganse dag het beeld van een stervende zwaan uit.
Vader was een verwoed verzamelaar. Zijn belangrijkste liefde op dat gebied waren de Sachets de Sucre, in die tijd nog een bijzonderheid. Nu zeggen we gewoon suikerzakjes.
Als hij tegen de avond huiswaarts keerde stond hij stijf van de stress door het overmatig gebruik van cafeïne.
Dat was de tweede reden waarom Wij maar uit zijn buurt bleven.
Wellicht is dit een antwoord op de vragen die wij hadden over het geslachtsleven van vader.
Vader had geen vrienden. Hij zei altijd "Ik heb geen behoefte aan meelopers"
Hij wilde voorop lopen....
Gelukkig heeft hij nog een tijd mogen vertoeven in verzorgingshuis de Laatste Hoop of zoals hij altijd zelf zei
"ik woon op de De La Hoo" Dat klonk wat deftiger. Ja wat er in zit, krijgt men er niet zomaar uit....
Namens de familie dank ik dan ook het personeel. Men moet vaak tot de H.Geduldius gebeden hebben.
Dat hij ruste in vrede.
Julius Dreyfsandt
hotmail.comwGeplaatst in de categorie: humor
in memoriam
963
Geef je reactie op deze inzending: