Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Botte schaats?

Heerlijk, het schaatsseizoen is weer begonnen. De komende drie maanden word ik bijna ieder weekend verwend met goedgevormde heren in strakke pakken, die zich zo snel mogelijk over het ijs bewegen. Vrijdagavond zet ik me op de bank en ik kom er niet meer af voor zondagmiddag halfvijf. Mijn moeder is nog van de generatie die, met het kladblok op schoot, alle rondetijden bijhoudt. Nu ben ik gek op schaatsen, maar zover ga ik niet.

De laatste tijd stoor ik mij echter aan enkele schaatsers. Sommigen schijnen het niet door te hebben, dat hun tijd al een poosje is geweest. Ik noem een Bart Veldkamp die er al jaren niks meer van bakt en dus maar “Schaatsbelg” is geworden, zodat hij in ieder geval nog aan schaatsen toekomt. Op zich vind ik dat nog wel slim, maar dat hij nu met zijn 38 jaar niet opgeeft en nog een keer wil knallen op de Olympische Spelen in Turijn, kan alleen maar een afgang worden. Dan hebben we nog een 35-jarige Rintje Ritsma, die maar niet wil stoppen en alle slechte dagen op een botte schaats schuift. Gerard van Velde (ook alweer 34 inmiddels) was al eens gestopt in 1998, maar heeft zich door Ritsma over laten halen het nog eens te proberen. Dit was nog niet eens zo’n gek idee, want hij reed in 2002 een wereldrecord op de 1000 meter. Na een paar van zulke oplevingen, vrees ik echter dat hij zijn beste tijd ook wel heeft gehad nu. Ik mag Gerard graag zien, maar genoeg is genoeg. Tijd voor het jonge spul.

Maar het meest erger ik me nog aan één bepaalde Amerikaan. Hij komt uit de skeelerwereld en heet Chad Hedrick. Ik vind hem een zelfvoldane, arrogante vent en als ik hem zie schaatsen, gaan mijn haren overeind staan. Technisch is het niet om aan te zien. Hij vergeet soms ook te wisselen van baan of wisselt juist twee keer in één ronde. Hij maakt het mooie, technische schaatsen totaal belachelijk en dat is voor de kijkers thuis een domper. Het zal hem echter een worst zijn, want het ergste van al is, dat hij negen van de tien keer op het podium staat en vaak nog op het hoogste treetje ook.

Ondanks mijn ergernissen, ga ik er dit weekend weer lekker voor zitten. Ik zal het jonge grut toejuichen en hopen dat ze zich kwalificeren voor de Spelen. Eenmaal in Turijn zou ik het totaal niet vervelend vinden als Mr. Hedrick weer eens van baan vergeet te wisselen en zo het bovenste treetje open laat voor bijvoorbeeld, de inmiddels toch ook al weer dertigjarige, Carl Verheijen.
Ach ja, beter een sympathieke, oude Hollander, dan een arrogante, lelijke Amerikaan.

Schrijver: wendy77, 13 december 2005


Geplaatst in de categorie: sport

2.0 met 3 stemmen 701



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)