Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Einde vriendschap

Lydia wordt wakker, kijkt vluchtig naar de wekker. Niet nodig, zaterdag, vrije dag.
Vriendin Christien komt langs, vanmiddag, leuk, gezellig.
Wat voelt ze zich boven Christien verheven, dat malle dikkerdje, die brave meid. Maar is dat niet de beste vorm van vriendschap – wie weet of Christien zich niet boven háár verheven voelt.

Even gaan Lydia’s gedachten terug naar hun beider schooltijd… wat was zij veel mooier dan Christien… maar wat kon Christien toch veel beter leren… kom – niet aan denken nu.
Ze gaat even voor de spiegel staan, eten doet ze bijna niet en dat is goed te zien! Bijna geen heupen, geen borsten, gevolg van praktisch geen eetlust, maar het staat haar wel, al weet ze dat ze er beter gekleed uitziet dan naakt.
Christien waarschuwt haar soms, zegt iets als anoreksieaaa… dat klinkt eng, daar luistert Lydia liever niet naar.

Christien loopt naar het huisje van Lydia. Ze is eindeloos moe.
Van haar man, haar kinderen, haar baan en… van Lydia!
Kan zij nou ooit iets aan Lydia kwijt wat haar soms zo ellendig kan hinderen… ze vertrouwt haar man niet met z’n praatjes over slimme deals, en Lydia?
Die kijkt liever in de spiegel als zij soms een poging doet om ook eens háár hart te luchten.
Trouw is het wat haar aan Lydia bindt, weet ze, meer niet.
Maar wat bindt Lydia aan haar?

Ze belt aan, Lydia doet stralend open. Oversized trui, strakke witte panty, blote voeten, maar hoe nonchalant ze er ook uit mag zien, ze ziet er uit als een nimf.
Soepel draait ze zich om, roept vrolijk over haar schouder: ‘De wijn staat al klaar en de broccoli ook!
Hm. Broccoli. Christien weet nu zeker dat ze Lydia haat, haar spotzucht, haar schoonheid.
Christien loopt de huiskamer binnen, kijkt naar de schoorsteenmantel.
Kijkt naar het marmeren beeldje, een Boeddha.
Wacht. Beidt haar tijd. Laat zich door nimf Lydia een glas wijn inschenken.
Ruggelings staat Lydia daar, snel pakt Christien het beeldje en slaat dat stuk op Lydia’s achterhoofd.
Maar wat gebeurt, wat gebéurt er… overal witte schilfers… Christien wil krijsen, bijt fel in de muis van haar hand.
Lydia schatert het uit… ‘Ja, vóór jij kwam heb ik dat beeldje al omgeruild voor een gipsen exemplaar, haha… ik denk dat ik jou beter ken dan jij jezelf kent… haha’.

Christien strompelt het huis uit. Veel besef heeft ze op dit moment niet. Enkel weet ze:
Einde vriendschap.

Schrijver: Femmy, 17 januari 2006


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.2 met 6 stemmen 927



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)