De uitnodiging ligt al weken op mijn bureau. Reunie, St.Fransicusschool, schooljaren ’55 t/m ’64. De 5e klas. Hans van Boelingen, Grote Boelie, kan met zijn tong diep in zijn neusgaten komen en tegelijkertijd zijn enorme oren bewegen. Als broeder Ignatius met zijn gezicht naar het bord staat doet Boelie razendsnel zijn kunstje en ontlokt gejoel aan…

Toen de architect begon uit te leggen hoe de bouwtekeningen in elkaar zaten besefte ik dat 40 uur Spaanse les in NL niet voldoende was geweest. Elk Tv-programma over emigratie, of het Nederlands, Brits of Duits is, toont mensen die zeggen “Ach Spaans? Dat leer ik toch snel en zoveel beter in de praktijk”. Dat dat tegenvalt weet iedereen die het…

Waar staat ie in ? Wessel buigt zich naar zijn welvoorziene trommel met mondharmonica's. Hij heeft er een voor elke toonsoort, een voor elke tussen toon en daar dan meestal weer twee van. Wessel is de echte bluesman met jarenlange ervaring in bandjes en jamsessies. Hij kan lachen, strelen en janken met zijn instrumenten. We doen 'Kansas city',…

‘Hebben jullie wel door dat jullie nu echt helemaal alleen roeien?’ zegt onze zesjarige zoon op vaderlijke toon tegen ons, halverwege de terugweg naar Rhijnauwen. ‘Ik doe namelijk helemaal niks’ roept hij triomfantelijk. We zitten in de Canadese kano en hebben er anderhalf uur roeien opzitten. We waren bijna in Bunnik, zijn toen iets eerder omgekeerd…

Ik bestel een Roussa bij de stand van brouwerij St-Feuillien. Ik doorzoek vijf keer achter elkaar al mijn zakken. Geen muntje te vinden. Vijf minuten daarvoor moet ik in al mijn enthousiasme vergeten zijn de gele plastic drankmuntjes van de tafel te pakken. Nog geen druppel op en nu al van de wereld. Dat belooft wat. De Belgische heeft met me te doen…

Oke, ik zal er eerlijk voor uitkomen, er zit een schakeltje los en gelukkig is de enige die er last van heeft, mijn eigen persoontje. Enige uitleg is wel vereist, dus zal ik toelichten, waar ik zelf mee moet leven! De afgelopen weken lukte het me niet om het huishouden zo te laten verlopen, als dat normaal mijn gewoonte was. Dingen bleven liggen,…

Sinds mijn beste vriendin weduwe is geworden, ga ik elke donderdagavond naar haar toe. Met het pontje naar de overkant van de rivier die ons als een Styx scheidt. Eigenlijk is het iedereen een raadsel waarom er nog steeds geen brug over het vrij smalle watertje is aangelegd. De klep van de veerschuit is nog maar nauwelijks omhoog, of hij kan alweer…

Beste oom Donald, Toen ik nog klein was en nauwelijks kon lezen, ik denk tussen 1956 en 1959 stond er in de Donald Duck een verhaal waar ik bijzondere herinneringen aan bewaar. Het enige beeld dat me nog voor ogen staat is dat van een kleine lachende walvis en Kwik, Kwek en Kwak in een boot(je) op zee. Herinnert u zich nog waar u en de neefjes toen…

En dan zijn de hoge heren in Den Haag, allemaal terug van zomerreces, alsof ze nog op school zitten, hebben ze zes weken vrijaf, staat het antwoordapparaat roodgloeiend, of de voicemail, of wat dan ook. De mailbox zelf is volgelopen met allerlei berichten, maar uitzonderingen bevestigen de regel, natuurlijk zijn er ook "hoge heren" zichtbaar geweest…

De directeur is een vrouw van een jaar of 50 in een broekpak waaruit haar lichaam uit alle macht probeert te ontsnappen. Ze heeft haar lippen vuurrood gepleisterd en draagt zo'n gitzwarte bril als teken dat je van de kunsten bent. Onwennig sjokt ze op haar zondagse hakken naar de microfoon. 'We krijgen nu een jazznummer en let u speciaal op de gitarist…

