Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kink in de kabel

Nu hebben ze me te pakken hoor, de heren van KPN.
Iedere week bellen ze me op. De ene keer over mijn vaste telefoonabonnement, de andere keer over mobiel. Iedere keer wijs ik ze weer af, maar nu hebben ze me toch echt bij mijn…eh…nou ja, je weet wel.

Ik ben een echt belmens. Voor mijn werk zit ik een hele dag achter de telefoon en als ik thuis kom, begin ik rustig opnieuw. Even mijn moeder bellen wat ze gaat eten vanavond, mijn zus heb ik vandaag ook nog niet gesproken en drie van mijn vriendinnen weten nog niet dat mijn zoon gisteren zijn eerste liga heeft gegeten. Soms als mijn man belt en zegt dat de telefoon al heel de dag niet te bereiken is, durf ik hem niet te vertellen dat ik al die tijd met vriendinnen heb zitten lullen. Ga er dan heen, spreek iets af, zou hij zeggen. Nee, mijn dochter heeft vast en zeker met de telefoon lopen klooien. Ze moet dan intussen ook een 0900 nummer hebben gedraaid, want de rekening van de laatste twee maanden rijst te pan uit. Gespecificeerde rekeningen zijn bij ons dan ook uit den boze. Ach, klein leugentje om bestwil mag toch best?

Omdat ik toch wel tot de belverslaafden gerekend mag worden, leek het mij verstandig geen mobiele telefoon aan te schaffen. Ik heb het lang uit kunnen stellen, maar heb er uiteindelijk toch een gekocht. Prepaid, dat dan wel weer. Ik ben net een kind van 12 die van zijn ouders 10 euro beltegoed per maand op zijn telefoontje gestort krijgt, maar dat werkt voor mij het beste. Gierig als ik ben (ons ben zuunig), bel ik er niet graag mee. Zonde om 1 euro 20 per minuut te moeten betalen, terwijl ik op mijn vaste net maar een paar cent kwijt ben. Mijn mobieltje is dus echt voor noodgevallen en sms-berichten.

Vrijdagavond om 22.45 uur heb ik mijn laatste belletje via het vaste net gepleegd. Zonder waarschuwing hebben kaboutertjes in dienst van KPN die nacht stiekem een kabeltje doorgeknipt. Paniek was het, toen ik zaterdagmorgen de hoorn van de haak nam en geen kiestoon hoorde. Wat nu? Na drie keer alle stekkers eruit te hebben getrokken om ze daarna weer extra stevig terug in te pluggen, stond ik met de mobiele telefoon in mijn hand. Ik zou toch echt KPN moeten bellen om te vragen wat er aan de hand is, maar het was nog maar 10 uur ’s morgens en ik bel na 3 uur ‘s middags een stuk goedkoper. Na wat wispelturig heen en weer te lopen, besloot ik ze toch maar te bellen. Ik bleek geluk te hebben, het was een gratis nummer.

Minder geluk had ik toen bleek, dat er in het weekend niemand langskomt om de boel te repareren. “Maandagavond bent u de eerste mevrouw”. Wat een ramp. Drie dagen lang moet ik het zonder telefoon stellen. Af en toe probeer ik met mijn mobiel ons huisnummer te bellen, maar het enige wat ik te horen krijg is: “Dit nummer is om technische redenen onbereikbaar”. Het zweten en rillen is inmiddels ingetreden en het liefste zou ik tot maandagavond in mijn bed blijven liggen.

Mijn man lacht me al twee dagen uit en ik begin me steeds vaker af te vragen of hij niet zelf die nacht de schaar ter hand heeft genomen. Maar goed, ik geef hem het voordeel van de twijfel tot het tegendeel is bewezen.
Maandagavond weet ik meer.

Schrijver: wendy77, 23 januari 2006


Geplaatst in de categorie: humor

3.4 met 7 stemmen 985



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)