(Poel van vuur en zwavel (II en slot)) 'THAT'S ONE SMALL STEP FOR (A) MAN, ONE GIANT LEAP FOR MANKIND'. Mijn 'leap for joy' deed ik toen mij in een vorig leven onterecht de wacht werd aangezegd. Gevolg: 12 keer een gemiddeld maandsalaris, vrij te besteden. Mijn vreugdedans, mijn uiting van blijdschap na enkele maanden treurnis, kende pas zijn…

In Groningen in de Folkingestraat ligt al dertig jaar een Antiquariaat met de naam Isis, naar de Egyptische Moedergodin. Godin van Liefde, van Vruchtbaarheid, van Leven en Dood, vereerd in vele culturen door vele eeuwen heen, en zowel in de Wicca als in de brede New Age beweging een goddelijke figuur waar velen bezieling in, en bescherming en begeleiding…

Mw. T. en ik strijden alleen nog om de uithoeken van onze relatie, de banlieus, de buitenwijken. De macht in het centrum is na 48 jaar wel zo'n beetje verdeeld. De kruispunten zijn schoongeveegd, de schade is niet blijvend. Natuurlijk is zij de baas, zoals in de meeste langdurige verhoudingen tussen man en vrouw maar gelukkig simuleert zij en publique…

Als ervaringsdeskundige-aan-de-goede-kant weet ik inmiddels ruim twintig jaar dat een tegen jou uitgesproken valse getuigenis, een keiharde leugen dus, de goedwillende strijder met eerlijkheid als eigenschap als hoogste in het vaandel, ernstige schade is berokkend. Niet de waarheid, maar slechts leugen die het pleit onheus heeft beslecht; de zaak Kuperus…

Een nieuwe manier om me te amuseren is op vrijdagavond, na een week mijn niet zo geweldige hersens volledig te hebben gebruikt, naar het debielenprogramma met bovenstaande naam te kijken. Hartelijk uitlachen is eindelijk straffeloos. Met rode wangen zie ik vieze vetzakken hun stompzinnige liederen balken. Natuurlijk moet je luisteren, maar meestal…

‘Ik hoop dat Art en Jan-Jaap morgen weer mee mogen doen, mama’, zegt zoon na afloop van de uitzending. Zijn ogen schitteren. Hij spreekt de namen van de BN’ers vertrouwelijk uit, alsof ze familie van hem zijn. Vanaf dat moment is hij bevangen door koorts. We kijken iedere avond naar ‘de Slimste mens’, het programma met zowel benullige als onbenullige…

Tjaaak! Het is de laatste wat oudbakken krentenbol uit het zakje van de Aldi ( 6 voor 0,79 Euro) die me de das om doet. Een venijnig versteend pitje rukt mijn linker voortand uit het gelid. Mijn laatste fiere ivoren wachter wankelt. De andere had al een aantal jaren eerder de geest gegeven en kreeg een kunststof invaller die met een plaatje aan mijn…

Vorig jaar dacht ik nog dat ik het nooit zou kunnen. Vanavond sta ik aan de start van mijn achtste Kennedymars. Een mens is tot veel meer in staat dan hij of zij denkt. De tachtig kilometer van Melderslo, oftewel door de streek van Rowwen Hèze. Twee vliegen in één klap. Terug in de tijd naar 1992. Ik zet de televisie aan en val midden in een optreden…

Nooit eerder dan een aantal jaren geleden, kwam het, buiten de dodenherdenking op 4 mei bij iemand op, om een stille tocht te houden, nooit is misschien iets teveel gezegd, maar simpel geopperd is het nooit bij iemand opgekomen, om een dergelijke actie te ondernemen. Wie er ooit mee begon, ik zou het niet meer weten, was de dood van Pim Fortuyn…

Ik kijk uit het raam. Ik zie twee vrouwen aan een tafeltje. Vermoedelijk moeder en dochter. Tussen hen in een houten Mariabeeldje. We eten alle drie een visje. Zij buiten, ik binnen. Ik geniet van het plaatje. Een vredig tafereel. Mijn gedachten dwalen af naar een verhaal uit de bijbel. Leerlingen van Jezus moesten zeven broden en enkele vissen…